Een grasuil, maar welke?Op 20 oktober zag ik deze nachtvlinder op de hedera tegen de zuidmuur van de stadsboerderij De Wiershoeck. De vlinder zat te genieten van het aangename najaarszonnetje en nam daar ook alle tijd voor. Ze zat hier al voor elf uur en toen ik omstreeks half vijf weer naar huis ging, zat ze er nog. Zo’n vlinder kun je met recht een zonaanbidder noemen. Het is een nachtvlinder en duidelijk eentje van de niet-dagactieve soort. Ze zat direct naast het voetpad dat langs de boerderij loopt en stoorde zich niet aan de voorbijgangers en een enkele opdringerige fotograaf.
Het fotograferen van zo’n onbeweeglijke vlinder is niet zo’n kunst, maar om te achterhalen welke vlinder het is, dat is een ander verhaal. Het aantal soorten dagvlinders in onze provincie bedraagt enkele tientallen, het “determineren” daarvan is niet zo moeilijk. Maar het aantal soorten nachtvlinders is vele malen groter en het op naam brengen van een nachtvlinder is evenredig een stuk lastiger. Ik kwam deze nachtvlinder niet tegen in onze vlindergidsen, dus heb ik op het net verder gezocht.
Op de site van “Vlindernet” (http://www.vlindernet.nl/index.php), kwam ik via “Foto-overzicht vlinders” een paar vlinders tegen die als twee druppels water lijken op de door mij gefotografeerde vlinder.
Het is zeer waarschijnlijk een grasuil, maar welke?
Het zou de stompvleugelgrasuil kunnen zijn, maar dan zou er een donkere streep langs de witachtige hoofdader op de voorvleugel zichtbaar moeten zijn. Ik zie die streep niet.
Is het dan de spitsvleugelgrasuil? Waarschijnlijk niet, want ik zie geen bruine streep langs de hoofdader. Bovendien heeft de vlinder geen vleugelpunten die iets uitsteken.
Ik gok daarom maar op de bleke grasuil. Deze vlinder vliegt van half mei tot half oktober in twee generaties; de tweede generatie is talrijker dan de eerste. De vlinders komen zowel op licht als op smeer af en bezoeken bloemen. Het is een vrij gewone soort die verspreid over het hele land kan worden waargenomen, maar vooral voorkomt in de kustprovincies.
Ik zag ook nog een foto van de kleine rietvink. Deze vlinder lijkt sprekend op de grasuilen, maar overdag verbergt de kleine rietvink zich tussen verdord riet. Het ligt dus voor de hand dat onze zonaanbidder geen kleine rietvink is.
Een vlinder op naam brengen is leuk, maar geen noodzaak. Je kunt ook genieten van de natuur zonder alles precies te weten. Dat doe ik dan maar.
Foto+tekst: Luit Staghouwer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten