maandag 15 juni 2015

DE KORREWEGBRUG BLIJFT VOOR REURING ZORGEN

De Korrewegbrug blijft boeien en het houdt de gemoederen om de zoveel tijd flink bezig. Eerst even de actualiteit van vanochtend. De brug functioneerde weer eens niet naar behoren, hij bleef een stuk open staan en wilde niet meer dicht. 

De kuren waren binnen het uur verholpen. Foto is tegen kwart voor een vanmiddag gemaakt. We zien een vertrouwd beeld. Er voer een boot door het van Starkenborgh-kanaal, auto's stonden voor de slagbomen te wachten en fietsen ging naar boven en beneden over de wederzijdse loopbruggen. Na een paar minuten konden de auto's weer doorrijden.

Minder actueel, en waarschijnlijk al meer dan bekend, is het feit dat over een paar jaar de oude brug gaat worden vervangen en dat het nieuwe exemplaar voor zowel automobilisten als wel ook (brom)fietsers begaan zal blijven.
Tegen het zere been van sommigen die autoverkeer over ons aller fietspoort naar Beijum weg willen hebben. Een opluchting voor de bedrijven rond Ulgersmaweg én voor de bewoners van Beijum en de Hunze die wél graag met de auto én de fiets over de brug willen blijven rijden.

Hoe kijkt Willem Pauwelussen tegen de ontwikkelingen rond de Korrewegbrug aan?


OVER BRUGGEN EN KLANKBORDEN

Door Willem Pauwelussen


Medio 2004 werd het bedrijventerrein Ulgersmaweg verrast door een glossy folder. Simmeren Schroot vertrok in 2005 en dat was een mooie gelegenheid om het gebied stevig op de schop te nemen. Er werd een Boulevard langs het Van Starkenborgh(kanaal) in het vooruitzicht gesteld, met groepjes flanerende mensen. De Beckerweg zou visueel gaan profiteren van het landelijke schoon van de oude Hunze-meander die erachter ligt. Door het schapenweitje bij de Akeleiweg over de Pop Dijkemaweg heen te trekken zou het een knus industriegebied worden. En die lelijke busbaan, die het gebied in tweeën deelt en een lelijke schaduw werpt, dat was ook verleden tijd.
Drukte van belang als slagbomen weer omhoog gaan

Ergens rond 2010 / 2012 ging, ten noorden van de huidige busbaan, een nieuwe, lage brug gebouwd worden voor het autoverkeer. Gevolg: een hele directe, snelle verbinding met het (toen nog) AZG. Dit zou het voor bedrijven, die voor het AZG werkten, heel interessant maken om zich daar te vestigen. Op termijn zou er zelfs er zelfs nóg een openbaar vervoersbrug naast komen, in het verlengde van de Vinkenstraat. Die stond echter pas gepland na 2020.

Hoewel Jelle Dijkstra, de projectleider bij RO/EZ, indertijd benadrukt dat dit nog slechts voorlopige ideeën waren, doet die lage brug toch wat merkwaardig aan. Immers, de nieuwe Oostersluis werd gebouwd tussen 1992 en 1997, toen al met het zicht op hoger en langer containervervoer ‘klasse vijf’, wat de reden is dat bijvoorbeeld die Korrebrug zo akelig in de weg zit. Maar goed, die tweede brug in het verlengde van het Oosterhamriktracé, dat leek toch wel vast te staan. Dus toen het kruispunt bij Kardinge geheel op de schop ging kwam Dijkman van de gelijknamige sportschool met het plan om daar dan meteen maar een fietspad-plus naast te realiseren.

De heren notabelen, aanwezig op de inspraakavond in Beijum, hoorden dit welwillend aan en sloten het niet uit. GroenLinks die zich nadrukkelijk met zijn fietsvriendelijkheid profileerde kreeg van mij een mail en een openbare vraag via Johan’s site: wat hebben jullie hier nou aan gedaan? Maar zweeg in alle talen. De bedrijvenvereniging Noordoost lanceerde het plan van Gjaltema om er dan een fietsbrug naast te hangen, te financieren uit de opbrengst van de reclames op de brugleuning. Maar nog steeds een diepe stilte.

De brug gaat open...
En nu is die stilte dan eindelijk doorbroken. De fietsroute over het Oosterhamriktracé komt er niet, meldt het DVHN op vrijdag 22 mei. Het staat wel ‘hoog genoteerd in het nieuwe uitvoeringsplan van de gemeentelijke Fietsstrategie’, maar er is (voorlopig) geen geld voor. De steigerbrug, die uit reclameopbrengsten zou worden gefinancierd, vindt de gemeente te duur en te smal. Een nieuwe brug komt er ook niet want de huidige brug kan open en dat is mooi genoeg. Over een tweede wordt helemaal niet meer gerept, laat staan die derde in 2020. Een hele hoge brug naast een vier meter hoge nieuwe Korrebrug, dat is de enige optie.

John Veldman laat namens de BHS en de BOB op internet weten hier “bijzonder teleurgesteld” over te zijn. Het “begon als een goed samenspel” en “is weer terug bij af”. In de klankbordgroep was voorkeur voor een nieuwe Gerrit-Krolbrug voor langzaam verkeer, en een nieuwe voor al het verkeer in het Oosterhamriktracé, zo lezen we in de Regiokrant van 26 mei. Maar het rijk wil de portemonnee niet trekken, dus einde verhaal. Hoe moet het dan met het gevaarlijke snel- en langzaam verkeer ter plekke? En de Korreweg zou toch een fietsstraat worden? Antwoord verwacht hij niet vóór de zomer.    
Ook de Brugborgvizier (mei/juni) meldt de ‘teleurstelling bij de klankbordgroep’, met name omdat ‘voor het Oosterhamriktracé voorlopig niet in een verbinding voor het langzame verkeer wordt voorzien. Bij een reconstructie van de huidige busbaanbrug behoort wat ons betreft nog steeds een steigerbrug voor het langzaam verkeer in beeld te blijven!”

Misschien dat alleen de bedrijven tussen Korrebrug en busbaan blij zijn dat hun klanten uit de Indische Buurt hen nog met de auto kunnen bezoeken?


3 opmerkingen:

Anoniem zei

Toedeloeh, mag ik met mijn autootje naar de Korreweg blijven rijden?

Anoniem zei

wat leuk de gele bestelbus van "whats-up" zo duidelijk midden op de brug te zien.
over de brug rechts aan de rechterkant is de bijpassende kringloop :-)

Anoniem zei

De oude stadsrandzone rond de Ulgersmaweg had een marginale waarde; reden waarom indertijd bedrijfjes zich hier vestigden en waarvan restanten nu nog zichtbaar zijn. De overhoekjes langs de oude gemeentegrens volgden de voormalige loop van rivier de Hunze. De aanleg van het van Starckenborgkanaal leidde ertoe dat enkele kronkelige meanders van de Hunze werden rechtgetrokken en afgesneden en deze gebieden kregen te maken met overloop van elders te dure of hindergevende bedrijfsfuncties in de opslag en kleine nijverheid. De marginale waarde van het bedrijfsterrein is de laatste tien jaar verder weggezakt door verpaupering van het gebouwenbestand en het bijeengeraapte karakter aan bedrijfsfuncties. Geen start-ups of smarte creatievelingen om dit gebied aandacht te geven. Zo blijft het aanmodderen met verbindingen daar. En woonwijk Beijum plukt als forensenwijk de wrange vruchten van ligging achter zo'n mislukt overgebied.