Van lezeres Mirella ontving ik deze mail:Hey johan,
Ik vind dit wel een prachtig plaatje, een prachtige sneeuwwitte kat in de sneeuw, hij verdwijnt er bijna in. Het is mijn eigen kat, wat een schatje niet?
Het is inderdaad een mooi plaatje van een kat met een schutkleur, vind ik.
De bekendste vorm is de schutkleur: kleur aannemen van de achtergrond (Engels: background coloration of cryptic coloration). Sommige dieren kunnen zich dankzij een camouflerende schutkleur verschuilen voor belagers, andere gebruiken hem om te jagen op prooien. Ook moeten dieren het gepaste gedrag vertonen bij hun camouflage. Zo zitten nachtvlinders overdag doodstil op planten om niet op te vallen. Een ander voorbeeld is de gewone krokodilvis die de kleur van zijn achtergrond kan aannemen. Een schutkleur kan op verschillende manieren tot stand komen. Tijdens de ontwikkeling krijgen sommige dieren, zoals bepaalde kevers, een huid die overeenkomt met de kleur en de tekening van de omgeving. Soms lijken ze zelfs op takken en stenen. Er zijn ook dieren, zoals bepaalde krabben, die materiaal uit de omgeving verzamelen en dit aan hun lichaam vastmaken.
Ondergetekende heeft bovenstaande van een site geknipt en geplakt, maar kan de site niet terugvinden.
3 opmerkingen:
Zeker een zeer fraaie leuke foto. Maar de tekst over schutkleur? Is het een ziekenhuiskat waarvan de ouders altijd witte muren hebben gezien? Een poolkat? Nee, te korte vacht. En kijk nou eens hoe dit kwa kleur passende exemplaar met groot wantrouwen naar het wit om zich heen staat te kijken...de voetjes dicht bij elkaar, dus niet gewend aan de kou van dat witte.
We kunnen een conclusie trekken: een witte kat is nooit sneeuwwit.
Er zit toch nog een behoorlijk contrast tussen.
Maar het ziet er wel heel mooi en lief uit!
Inderdaad Alie, toen onze 'witte' kat in de sneeuw zat omdattie dacht dattie een schutkleur had en de mussen hem toch niet zouden zien, er geen enkel vogeltje meer landde.
Een reactie posten