Een fietstochtje door de wijk - bedankt voor de felicitaties, ook via e-mail, e-cards etc. - bracht me vanochtend eerst bij de Schooltuin (hierover later een blogbericht) en daarna bij de Boerderijum. De mantra over het slechte bezoekersaantal kan ik hier wel blijven herhalen, het bedrijf Boerderijum draait gewoon niet naar behoren, in elk geval hebben Beijumers dit complex in het Groene Hart van de wijk niet in hun harten gesloten. De verwachtingen zijn tot nu toe niet uitgekomen en bij uw blogger leeft zo langzamerhand een nostaligsch verlangen naar de oude Kinderboerderij waar je laagdrempelig met een pak jus of pilsje en een krantje lekker kon zitten. Kinderen konden wat lekkers kopen voor een dubbeltje. Maar das war einmal.Aan de vrijwilligers van Stichting De Zijlen kan het teleurstellende bezoekersaantal niet liggen. Neem Wim, links op de foto met 'gewone' vrijwilliger Herman. Altijd in de weer, altijd actief en behulpzaam. Wat ben je aan het doen Wim? "We brengen zand naar de speeltoestellen, bij de poten is het zand een beetje weggeklonken en het moet opgehoogd worden." Mooi werk, en stuur je die mijnheer naast je een beetje goed aan? "Jawel, hij doet z'n best, hij luistert goed."
Mooi, goed dat hier een baas is. Mag ik een foto nemen? "Ïs best, maar alleen als je hem op Beijumnieuws zet."De baas bepaalt, en de blogger doet wat hij geacht wordt te doen. De foto online zetten. Je hebt nu eenmaal baas boven baas.
3 opmerkingen:
Het is toch zo dat je niet meer door de Boerderijum hoeft en dat je gewoon je pak drinken mee mag nemen. Je bent niet verplicht de theeschenkerij te gebruiken.
Je hebt hen natuurlijk op je jubileumdag wel even koffie met gebak aangeboden?
Oh, is dat zo? En kun je dan ook ergens zitten waar je niet persé iets hoeft te bestellen?
Dat kunstwerk met koeienstaart was het symbolische teken dat je er zo omheen mocht gaan en niet aan het theehuis vast zit.
Een reactie posten