Het zal wel ergens goed voor zijn, de blogger zit niet zo in de bomen-business, hij heeft er geen verstand van, maar er moet wel een plan achter zitten. Wellicht groeien knotwilgen te snel en moeten ze daarom kort gehouden worden.
Er zijn ook dode bomen in de wijk te vinden. Het bovenste exemplaar staat langs de Beijumerweg ter hoogte van de Grevinga- of Albrondaheerd.
Daar sta je dan na jaren trouwe dienst, een groene stip op de bast als teken dat je afgevoerd kunt worden. Zal het nou het anarchistische teken zijn dat naast de stip is aangebracht? Het lijkt er een beetje op. Eigenaardig hoe keurig geordend paddestoelachtige dingen (zwammen?) op de boomschors zijn gaan groeien. Nieuw leven op een dode boom, de natuur geeft zich niet zo maar verslagen.
Op de linker foto is de overleden boom van een afstandje te zien. De blogger weet zo niet of er een kastanjeboom stond, daar is wat om te doen in de stad.
60 kastanjebomen in de stad Groningen zijn ernstig aangetast door de kastanjeziekte en daarmee in samenhang door zwammen. Om spontane breuk van stam of takken voor te zijn worden deze kastanjebomen op korte termijn vrijwel allemaal gekapt. Dat blijkt uit de laatste reguliere inspectie van alle kastanjebomen in Stad.
In 2011 greep de kastanjeziekte snel om zich heen in de stad. Als gevolg daarvan heeft de gemeente al eerder kastanjebomen moeten kappen, terugsnoeien of knotten om gevaarlijke situaties te voorkomen. De laatste inspecties wijzen uit dat de uitbreiding van kastanjeziekte nog steeds doorgaat.
Kap
Verspreid over verschillende delen van de stad zijn 60 kastanjes zo ernstig aangetast dat ze moeten worden gekapt. Het gaat onder meer om bomen aan de singels (7), in het Noorderplantsoen (5) en in Beijum en Lewenborg (8). Daarnaast zijn in ook de Oosterpoort, de Wijert en Helpman ernstig zieke bomen aangetroffen. GemeenteGroningen
Op de rechter afbeelding groeien sneeuwklokjes rondom een andere dode boom in de wijk. Ook hier gaan dood en leven hand in hand. Wordt de boom misschien getroost?
De foto linksonder is onlangs gemaakt, er lag nog een laagje ijs op het water en wat sneeuw. Het lijkt net alsof de gekortwiekte rij bomen in machteloze woede de half afgehakte armen in de lucht steekt en het uitbrult.Dat zal de interpretatie van de blogger zijn. Maar misschien hebben de bomen in Beijum wat meer recht op respect. Ze zijn per slot van rekening onze zuurstof-leveranciers.
6 opmerkingen:
Daarom heet een knotwilg ook een knotwilg. Deze wordt eens in de twee a drie jaar geknot (oftewel gesnoeid).
Juist Jan. En ze dienen om oevers te versterken. Hun ondergrondse leven vertakt breder en dieper door knotten.
Als je ze laat doorgroeien, waaien ze snel scheef of om en rukken zo je walletje aan gort. Wilgetenen (dus wat gekort wordt) kun je ook verkopen aan mandenmakers en andere mattenvlechters, maar of ze dat in Beijum doen weet ik niet. Er een houtwal van maken, zoals in het bericht hierboven (snoeihout wekt irritiatie) is ook een fijn plan.
Kees K.
Wanneer we de laatste 2 alinea's van het blog-artikel lezen, beginnen die psychiatriejaren nu toch wel hun tol te eisen... :-) :-)
HAHAHA, sorry maar ik moet gewoon even lachen ;-).
beste Johan, blijf vooral doorgaan en je eigen stijl van schrijven handhaven.
tot ziens.
Hihi, ik ook ano 12.10. Is ano 21.2, 9.55 soms beetje depressief? Moet de pasjent opgenomen worden hahaha
Vandaag regent het, dus huilen de geknotte wilgen bij mij in de buurt tranen met tuiten. Ik zal de gekortwiekte stakkers straks even knuffelen en zeggen dat ze de louterende regendruppels maar moeten zien als een geneeskrachtig haarwatertje om hun kruintjes straks weer van een rijke haardos aan takjes en blaadjes te voorzien.
Een reactie posten