Op internet valt te lezen dat dit waarschijnlijk het geval is. Het Groene Hart (Groene Long, zoals u wil) is dan wel niet echt een bos te noemen, maar de omstandigheden lopen parallel met die in Zuid Limburg. Klei en leem hebben overeenkomsten (al zijn er ook verschillen, lees hier).
Nat in de winter, droog in de zomerWanneer zich in een sterk geaccidenteerd landschap als het Zuid-Limburgse heuvelland onder het leempakket een laag van nog slechter doorlatend materiaal bevindt, wordt de hydrologie aanzienlijk gecompliceerder. In oude leembodems (en al onze leembodems zijn oud!) is in de loop der millennia heel geleidelijk een verplaatsing van kleideeltjes naar de ondergrond opgetreden. Het gevolg hiervan is dat zich op een diepte van enkele decimeters een laag van kleideeltjes kan bevinden (een zgn. briklaag). Deze briklaag is doorgaans niet waterdicht. Toch kan hier regenwater stagneren. Dit ‘schijngrondwater’ ontstaat vooral in het winterhalfjaar (verdamping laag). In de zomer is de verdamping is dan de neerslag. Vooral in hellingbossen kan er op een bepaald moment sprake zijn van een min of meer abrupt omslagpunt: het ‘schijngrondwater’ verdwijnt en de vochtvoorziening voor de vegetatie neemt vrij plotseling sterk af. Dit type grondwaterregime is de reden dat in de meeste bossen op leemgronden naast soorten van droge bossen ook vaak enige vocht- en storingsindicatoren aanwezig zijn. Natuurkennis.nlMocht deze redenering kloppen, en waarom zal dat niet, dan verklaart dit wellicht ook de enorme nattigheid in het Beijumerbos, zie nog eens dit bericht En Kardinge dan? Wat een modderpoel, zie hier.
Het moet maar gauw weer lente en daarna zomer worden, dan wordt alles weer droog en toegankelijk...
(Klik de foto's groter)
2 opmerkingen:
Er zijn ook veel klachten over overlopende rioleringen en stankgeur.
Bij de aanleg van Beijum was de drainage (“de civiele techniek”) het kind van de rekening. Ik citeer oud-wethouder Max van den Berg in de Regiokrant van 6 mei 2008 (toen Beijum 30 jaren bestond).
Zie: http://www.beijum30.nl/interview01.htm
Citaat:
“Jan Verheij
Stedenbouwkundige Jan Verheij was mijn steun en toeverlaat. Hij dacht toen al na over hoe oudere mensen willen wonen. Die willen niet zo maar in een bejaardentehuis worden gestopt. Die ideeën werden ook meegenomen: diverse woningbouw, oudervoorzieningen en winkelcentra dichtbij. Dat zijn ideeën die toen heel vooruitstrevend waren. Dat heeft consequenties voor de vormgeving van de wijk. En daar hoorde ook veel groen bij.
Jan zag best dat dit erg veel geld kost. Maar, dacht hij, om het even simpel te stellen, een drainagebuis kun je zo maken dat er één keer in de 100 jaar een probleem mee is. Dan kun je 100 jaar alle regenbuien aan. Of je kunt met de helft daarvan genoegen nemen. Dat is een stuk goedkoper én met het geld dat je overhoudt, kun je al die andere interessante dingen doen. We hebben dus de 'civieltechniek' niet al te dwingend laten zijn ten opzichte van de andere inrichtingseisen. Zo konden we geld vrij maken. En als Verheij het zei, was het op zijn minst een serieuze mening van een degelijke vakman. Als ik het zou zeggen, kwam het natuurlijk van een wethouder die geen verstand had van techniek.”
Einde citaat.
Voeg hierbij dat veel drainagebuizen en mogelijk ook duikers en rioleringen door de aardbevingen in Beijum zijn aangetast, dan wordt het waterverhaal nog dramatischer en droefgeestiger. Indien Beijum een actieve, effectieve en alerte bewonersorganisatie zou hebben, was dit drainageprobleem reeds veel eerder op de maatschappelijke kaart van Beijum gezet. Nu is Beijumnieuws de klokkenluider!
Een reactie posten