KINDEREN IN BEIJUM (2)

Van dichtbij was ik onlangs getuige van zowel een blije als ook een droevige gebeurtenis op het gebied van huisdieren. Een cavia beviel van vier babycavia's, echter twee ervan lagen dood in het hok. Blijdschap én tranen. Want moeder en overgebleven twee kinderen maken het uitstekend. Dood en springlevend kwamen samen. Als volwassene snap je al niet waarom dit zo moet zijn, laat staan dat je dat als kind wil begrijpen. Maar goed. De overledenen lagen een nacht opgebaard in de schuur en de volgende dag werden ze, onder het toeziend oog van opgetrommelde buurtkinderen, ter aarde besteld. De uitvaart was op zaterdagmiddag. Ondergetekende groef een kuil in de Beijumer klei waar de dode beestjes in een krant gewikkeld in werden gelegd. Toespraken, gedichten en een plechtige sfeer. Daarna werd het gat gedicht. Binnen werd vervolgens limonade gedronken en een plakje cake gegeten. Daarna was er geen tijd meer voor droevenis. Er werd genoten van de levende cavia's en er werd mee gespeeld. Zo gaat dat met kinderen.