WELKOM THUIS MAMMIE!

Midden in de wijk zag ik afgelopen zaterdagmiddag dit briefje aan een lantaarnpaal hangen. M'n fantasiehormonen gierden direct door m'n lijf en hersenpan, waar is mammie in vredesnaam geweest? Heeft ze in het ziekenhuis gelegen, of is ze teruggekomen van een verre vliegreis? Hebben pappie en mammie in scheiding gelegen en hebben ze uiteindelijk besloten om toch weer samen te gaan wonen? Hoe lang is mammie weggeweest?
Al typend strijden twee oude mammieliedjes in mijn hoofd om voorrang. Heintje wint uiteindelijk met z'n 'mama'( hier met één m) 'Mama je leerde me lopen, op eigen benen te gaan, staks gaat de deur voor me open om door het leven te gaan.' En op het einde:' oh, lieve mama, je bent en blijft altijd een voorbeeld voor mij.' Bekijk de nostalgische video van Heintje.
John Lennon had beduidend meer frustraties richting zijn moeder: 'Mother, you had me, but I never had you.'
Wat kun je toch een hang naar moeder hebben, volgens psychologische onderzoeken hunkeren redelijk wat volwassenen terug naar de tijd dat ze ooit in paradijselijke staat in de baarmoeder bivakkeerden. Anderen zoeken in therapieën jarenlang naar 'het kind in zichzelf.'
Zover is het hier nog niet, aan het handschrift af te lezen is een Beijums meisje erg blij dat haar moeder weer thuiskomt. Alle dichte letters, de e, o en a zijn verwachtingsvol dicht gepend, evenals de ronde stip boven de i's en (onder) het uitroepteken. Zie die prachtige sierlijke w en de m in welkom.
Letters en woorden kunnen kaal en betekenisloos over komen, evenals vellen papier. Maar hier, vanaf dit stuk papier aan een lantaarnpaal in de Grevingaheerd voel je de passie en het verlangen van een kind die dolblij is dat mammie weer thuis komt.
Ik kan niet anders zeggen dan dat de passie overslaat. Ik krijg een grenzenloos verlangen om een mooie foto van de hereniging van moeder en dochter te maken, met hopelijk een feestelijk en vreugdevol blogbericht erbij geschreven. Maar goed, het gaat in deze uiteindelijk niet om mijn verlangen. En daarom blijft dit mooi een mini-mysterie. Want soms is niet weten veel mooier en gepassioneerder dan iets wel te weten.