SOCIAAL VUILNIS IN BEIJUM (33)

 Een zak kleren, een koffertje, een oosters tapijt, een roze nekkussentje, een koelkast.

Alle foto's die zijn te zien zijn gisteravond binnen een bestek van een kwartiertje rondfietsen door Beijum gemaakt.

Het is veel vuilnis wat afgelopen week de klok slaat. Dat heeft te maken met de vuilnis-finale die in de stad Groningen gespeeld gaat worden. Aanstaande woensdag beslist het college van B&W over al of niet Diftar invoeren in Beijum.

De blogger probeert zich even in de huid van een anonieme vuilnisstorter (en geldbespaarder) in te beelden.
Per kilo moeten betalen voor zijn vuilnis, daar heeft hij geen zin in. Hij verzamelt drie volle vuilniszakken met huisvuil en zorgt er voor dat er geen adressen op enveloppen of andere identificatie-dingen in komen.

In plaats van de troep in zijn Diftar-bak te gooien, neemt hij de zakken, met in totaal meer dan tien kilo inhoud, in het donker mee naar het Groene Hart van de wijk of naar Kardinge. Goed uitkijken dat niemand het ziet. Weggooien. Wegwezen. Tel uit je winst, vele euro's bespaard. geld waarmee je goed boodschappen kunt doen.

Diftar handhaven wordt een lachertje in een wijk als Beijum. Vooral tijdens de donkere maanden die achter ons liggen is het een koud kunstje om troep in de openbare ruimte te kwakken. Daar helpt geen nachtelijke Diftar-politie aan.

Op de foto's zien we dan wel geen vuilnis die in de zwarte ophaalcontainers wordt gegooid, maar de blogger kent zijn wijk. Diftar invoeren staat gerant voor een potje puinhoop in de grootste en groenste ijk van Groningen.