Aziatisch lieveheersbeestje
Misschien wel onze bekendste keversoort is het lieveheersbeestje. De meeste lieveheersbeestjes zijn gemakkelijk als zodanig te herkennen. Ze hebben vaak rode, gele, witte en zwarte kleuren en zijn vaak gestippeld. Als je wilt weten welke soort het is kan je dat vaak bepalen aan het aantal stippen (of vlekken). Vaak zal het een lieveheersbeestje zijn met zeven stippen. En dat is dan het zevenstippelig lieveheersbeestje (Coccinella septempunctata).
In ons land komen een zestigtal soorten voor, de grootte ligt tussen 2 en 10 mm. Lieveheersbeestjes hebben een ronde, zelfs vaak halfbolvormige vorm met korte pootjes die net als de kleine antennen onder het dek- en nekschild kunnen worden teruggetrokken. De meeste lieveheersbeestjes leven ongeveer een jaar. Het aantal stippen zegt dus niets over de leeftijd.
Lieveheersbeestjes leven zowel van planten en schimmels als van kleine diertjes, veel soorten zijn sterk gespecialiseerd. De bladluisetende soorten worden vaak als nuttig gezien maar soorten die schimmels of planten eten verspreiden ziektes en worden beschouwd als plaaginsecten.
Het veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestje is begin 90-er jaren in Frankrijk ingevoerd. Rond 1996 is het insect ingezet in Nederland. Het veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestje, is een vrij grote soort (6- 8 mm ) en kent, zoals de naam al aangeeft, een veelheid aan verschijningsvormen in kleur en aantal en plaatsing van de stippen. Het veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestje bleek een goede bestrijder van bladluizen in kassen en op laanbomen waar bladluizen plakkerige honingdauw lekken op auto’s. Het is in korte tijd een van de algemeenste Nederlandse lieveheersbeestjes geworden. Overal in Nederland aanwezig en vaak erg algemeen. De invoering van het veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestje in Europa blijkt achteraf een ernstige vergissing. Deze soort kent hier nauwelijks natuurlijke vijanden en verslindt ook de inheemse lieveheersbeestjes.
De kleurvariatie is ruwweg in twee typen in te delen. De meeste exemplaren hebben een wit halsschild met zwarte vlekken of een zwarte M-vorm en rode of oranje dekschilden met een variabele hoeveelheid zwarte stippen. Een andere kleurvariatie die veel voorkomt heeft een zwart halsschild met brede witte randen en zwarte dekschilden met op elk dekschild een of twee rode of oranje vlekken. Het veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestje komt algemeen voor van het vroege voorjaar (maart) tot laat in de herfst in allerlei biotopen, vaak in grote aantallen in het stedelijk gebied, maar is minder algemeen in droge gebieden zoals de Veluwe. Ze overwinteren vaak in grote aantallen in gebouwen.
Het aantal veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestjes lijkt recent iets af te nemen.
Aziatisch lieveheersbeestje
Misschien wel onze bekendste keversoort is het lieveheersbeestje. De meeste lieveheersbeestjes zijn gemakkelijk als zodanig te herkennen. Ze hebben vaak rode, gele, witte en zwarte kleuren en zijn vaak gestippeld. Als je wilt weten welke soort het is kan je dat vaak bepalen aan het aantal stippen (of vlekken). Vaak zal het een lieveheersbeestje zijn met zeven stippen. En dat is dan het zevenstippelig lieveheersbeestje (Coccinella septempunctata).
In ons land komen een zestigtal soorten voor, de grootte ligt tussen 2 en 10 mm. Lieveheersbeestjes hebben een ronde, zelfs vaak halfbolvormige vorm met korte pootjes die net als de kleine antennen onder het dek- en nekschild kunnen worden teruggetrokken. De meeste lieveheersbeestjes leven ongeveer een jaar. Het aantal stippen zegt dus niets over de leeftijd.
Lieveheersbeestjes leven zowel van planten en schimmels als van kleine diertjes, veel soorten zijn sterk gespecialiseerd. De bladluisetende soorten worden vaak als nuttig gezien maar soorten die schimmels of planten eten verspreiden ziektes en worden beschouwd als plaaginsecten.
Het veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestje is begin 90-er jaren in Frankrijk ingevoerd. Rond 1996 is het insect ingezet in Nederland. Het veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestje, is een vrij grote soort (6- 8 mm ) en kent, zoals de naam al aangeeft, een veelheid aan verschijningsvormen in kleur en aantal en plaatsing van de stippen. Het veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestje bleek een goede bestrijder van bladluizen in kassen en op laanbomen waar bladluizen plakkerige honingdauw lekken op auto’s. Het is in korte tijd een van de algemeenste Nederlandse lieveheersbeestjes geworden. Overal in Nederland aanwezig en vaak erg algemeen. De invoering van het veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestje in Europa blijkt achteraf een ernstige vergissing. Deze soort kent hier nauwelijks natuurlijke vijanden en verslindt ook de inheemse lieveheersbeestjes.
De kleurvariatie is ruwweg in twee typen in te delen. De meeste exemplaren hebben een wit halsschild met zwarte vlekken of een zwarte M-vorm en rode of oranje dekschilden met een variabele hoeveelheid zwarte stippen. Een andere kleurvariatie die veel voorkomt heeft een zwart halsschild met brede witte randen en zwarte dekschilden met op elk dekschild een of twee rode of oranje vlekken. Het veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestje komt algemeen voor van het vroege voorjaar (maart) tot laat in de herfst in allerlei biotopen, vaak in grote aantallen in het stedelijk gebied, maar is minder algemeen in droge gebieden zoals de Veluwe. Ze overwinteren vaak in grote aantallen in gebouwen.
Het aantal veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestjes lijkt recent iets af te nemen.
(Info: Wikipedia, Waarneming.nl en Natuurbericht.nl)
(Info: Wikipedia, Waarneming.nl en Natuurbericht.nl)
Foto + tekst: Luit Staghouwer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten