Ondergetekende nam vanmiddag een kijkje in de stad in het kader van de demonstratie waarvan u de flyer die daartoe oproept in het vorige blogbericht kunt zien en lezen. Ik moet zeggen, ik vond het erg gezellig. Veel oude bekenden, bonte spandoeken, een goeie sfeer en een prima opkomst. De deelnemers van de demonstratie kwamen natuurlijk niet voor de gezelligheid, ze hadden een bloedserieuze reden: opkomen voor het behoud van hun baan, status, eigenwaarde en inkomen. Het moet geen pretje zijn als je je bedreigd voelt qua baan en inkomen. Ik kan alleen maar concluderen dat de solidariteit hartverwarmend overkwam. 
Ok, daar koop je niks voor. Hartverwarmendheid en gezelligheid geeft geen brood op de plank. Maar het moet toch een goed gevoel geven te beseffen dat je er niet alleen voor staat. Ik zag bekende stadswachten uit Beijum, mensen van Ambiënte waren aanwezig, en ook beheerders van Buurthuizen uit Beijum. Op de bovenste foto ziet u beheerder Michel van de Beijumkorf een spandoek vasthouden. Hij is een begrip in de wijk, sociaal, hartelijk en altijd opkomend voor 'zijn' Beijum en buurthuis. Op de linker foto ziet u mensen van OOG-TV opnames maken. De interviewster wist te vertellen dat er vanavond elk half uur een reportage wordt herhaald. Op de site van OOG staat: Naar schatting duizend stadjers namen woensdagmiddag deel aan een manifestatie tegen de bezuinigingen op gesubsidieerd werk. Een groot aantal organisaties uit de stad is daarbij aanwezig. Ook lopen vertegenwoordigers mee van de PvdA, SP en Stadspartij. De gemeente Groningen dreigt 70 procent van haar budget voor gesubsidieerde arbeid te moeten inleveren. Daardoor komen veel mensen die werken bij scholen, sportclubs en cultuurinstellingen, op straat te staan. De manifestatie wordt woensdagmiddag afgesloten op de Grote Markt. Vervolgens bespreekt de gemeenteraad de plannen van het stadsbestuur om de banen van deze mensen zoveel mogelijk in stand te houden. http://www.oogtv.nl/
Ondergetekende herkende iets van de ouderwetse tegenstelling tussen links en rechts tijdens de demonstratie. Kort door de bocht gezegd: rechts wil bezuinigen en de begroting op orde krijgen, links wil banen en 'sociaal beleid.'
Bij het verlaten van de Grote Markt hoorde hij het nummer 'The times they are a changing' van Dylan. Gezongen door een ingehuurde band. Misschien teveel relativering, maar toch: er leek niks veranderd sinds de jaren zeventig en tachtig. Ook een gesubsidieerde baan is een baan. Gaat het om geld? Of toch om mensen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten