woensdag 17 november 2010

WAT MOT DAT DAAR MET DIE FIETS?

Het kan aan mijn achtergrond van jenever en achterdocht liggen, maar altijd als ik iemand met (niet alleen maar op) een andere fiets zie rijden schiet het door me heen dat die wel eens gejat zou kunnen zijn. Ook bij deze man, zie foto, had ik de neiging om even te roepen: hé wat mot dat daar met die fiets? Maar goed dat ik m'n kop op tijd dicht weet te houden. Waar bemoei ik me mee? Ja, als het een echte fietsendief zou zijn die van schrik de gestolen tweewieler laat vallen en er als een haas vandoor gaat, ja dan is het natuurlijk een opmerking precies in de roos. Maar wie zegt dat hier geen lieve vader fietst die het fietsje van z'n dochtertje even ophaalt? Een sleutel kan zo maar kwijt zijn geraakt. Op school, bij een vriendinnetje, een verjaardagspartijtje. Ondergetekende heeft vanaf z'n 21e tot 39e levensjaar in de stad gewoond.Vijf of zes fietsen zijn me in die periode afgejat. Het zal er mee te maken hebben dat dit tafereeltje, en soortgelijke situaties, achterdocht bij me op roept. Terecht of onterecht.

2 opmerkingen:

Wobke zei

Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik nooit eerder op deze wijze iemand met een fiets zag fietsen.
Dus een punt voor de originaliteit naast de achterdocht (welke hier ook door het hoofd zou fietsen). Draagt misschien bij aan een evenwicht.

Alie zei

Heb het zelf ook wel eens gedaan. Als je je kind brengt op school met de fiets, en je kind spreekt daar af om mee te gaan met iemand na schooltijd die niet op de fiets is. Wat doe je dan? 2 mogelijkheden.
Of je laat de fiets bij school staan, wat voor de volgende dag dan weer onhandig is, of je neemt hem mee naar huis. Wel een zwaar karwei kan ik je vertellen. Zeker op deze manier!