EEN MULTICULTURELE GOSPELAVOND

Dit plakkaat hangt met dikke tape vastgeplakt naast de ingang van de Aldi op Plein Oost. Ik stond er even met verstand naar te kijken voor ik vanochtend een foto maakte. In een gemeente van God, te weten Hoogezand, komt een multiculturele gospelavond? Ik zit niet zo in de Godsbussiness, en ik vraag me-heel naïef-  af of God wellicht in elke gemeente in Nederland kantoor houdt. En ook vraag ik me af welke God hier wordt bedoeld, het zijn er tegenwoordig zoveel dat ik helemaal de weg kwijt ben geraakt in godenland. Dat multiculturele snap ik ook niet zo goed, bestaat er dan ook een kerk of Godsrichting in Nederland die alleen voor blanken is bestemd? Zijn er ook gospelavonden waar onze gekleurde medemensen niet welkom zijn? Of is het een marketting-truc? Zoveel mogelijke kleurtjes uit multicultureel Beijum lokken? We hebben hier toch een prima PKN-De Bron waar je je contact met God kunt onderhouden? Wat een vragen allemaal. Me melig afvragend of de mijnheer op de foto zijn haar misschien heeft laten knippen bij een tientjeskapper, toch maar even de telefoon gepakt en het nummer dat u op het plakkaat ziet ingetoetst.
De mevrouw aan de andere kant van de lijn legde uit dat de mijnheer die u op de foto ziet een Antilliaan is. "En omdat er veel Antillianen in Beijum wonen en het een bekende zanger is is de poster ook in Beijum opgehangen."
Het ligt aan mij, beste lezers, ik word er he-le-maal simpel van. Laat dat probleem maar bij mij. Het is niet de bedoeling om al die tientallen geloofsuitingen en richtingen belachelijk te maken. Ik heb er alleen wat moeite mee dat al die geloofjes weer eigen winkeltjes gaan beginnen. Voor je het weet wordt het Gemeente Gods Hoogezand tegen Gemeente Gods Bedum of Gemeente Gods Hooogkerk. Een noordelijke hoofdklasse Gemeente Gods lijkt aanstaande.

Mijn meligheid wordt gevoed door het volgende. Vanmiddag fietste ik terug uit de stad, en net na het passeren van de Korrewegbrug kwam er ineens een dame van omstreeks 40 jaar naast me op het Heerdenpad fietsen. Even, uw blogger is (door God?) bezegend met een ruime fantasievermogen. Maar ik tracht de fietsontmoeting zo waarheidsgetrouw mogelijk weer te geven. De mevrouw, een Beijumse, en ik hoop dat ze zich gaat melden, vroeg nadat ze ter hoogte van me kwam fietsten:
"Mijnheer, mag ik u wat vragen? Gelooft u ook dat Jezus voor u op aarde is gekomen? " Helemaal verbouwereerd antwoordde ik: Dat sluit ik niet uit, want Jezus is een zeer goede vriend van mij. Het is zo'n goede vriend van me dat hij me helemaal vrij laat en accepteert, ik ben niet goed of slecht voor hem. Trouwens, zeg maar je tegen me. "Maar gelooft u ook dat Jezus voor u aan het kruis is gestorven om u te redden?" Ik red me prima, antwoordde ik, maar eventueel bedank ik hem voor de moeite, dat is wel aardig van hem. "Maar gelooft u ook dat Jezus is gestorven om de zonden van mensen te vergeven"? Dat kan wel, antwoordde ik, maar een beetje zonde hoort toch bij het leven? We hoeven toch niet heilig te zijn? Trouwens, vind je het goed dat ik dit film, ik vind het wel een interessant gesprek worden. "Waar is dat voor dan? Doe maar liever niet want dan word ik misschien onzeker en zeg ik alles niet meer spontaan." Maar waarom dan niet? We worden toch beschermd door God, ik respecteer je mening en ik zit je niet belachelijk te maken of iets dergelijks. "Nee, doe maar niet." Doe je dit vaker, dit soort gesprekken met wildvreemden? "Ja, ik vind het leuk om mensen zo maar aan te spreken op straat." Ok, ik ga linksaf, naar het winkelcentrum, jij ook? "Ja, ik rij wel een stukje met u mee. Vindt u ook niet dat Jezus dé weg naar de onze vader is?" Uw blogger antwoordde: Dit is op het ogenblik de weg, het Heerdenpad. "Maar in de bijbel staat dat Jezus de weg is." Jawel, dat respecteer ik, maar mijn vriend Jezus respecteert het dat ik in het hier en nu leef en niet uitga van een geschrift van 2000 jaar oud. Ik hoef van hem niet in het verleden te leven. "Maar Jezus is de weg naar onze vader, hij heeft ons allemaal lief, en ook u." In het nauw gedreven antwoordde ik: Dat kan wel zijn, maar mijn vriend Jezus houdt onvoorwaardelijk van mij. Of ik nou slecht ben of goed, hij houdt onvoorwaardelijk van me, ik kan een potje bij hem breken. Ik hoef niet eens in hem te geloven, hij accepteert me ook als ik hem een klootzak noem, echte vrienden kunnen wat van elkaar verdragen en meningsverschillen horen daar nou eenmaal bij. Mijn medefietster gaf niet op: "Maar Jezus is dé weg naar de vader." Moedeloos geworden antwoordde ondergetekende een soort van dooddoener:  Helemaal in orde. Jezus was en is een geweldige kerel, maar het was geen manipulator, het is een van mijn beste vrienden. Tot ziens. De onbekende medefietster groette terug en vervolgde haar weg.