MAANDAGOCHTEND (241)

Dit is de laatste 'Maandagochtend' van het seizoen 2014/2015, de serie loopt zoveel mogelijk parallel met normale gangbare weken in het jaar, tijdens de schoolvakanties stoppen de eerste berichten van een nieuwe week even.

De blogger sprak het afgelopen weekend toevalligerwijs opvallend veel mensen die in armoediger levensomstandigheden zijn opgegroeid, of waarbij sprake is van een ernstige ziekte. Twee mensen die door een hersenbloeding zijn getroffen en in een rolstoel zitten, iemand met een zwak hart, een ander met fibromyalgie en nog iemand die door een tragisch ongeluk in een scootmobiel terecht is gekomen. Ook sprak hij een geboren Afrikaan die vertelde dat iemand zonder geld in z'n geboorteplaats kan fluiten naar onderwijs of medische zorg. "Ze laten je er zo dood gaan, als je een ongeluk hebt gehad en je hebt geen geld, dan laten ze je gewoon aan de kant van de weg liggen."

Wat wonen we toch in een Paradijs, concludeert de blogger na al die verhalen, hebben we wat te klagen? Geen wonder dat bootvluchtelingen graag onze kant uitkomen, hier is immers in de rijk gevulde koek te happen.

Ernstig zieken hebben maar één wens, hoe word ik beter? Een arm mens denkt: hoe geef ik mezelf en m'n gezin te eten, een dak boven het hoofd en goed onderwijs?

Gezonde mensen hebben daarentegen vaak andere wensen. Nog meer geld, uitgebreid op vakantie, een grote speeltuin midden in de wijk....

Archieffoto , mooi plekje voor speeltuin én fitness, bij Jaltedaheerd

Morgenavond wordt er een bijeenkomst in de Boerderijum georganiseerd door enthousiaste wijkgenoten die graag een grote centrale speeltuin in wat door hen de 'Sociale Long van Beijum' wordt genoemd willen.

Terzijde, heel opvallend dat enkele bewoners uit de Jaltadaheerd dit plan steunen. Was daar nou niet onlangs door de gemeente Groningen een draagvlakonderzoekje gehouden om te kijken of ze wel buitenfitness voor hun deur in het Groene Hart wilden? Geen drukte en toestanden in het Groene Hart wat betreft de Jaltadaatjes. Althans, dat beweerde gemeente Groningen.....De Groene Long-club, aantal mensen is op een hand te tellen en die denken dat ze over het wel en wee van ons aller groenstriik gaan, wil niet dat het Groene Hart wordt aangetast. Alsof de Long of het Hart niet van alle Beijumers is. Eigenaardig, er zijn nu opeens plannen (vanuit de Jaltadaheerd gesteund!) om er wél een joekel van een speeltuin neer te zetten. Het kan raar lopen in het leven (in elk geval in Beijum).

Het mooiste en eenvoudigste speelveldje van Beijum is op de grens van de Fossemaheerd en Kardinge te vinden, zie foto helemaal boven. Het komt voor Beijumer begrippen erg mager over maar menig Afrikaans kind zou er zeer mee in z'n of haar nopjes zijn.
Op de rechter foto zien we een stroomkastje. Ingang Doornbosheerd, er wordt wel eens op gezeten, er staan wel eens blikjes bier op en...de woede wordt er zo te zien wel eens op gekoeld. Gezond, genoeg te eten en te drinken, en toch onvrede en domme agressie. Het roept geen respect op.

Dat roept de slak die op de rechter foto is te zien wel weer op. Langs een regenpijp van de Wiershoeck kruipt ie langzaam aan naar boven. Waarheen en waarvoor? Kun je als slak niet beter bij het eetbare groen in de buurt blijven?
De nieuwe week is weer begonnen, de laatste week van schooljaar 2014/2015.

Een prettige zoveel mogelijk gezonde week toegewenst, met genoeg geld om te kunnen eten, drinken en genieten. En weet, ook zonder geld laten ze je in dit land niet aan de kant van de weg liggen als je wat overkomt. Count you're blessings.