Het is denk ik het hoogste kunstwerk van Beijum, en het staat vast niet voor niks op het schoolplein van de Kleihorn. Een pen die denkbeeldig op een stuk papier of in een schrift schrijft geeft aan: onderwijs! Hoe het kunstwerk er is gekomen, wie het heeft gemaakt, ik zou het niet weten. (Beijumnieuws@ziggo.nl)
Het roept associaties op met de vroegere lagere schooltijd. Destijds kreeg je een rapportcijfer voor je manier van schrijven. Niet voor wat je schreef maar hoé je schreef. Het cijfer van ondergetekende was altijd onvoldoende. Hanenpoten waren het, vroeger nog zonder n geschreven. Gelukkig gaat het meeste schrijfwerk tegenwoordig via de computer. Wees eerlijk, dit stukje tekst is toch netjes geschreven? Cijfer 9,5. Je kreeg vroeger ook altijd een cijfer voor orde en vlijt. Hoe kwamen ze er toch bij, orde en vlijt. Gymnastiek heette destijds 'lichamelijke opvoeding.'
De blogger herinnert zich de leesplankjes nog die boven het bord in de 1e klas hingen: Maan, zaag, Fien vier, koek, schoen, dak, Jan, bel, Henk, ring, Wim, hut, juf, tuin, duif, lijm, pot, Guus, zeep, touw, reus. De hele klas galmde erover. Net als met het opdreunen van de tafels van drie tot en met tien. Het gaat er nooit meer uit.
Het roept associaties op met de vroegere lagere schooltijd. Destijds kreeg je een rapportcijfer voor je manier van schrijven. Niet voor wat je schreef maar hoé je schreef. Het cijfer van ondergetekende was altijd onvoldoende. Hanenpoten waren het, vroeger nog zonder n geschreven. Gelukkig gaat het meeste schrijfwerk tegenwoordig via de computer. Wees eerlijk, dit stukje tekst is toch netjes geschreven? Cijfer 9,5. Je kreeg vroeger ook altijd een cijfer voor orde en vlijt. Hoe kwamen ze er toch bij, orde en vlijt. Gymnastiek heette destijds 'lichamelijke opvoeding.'
De blogger herinnert zich de leesplankjes nog die boven het bord in de 1e klas hingen: Maan, zaag, Fien vier, koek, schoen, dak, Jan, bel, Henk, ring, Wim, hut, juf, tuin, duif, lijm, pot, Guus, zeep, touw, reus. De hele klas galmde erover. Net als met het opdreunen van de tafels van drie tot en met tien. Het gaat er nooit meer uit.
Maar goed, niet teveel uitweiden op deze vroege maandagochtend. Wat een dergelijke pen en papier hoog in de Beijumer lucht al niet los kan maken. Schön ist die Jugendzeit, laat ik het daar maar op houden. De kinderen van Beijum hebben ook niks te klagen. Allemaal onderwijs (al zullen ze daar vast vaak op mopperen) en bijna om de honderd meter een speelveldje (naast een nieuw veldje in de Froukemaheerd komt binnenkort ook een in de Framaheerd, waarover later meer). De linker foto is vanaf de straatkant gemaakt, locatie Isebrandtsheerd. Leuk zo'n papa, zoon of dochter (of allebei) kan van vanuit de tuin naar boven klimmen en over de schutting naar beneden roetsen. Wat een speelse wijk wonen we toch in.
De rechter foto is in de Wiershoeck-tuin gemaakt. Er wonen ook speelse volwassenen in Beijum. Want waarom een houten hoofd tussen de stenen leggen?
De nieuwe week is weer begonnen. leve de kinderen en de volwassenen die tot op latere leeftijd speels blijven. En leve de liefde, aan het eind van de fris opgestarte week is het Valentijnsdag.
Een leerzame, speelse en liefdevolle week toegewenst.
De rechter foto is in de Wiershoeck-tuin gemaakt. Er wonen ook speelse volwassenen in Beijum. Want waarom een houten hoofd tussen de stenen leggen?
De nieuwe week is weer begonnen. leve de kinderen en de volwassenen die tot op latere leeftijd speels blijven. En leve de liefde, aan het eind van de fris opgestarte week is het Valentijnsdag.
Een leerzame, speelse en liefdevolle week toegewenst.
3 opmerkingen:
Van de website 'staatingroningen.nl' waar alle kunstwerken op terug te vinden zijn
http://www.staatingroningen.nl/452/pelikan-140
Pelikan 140
De titel spreekt voor zich. Het beeld stelt een drie meter hoge vulpen voor, die op een paal van zeven meter hoog is geplaatst. De vulpen draait en functioneert daardoor ook als windwijzer.
Carolien Feldbrugge maakte Pelikan voor de Kleihornschool in Beijum. De kunstenares zocht in haar ontwerp naar een herkenningselement voor de kinderen in de buurt. Met zijn hoogte van tien meter steekt het beeld boven zijn omgeving uit en is daarmee een ‘baken’. Niet alleen voor de kinderen, maar ook voor de volwassenen. Daarnaast verwijst de pen naar de activiteiten die in het gebouw plaatsvinden.
Het kunstwerk is indertijd gerealiseerd in het kader van de percentageregeling voor schoolgebouwen. De gemeente Groningen kende namelijk vanaf 1971 een regeling waarbij in geval van nieuwbouw van scholen, een percentage van de kale bouwkosten besteed werd aan beeldende kunst. Op deze manier is bij de bouw van de wijk Beijum bij verschillende scholen kunst aangebracht.
Sinds 1995 is deze percentageregeling vervangen door de Voorziening Kunst op Straat. Dit houdt in dat de gemeente Groningen jaarlijks een budget beschikbaar stelt voor de realisering van kunstopdrachten. Het Centrum Beeldende Kunst (CBK) en Ruimtelijke Ordening/Economische Zaken doen ieder jaar voorstellen voor de besteding van de gelden aan de gemeenteraad.
Het kunstwerk heet "Pelikan 140".
(Pelikan is een vulpenmerk). De 3 meter lange vulpen draait en is daardoor ook windwijzer.
Het is gemaakt door Carolien Feldbrugge.
In de tijd dat de Kleihorn gebouwd werd, moest een bepaald percentage van de bouwkosten besteed worden aan kunst.
bij de doefmat stond jarenlang ook een kunstwerk. van hout.
ervoor in de plaats kwam...niks.
op het middenveld in de fossemaheerd stond ook een kunstwerk.
ook van hout, meen ik.
ervoor terug kwam....niks?
Een reactie posten