Het paardenweitje is nagenoeg leeg.
Er graast nog zegge en schrijve één pony.
De rest is misschien op familiebezoek: even de kleine showen.
De meeuwen, de kippen en ander gevogelte, het vliegt, pikt en krabbelt allemaal in het gras.
Even er niet aan denken dat we de planeet kapot maken met onze broeikasgassen. Even genieten van het mooie schilderachtige plaatje van die schuur in het weiland.
Beijum heeft hier nog een stukje boerenland bewaard.
Hopelijk is het opgenomen in de tweede druk van het Beijumboek?
Stukje verder het Zadelpad aflopen.
Te midden van de aquarel aan herfstkleuren.
Het okergeel en bruinrood, het lijkt alsof het vlamt.
God schildert toch altijd nog het mooist.
Daar valt me op hoe mystiek de sloot verderop in een poort van bomen verdwijnt.
Zou Hij daar wonen?
Foto's + tekst: Willem Pauwelussen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten