Er zijn van die momenten waarop je het jammer kunt vinden dat je geen kind meer bent. Zoals de afgelopen week een keer, het gebeurde in het gebouwtje op het Schooltuincomplex. Het was net alsof je een stripverhaal binnenliep. Buiten joelde de wind en de regen kletterde op het dak. Maar binnen was tovenaar Ger van Dam druk in de weer om een kookles voor kinderen van een of andere basisschool voor te bereiden. De kinderen gaan de etiketten van de verschillende produkten bestuderen en gaan kijken wat er allemaal inzit. Hoeveel vetten en hoeveel eiwitten? Dikke en vetzuchtige kinderen, daar zitten we niet op te wachten, als ze zich bewust worden van de vele calorieën die in sommige produkten zitten dan kunnen ze hun eigen eetgedrag bijsturen. Tenminste, dat hopen we dan maar. Vaak is de realiteit weerbarstiger dan wishfull thinking alleen. Kinderen worden pubers, en die hebben vaak weer maling aan dit soort opvoedingsregeltjes. Patat, fricadellen en kroketten. Vooruit, ook een bamischijf erbij. Niet alleen pubers trouwens, dé eet- en zuipmaand van het jaar staat weer voor de deur. Of niet volwassenen? Maar waarom negatief en cynisch doen? Wie zegt dat er niks van de wijze lessen van educatief medewerker NDE Ger blijft hangen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten