ALLES GOED, WIL SCHACKMANN?

Afgelopen dinsdag tipte een Beijumse in AH: "Je moet zo even een foto maken van Wil Schackmann, die is tegen een bloembak aangefietst en er languit in gekukeld. Hij zat onder de rode besjes en plantenrestjes toen hij er uit omhoogkrabbelde, en hij loopt nu met een kapotte fiets richting de fietsenmaker."

Dat wou ik niet missen. De Beijumse riep me nog na dat de bloembak bij het kruispunt Ulgersmaweg/ Pop Dijkemaweg stond, en dat de schrijver elk moment bij de fietsenmaker kon aankomen. En jawel hoor, net na het verlaten van het winkelcentrum kwam Wil Schackmann aangeschuiveld, het voorwiel optillend want die leek niet meer goed rond te kunnen draaien. Breed lachend: "Hoe weet jij dit nou weer." Tja, een verstrooide schrijver kom je niet elke dag tegen en de camera klikte gretig. Aan de schrijver van o.a. De Proefkolonie, en co-auteur van de soapserie Medisch Centrum West vroeg ik of er een blogberichtje aan zijn onfortuinlijke val gewijd mag worden. Het werd even helemaal stil aan de andere kant, de schrijver leek diep na te denken voordat hij de vraag überhaupt zou gaan beantwoorden. Allerlei gedachten vlogen door m'n hoofd, voordat ik hem collegiaal tegemoet kwam en hem voorstelde om er even over te mailen. Zou hij een hersenschudding op hebben gelopen? Is hij verward en heeft hij teveel dingen aan z'n hoofd? Of moet hij nog bijkomen van de schrik?
Het schijnt mee te vallen, dit mailde hij woensdagochtend:
Ik aarzelde omdat ik niet zo bij de les was, maar het is prima hoor, maak er maar een blogbericht over. Ik maak twee historische smartphone-routes voor het Drents Archief, ik verwacht binnenkort de  première van een filmpje voor het Noordelijk Scheepvaartmuseum, verder doe ik voorbereidend werk voor een film bij de opening van het Forum en geef ik een paar lezingen per maand over het boek De proefkolonie. Maar daar blijft het niet bij, want ik geef ook nog eens les aan de Schrijversvakschool Groningen, en ik probeer daarnaast ook nog een boek af te krijgen over het eerste Nederlandse bedelaarsgesticht De Ommerschans in 1822.  En tja, dan is het hoofd blijkbaar té gevuld om ook nog een bloembak op de Pop Dijkemaweg in de gaten te houden, zodat die bloembak ineens voor m'n  fiets sprong en ik even later door de lucht zeilde en tussen de bloembakplanten lag. Mij mankeert verder gelukkig niks, behalve dat ik last van de slappe lach heb. Met m'n  fiets is het niet best. http://www.schackmann.nl/