UIT DE OUDE DOOS (67)

Wat deed het een stof opwaaien in het najaar van 2004. Een inteventieteam zou huis aan huis bezoeken afleggen in Beijum-Oost om de leefbaarheid te vergroten, sociale achterstand aan te pakken en om gevoelens van onveiligheid in kaart te brengen. Het A-team, het Big Brother Team, het Bemoeiteam van de overheid, allemaal bijnamen die ondergetekende niet heeft bedacht, maar die wel de ronde deden. De aversie in de genoemde titels spreekt boekdelen. Maar zie ze daar zitten, het interventieteam uit Beijum Oost, zie foto. De foto is genomen in maart 2005 op een bijeenkomst met o.a. burgemeester Wallage. Tijdens de ontmoeting met veel Beijumers, in een afgeladen buurtcentrum het Heerdenhoes, werd de inzet van het interventieteam bejubeld. Wat een resultaten had het team het voorbije half jaar geboekt. Het werd breed uitgemeten, wat een ge-wel-di-ge zet was het geweest om een interventieteam de problemen te lijf te laten gaan.

Op de foto ziet u het interventieteam met o.a. Alex Kruisinga die namens Nijestee meedeed, Hamid el Hamid van de Huismeesters, Sherryll Lachman van Forsa, Christa Copinga (administratie) Maaike Tysma (Sociale Dienst) en uiterst rechts ziet u Gilda van Dijk. Nee, zowaar, geen boemannen en vrouwen, zie zien er allemaal vriendelijk uit. Had ze een half jaar eerder op de foto gezet en waarschijnlijk zou dan al veel weerstand verdwenen zijn geweest. De inzet van het interventieteam werd dus een succes genoemd. Het zal. Maar wat ik niet begrijp is waarom er niks over terug te vinden valt. Met telefoontjes werd ondergetekende van het kastje naar de muur gestuurd. Het is me een raadsel wat er met het interventieteam en de resultaten is gebeurd. Dat negatieve zaken in de doofpot worden gestopt is te begrijpen. Maar dat de zogenaamde of echte positieve resultaten van het interventieteam niet te achterhalen zijn is verbazingwekkend.