DE VW GOLF MOEST EVEN NAAR AUTOBEDRIJF VISSER....

De auto van de blogger heeft een moeilijke en zieke maand achter de rug. Hij werd twee nachten opgenomen op de intensive care in Autobedrijf Visser aan de Oosterhamriklaan. Sindsdien start en loopt ie als nooit tevoren.

Het begon tijdens de ijzel-week in de eerste week van januari. Wat stond de auto zielig langs de kant van de weg. Hij gaf geen boe of bah. De auto leek wel depressief. Koos Visser kwam langs om te kijken of ie met een startapparaat aan de praat was te krijgen. Zie nog eens de onderste foto's uit dit bericht. De geneesheer-directeur der kapotte auto's in Groningen en omstreken moest echter onverrichte zake terugkeren, de auto bleef stilzwijgend op z'n plek.

Wesley Visser gaat met vader de auto-patiënt  transporteren

Twee dagen later kwam hij met groot machtsvertoon, met zoon en met auto-ambulancewagen, naar de woonheerd van de blogger om de patiënt op te halen. Zie foto's....., de heren waren niet in staat om de Golf met z'n tweeën naar boven op de ambulance te rijden, met een soort van takelriem lukte dat uiteindelijk wel.

In het autoziekenhuis aan de Oosterhamrikkade werd de accu goed bevonden, de bougies schoongemaakt en de auto startte weer normaal. Probleem opgelost.
Ondergetekende haalde de auto op, die startte in een keer en de tocht richting Beijum werd aangevangen. Ach, wat reed ie lekker. Maar wat!? Op de oostelijke ringweg begon ie opeens vreselijk te stotteren en te joelen. Dan weer vloog het kreng meters naar voren, om vervolgens stapvoets verder te gaan. Het leek wel alsof de Golf psychotisch was geworden, wat deed ie raar! Met kunst en vliegwerk wist de blogger kruispunt Beijum Zuid te bereiken. Op het stukje busbaan naar de rotonde begon de auto te steigeren en te brullen, en opeens bleef ie stil staan. Een bus en een sliert auto's stond achter de Golf, er kon geen verkeer langs. Uitstappen, kon er even iemand helpen om de auto aan de kant te duwen? Niemand reageerde.

De auto-ambulancebroeders, vader en zoon, zijn gearriveerd

De auto stond drie minuten stil, toch nog maar even weer proberen te starten. Verhip, hij deed het. Loeien. Brullen. Hortend en stotend, dan weer snel, dan weer stapvoets, alsof ie een eigen wil had, reed de auto met een machteloze chauffeur aan het stuur huiswaarts.

Naar het ziekenhuis aan de Oosterhamrikkade bellen. Dokter Koos baalde als een stekker. Hij wil niks liever dan de klanten tevreden stellen. "Ik kan hem nou niet halen, lukt het je om hem hier weer heen te brengen?"
De auto startte weer onberispelijk, de eerste honderden meters ging goed, maar daarna begonnen de randpsychotische nukken weer. Loeiend en brullend ging het richting Beijum Zuid, hortend en stotend draaide de auto de ring op richting Kardinge. Ter hoogte van de ecologische fietsbrug in aanbouw , Meedenpad, dreigde de Golf het te begeven. Het verkeer vloog toeterend langs, wat wil je als je tien kilometer per uur rijdt? Levensgevaarlijk.
 Daar ging al rijdend de telefoon, de blogger nam zwetend op. Een bezorgde Koos Visser: "Gaat het een beetje? Kun je hier komen?" De blogger antwoordde radeloos dat hij z'n best aan het doen was, maar dat het nog een heel avontuur zou worden om heel aan te komen. Gelukkig, de fietsecoduct was voorbij, veilig de afslag naar Kardinge nemen en via de Kardingeweg richting Ulgersmaweg en Korrewegbrug rijden. De blogger deed ongeveer vijf minuten om van kruispunt Kardinge op de Ulgersmaweg te komen.

Daar aangekomen vertrouwde hij het niet meer. Er kwamen onheilspellende geluiden onder de motorkap vandaan en de rook kwam er ook met slierten onderweg. Alsof de auto elk moment kon ontploffen of in de brand kon vliegen. Onverantwoord om verder te rijden. Tegen half vijf 's middags was dat. Het werd donker en het miezerde.

123rf.com

De ANWB gebeld, misschien kon de auto naar de garage worden gesleept? Het duurde vijf kwartier voordat de wegenwacht kwam. De motorkap omhoog en de man bekeek de motor. Of de auto even gestart kon worden? Dat deed ondergetekende braaf. Na een paar minuten: "De bobine is stuk." Bobine? Nooit van gehoord. "Ik zet er een  nood-bobine in, dan kun je de auto starten en rij ik achter je aan naar Visser," Gaat u gang mijnheer. De blogger zette de motor af. De ANWB-er pakte het zieke orgaan genaamd bobine vast om te verwijderen en sprong schreeuwend een half meter in de lucht: "Was dat nou? Heb je hem op contact laten staan?" Mien God, dat was het geval, de man had bijna een doodschok gekregen.

Klaar voor vervoer.....

Met de nood-bobine in de wagen tufte de blogger met een gele auto achter zich aan richting Korrewegbrug, over de Korreweg richting de halverwege liggende rotonde, vandaar de Kapteynlaan op om opgelucht de Oosterhamrikkade in te rijden. Wat een veilig gevoel om met een zieke auto bij Visser aan te komen, alsof je een ondraaglijke kiespijn hebt en weet dat de tandarts paraat staat om je van je pijn te verlossen.

Koos Visser verving de volgende dag de bobine en een paar bougies. Wat kun je er aan doen als je een auto repareert en de bobine het vervolgens begeeft?
De auto start als nooit tevoren. Tevreden snorrend brengt hij ondergetekende weer fris en fruitig van en naar zijn bestemmingen. De winterbanden zijn er ook weer keurig onder gezet. Maar of die nog nodig zijn?

De achterdochtige blogger kan elke autobezitter aanraden om klant te worden bij autobedrijf Visser. Tip, er is een koffieautomaat aanwezig, en ook wifi.
Over een week moet de auto voor de keuring.  Hoe zal dat gaan? Wordt vervolgd.

Een bobine (Frans bobine = spoel, klos) in Vlaanderen ook wel bobijn genoemd, is een transformator die gebruikt wordt in hetontstekingssysteem van verbrandingsmotoren. De bobine levert de hoogspanning (tot 40 kV) die nodig is om een bougie een vonk te laten genereren. Wiki/bobine.
Het autobedrijf is vijf dagen per week geopend. Op vrijdag heeft Koos een opa-dag, maar geen nood, dan neemt zoon Wesley de honneurs waar.