maandag 19 september 2016

COLUMN UIT LEWENBORG (20)



Mobiele telefoons zijn soms erg irritant

Erger jij je ook weleens aan de mobiele telefoons van tegenwoordig? Te pas en te onpas word er op die beeldschermpjes gekeken. Word je daar nou echt vrolijk van? Kan je werkelijk niet een paar uurtje zonder? Blieb blieb, daar gaat er weer één, iemand krijgt een berichtje. Het gekke is dat iedereen dan gelijk naar zijn of haar mobiel grijpt, ook al is het niet eens voor hunzelf dat bliebje. 

Toch even kijken of je ook een appje hebt, snel zelf even een appje sturen of even je sociale media checken of er nog iets gebeurt is onder je vrienden. Zelfs in de meeste cafe’s en restaurants kun je gebruik maken van hun wifi netwerk. Gezellig hé, een etentje met je partner in een restaurant die vervolgens steeds met zijn mobiel bezig is. Waar blijft dan de gezelligheid? In mijn ogen is die ver te zoeken!


Kunnen we nou niet eens een paar uurtjes zonder een mobiel leven? Vroeger had je die dingen ook niet. Ik weet wel, je moet met de tijd meegaan, maar soms is het echt erg irritant. Dan heb je bijvoorbeeld visite en gaan ze nog de hele tijd op dat beeldschermpje zitten te turen. Hallo, ben je wel goed ofzo? Of nog erger met elkaar appen, terwijl ze gewoon bij elkaar in één ruimte zitten. Ongelooflijk toch?

Natuurlijk maak ik mij daar ook wel eens schuldig aan, ja, ik kijk ook weleens op mijn mobieltje in gezelschap, maar dat nou de hele avond door te doen, nee. Ik vind dat gewoon niet gepast. Ergens druist het tegen het asociale aan. Goed, dat zal mijn mening wel zijn.

Zo kwam ik op het idee om dan een bakje bij de voordeur op te hangen, waar je je mobieltje in kan doen. Op deze manier krijg je dan misschien weer leuke conversaties, zonder steeds gestoord te worden door dat blieb, blieb.

 Stel je zelf eens voor, als je net in een gesprek zit met iemand of een paar mensen dan is het toch rete irritant dat je steeds blieb, blieb er tussen hoort, je raakt gewoon het hele verhaal kwijt wat je aan het vertellen was. Zo van…..ehhhhh….waar was ik ook al weer gebleven?

Aan de ander kant zijn mobiele telefoons natuurlijk ook handig en nuttig. Ik kraak ze dan ook niet af hoor. Je bent altijd bereikbaar en zelf kan je ook iedereen bereiken, wanneer nodig.

Bij de deur een bakje waar je je mobieltje in doet.
Ongestoord aandacht hebben voor elkaar,
in plaats van steeds je mobieltje open te slaan.
Voelt dat nou niet retegoed?



© Vlindertje73



3 opmerkingen:

Ard zei

Bij de deur een bakje waar je je mobieltje in doet.
Ongestoord aandacht hebben voor elkaar,
in plaats van steeds je mobieltje open te slaan.
Voelt dat nou niet retegoed?

jazeker voelt dat goed.
Leuk rijmpje, doch ik zou "open te slaan" vervangen door "gebruiksklaar".

Ieder zijn invalshoek moet kunnen toch ?

Een bakje bij de deur voor je handy
Dan ongestoord aandacht voor elkaar.
Voortdurend je mobiel gebruiksklaar
Is onbeleefd en zeker niet friendly.


Anoniem zei

Mijn GSM geeft mij een echte kick
Met hem leef ik in symbiose
Want hij is machtiger dan ik
Per click of ping een diepere hypnose

Met boezemvrienden in Stavanger en Tashkent
Is waar ik zonder grenzen schitter
En zet ik sinds geruime tijd de trend
Op Feestboek, Beijumnieuws en Twitter

Toch voelde ik onlangs een pijn zo raar
Dat ik me online tot mijn huisarts wendde
Mijn hart zo leeg, mijn hoofd zo zwaar
Was wat ik hem dus maar bekende

"Een knoeperd van een Smartphonitus"
Bleek ras zijn scherpe diagnose
"Ga eens langs tante Toos en Ome Titus;
Gooi wèg die Microsoft-penose !"

"Wat kost mij dit consult nou dokter
Zo 5 minuutjes met u kleppen ?"
"Dag-dag" klonk via Skype nu opgefokter
"Ik zal je straks 't tarief wel appen !!"....

Anoniem zei

Sinds het mobieltje ons leven is binnengekomen hoeven we geen visite-afspraken meer te maken, maar kunnen we elk moment iemand met een telefoontje of bericht overvallen. We hoeven dus ook geen koffie of thee met een koekje te serveren, en vooral: wat heerlijk dat je er geen afwas van hebt.
Dit gemak betalen we met de illusie dat we 24 uur per etmaal met iedereen in de rest van de wereld in contact staan, terwijl we 100 % alleen zijn en niemand daadwerkelijk meer ontmoeten.
Wanneer we bij iemand op visite gaan met een gsm op zak, kunnen we daar niet geheel aanwezig zijn, omdat we tegelijk in onze wanhopige honger naar méér contact ook elders willen vertoeven. Het is dus net als met suiker eten; je denkt dat je honger wordt gestild, maar je behoefte aan nòg meer suiker wordt alleen maar groter.
Mobieltjes zijn dus eigenlijk een superverslavende vorm van mind control, die mensen per saldo eenzaam, depressief en doodongelukkig maken.