vrijdag 4 november 2011

DE RELATIE MET SNUFFIE WERD BETER...

Dit blogbericht schreef ik eergisteren, en het was de bedoeling om er nog een mooi slot aan te brouwen. Maar lees vooral ook het onderste gedeelte.
Als ik me niet vergis zit ik met m'n konijn Snuffie in een opwaarste spiraal. De relatie is wel eens slechter geweest. Ook lichamelijk gaat het crescendo met m'n konijn. Herinnert u zich het blogbericht van 4 oktober, dierendag? Het oog is helemaal uit zichzelf genezen, wat aangeeft dat het zelfgenezend vermogen van het beestje nog prima in orde is.  Bezorgde lezers mailden een maand geleden dat ik met haar (vrouwtje) naar de dierenarts moest, het zag er zo zielig uit. Je kunt als mens te snel naar een dokter hollen als er een keer wat is, met je huisdier is dat niet anders. Soms moet je de dingen even aanzien. Maar goed. Ik heb Snuffie's buitenren een maandje geleden met een vierkante meter vergroot door er een stuk bij aan te plakken, zie foto links. En vanaf dat moment lijkt het alsof onze doorslechte relatie aan het ontdooien is. Snuffie blaast niet meer als ze me aan ziet komen lopen, ze stampvoet niet meer en ze neemt gewoon door de spijlen van haar nieuwe buitenverblijf stukjes brood, komkommer, appel en broccoli aan. Verbeeld ik me het, of kijkt ze me ook vriendelijker aan?
Gistermiddag bevreemde het me dat Snuffie zich niet meldde, De dag daarvoor merkte ik haar ook al niet op toen ze te eten kreeg. Ik vertrouwde het niet en ging beter kijken, met als resultaat: ik trof Snuffie levenloos in haar buitenren aan, onder het nachtverblijf. Het kan niet anders of ze is plotseling overleden. Op internet lees ik dat een konijn het ene moment nog levenslustig en dartel kan zijn, en het andere moment plotseling dood in het hok of op de grond kan liggen. Konijnen worden, aldus informatie op internet, gemiddeld zes jaar oud. Snuffie is zes jaar en zeven maanden geworden. Haar laatste rustplaats is achter in de tuin in de Beijumer klei. Ze is net ter aarde besteld.
Foto links is afgelopen zaterdagmiddag genomen. Foto rechts, dinsdagmiddag. Waarschijnlijk was het konijn toen al overleden.
Eerdere blogberichten over m'n konijn lees hier en hier.

7 opmerkingen:

Karin zei

Gecondoleerd, bijna 7 jaar netjes hoor!

anirnith zei

ach gossie... gecondoleerd...

Jan zei

Mag je een huisdier in je tuin begraven?

michel zei

In de destructieverordening van de gemeente Groningen staat dat het is toegestaan een gezelschapsdier te begraven in een terrein dat ter beschikking staat van de eigenaar van het dier.
Snuffie mag dus in de tuin begraven worden, al twijfel ik eraan of het een gezelschapsdier was gezien het meermaals door Johan beschreven a-sociale gedrag van het beestje. Nou ja, vooruit.. van de doden niets dan...

Anoniem zei

Dus eigenlijk mag je een gezelschapsdier overal begraven, want openbare ruimten worden ook ter beschikking gesteld aan iedereen.

Alie zei

joh ga even moeilijk lopen doen over het wel of niet begraven. Dat doet iedereen toch in zn achtertuin? Mooie leeftijd bereikt dat beestje!

Kees K. zei

Is je vrouw ook een gezelschapsdier?