Scootmobiel
perikelen.
Een
scootmobiel is handig voor mensen die niet goed te been zijn en toch
zelfstandig naar de winkels willen gaan om hun boodschappen te doen.
Je hebt ook mensen die af en toe een scootmobiel nodig hebben om zich
te verplaatsen. Hier val ik zelf dus onder.
Wanneer ik eens niet zo goed ter been ben is het een super uitkomst, om al rijdend mijn boodschappen te kunnen doen en ook om mijn hondje uit te laten. De boodschappen ermee doen vind ik vaak een regelrechte crime.
Wanneer ik eens niet zo goed ter been ben is het een super uitkomst, om al rijdend mijn boodschappen te kunnen doen en ook om mijn hondje uit te laten. De boodschappen ermee doen vind ik vaak een regelrechte crime.
Een
scootmobiel rijdt niet zo hard hoor, zo’n twaalf kilometer per uur,
daar blijft het wel bij. Toch kan dat ineens heel hard zijn als je
een hoek om moet, of als je even het overzicht over het verkeer kwijt
bent… Om te rijden moet je een hendel naar je toe trekken. De
scootmobiel reageert daar best abrupt op, als je hem te hard intrekt
stuif je vooruit, als je hem ineens loslaat, sta je als een blok
stil. Oefening baart kunst. Zo was ik een keer op een fietspad, waar
de fietsers van rechts voorrang hadden en ik dus moest stoppen, wat
nogal abrupt ging. Ik hoorde de fietsers bijna denken: ‘Oh nee hé,
daar heb je weer zo’n gevaar op een scootmobiel!’ Sommige
scootmobielers zijn werkelijk een gevaar, dat geef ik gelijk toe. Ik
kan mij er vaak aan storen, ondanks dat ik zelf regelmatig een
scootmobiel nodig heb.
Toen
ik hem nog niet nodig had, betrapte ik mij er op dat ik mij ook liep
te ergeren aan mensen in scootmobielen. We hebben er nu eenmaal best
veel hier in Groningen. Ik keek dan de bestuurder aan met het idee,
dat die volgens mij die scootmobiel niet echt nodig had, want hij
stapte er zo van af en liep vrolijk de winkel in.
Tja, de vooroordelen hé? Als een soort straf, krijg ik nu diezelfde vooroordelen over me heen. Ik ben namelijk ook jong, te jong voor een scootmobiel. Je ziet het ze gewoon denken… Lang in een rij bij de kassa staan lukt niet, daar gaat het fout, dat houd ik domweg niet vol. Je ziet aan de buitenkant niets aan mij. Zo hoor ik mensen dan weleens fluisteren; ‘wat moet die nou in zo’n ding?’ Ik probeer me er niet veel van aan te trekken.
Tja, de vooroordelen hé? Als een soort straf, krijg ik nu diezelfde vooroordelen over me heen. Ik ben namelijk ook jong, te jong voor een scootmobiel. Je ziet het ze gewoon denken… Lang in een rij bij de kassa staan lukt niet, daar gaat het fout, dat houd ik domweg niet vol. Je ziet aan de buitenkant niets aan mij. Zo hoor ik mensen dan weleens fluisteren; ‘wat moet die nou in zo’n ding?’ Ik probeer me er niet veel van aan te trekken.
Volgens
de wet hoor je daar waar mensen lopen, zoals in een winkelcentrum, je
scootmobiel in slakkengang te zetten, de laagste stand. Maar die wet
is geloof ik lang niet bij alle bestuurders bekend. Soms razen ze je
voorbij of komen je tegemoet met een vaart dat je denkt: ‘Hee, ik
hoef niet ook in zo’n ding te belanden!’
Ook
op de markten zijn de scootmobielers (samen met kinderwagens) een
ware schrik. Je kunt eigenlijk nergens fatsoenlijk bij en dan heb je
van die mensen die lukraak voor je scootmobiel langs lopen, omdat ze
ineens iets leuks zien of omdat ze denken dat ze er nog wel nét
voorbij kunnen. De scootmobieler schrikt zich dan lam, wil geen
botsing en laat de hendel los, komt dan abrupt tot stilstand,
waardoor die mensen die vlak achter je lopen zowat over je
scootmobiel heen vallen!
Daarbij
komt ook nog eens dat je niet overal makkelijk langs kan op straat,
om van A naar B te komen. Je komt de meest gekke obstakels onderweg
tegen. Bijvoorbeeld van die hekken die parallel op elkaar staan, waar
je met geen mogelijkheid tussen door komt met je scootmobiel. En
wanneer je de stoep neemt, moet je stoepje af, weg oversteken en
stoepje op. Simpel toch? Nou vergeet het maar hoor. Dan staat daar
zomaar een glasbak recht voor je neus. Gewoon écht op de rand van de
stoep! Niet te geloven! Je zal maar blind zijn en met zo’n stokje
lopen, dan loop je recht op die glasbak aan…. Niet echt normaal,
vind ik. Hij zal dat dan wel voelen met zijn stok, maar wie verwacht
daar nu een glasbak. Niemand toch? Of er is nergens een op of afrit
te bekennen, ook zoiets…
Je kan je dan ook vast wel voorstellen dat ik altijd weer blij ben, dat ik weer enigszins lopend naar de winkels kan. Waar ik me dan gelijk weer loop te verbazen over al die scootmobielers, die maar rond racen en mij als lopend individu bijna van de sokken rijden. Mijn ergeren is inmiddels wel overgegaan in verbazing.
Erger
of verbaas jij je als lezer ook weleens aan de scootmobielers?
2016©Vlindertje73
3 opmerkingen:
Ik zag vanmiddag een scootmobieler een wheely maken voor het toegangshekje van de supercoop in wcl. Hij of zij, dat was niet goed zichtbaar, droeg een lange, bruine, leren motorjas. Een bruine, leren kap over het hoofd en een motorbril. Daar heb ik me wel over verbaasd. Ook toen ik de klap hoorde, waarmee hij of zij, dat was niet goed zichtbaar, crashte met de vitrine van de bakkerij achterin. Daar heb ik me ook wel over verbaasd. En dat hij of zij, dat was niet goed zichtbaar, de groente uitstalling miste. Dat was Verstappen versie 3.0. Daar heb ik me ook wel over verbaasd. Je vraag of zcomies(zo noem ik 'ze'), scootmobielers of scootmobielers dus, dat was vandaag niet goed zichtbaar, mij soms kunnen verbazen, kan ik dus bevestigend beantwoorden. Vandaag zelfs drie keer��
Hahaha, vroeger kon ik me er enorm aan ergeren, mensen in een scootmobiel. Ze stonden vaak in de weg, je hoorde ze niet aankomen, ze gingen te snel, of juist te langzaam.. Zeur, Zeur (achteraf), want pas toen mijn moeder er in een terecht kwam leerde ik pas hoe vervelend ik zelf moet zijn geweest voor diezelfde mensen waar ik zo over liep te zuchten.
Mensen zien haar gewoon niet. Vooral in winkels is dat erg vervelend - mensen die in gedachten hun kar ineens overdwars over het pad draaien, of doodleuk om haar heen lopen om 'achteraan' te sluiten in een rij waar zij net zo goed in staat te wachten. Daar komt bij dat de meeste winkels (zoals de supercoop, met hun fantastisch geplaatste pilaren, en de kruidvat met hun smalle labyrint aan schappen) totaal niet goed toegankelijk zijn.
Tegenwoordig verbaas ik mij er voornamelijk over dat niet meer mensen in een scootmobiel ontzettend kortaf en geïrriteerd zijn :p gezien de 'toeter' die er op zit zo'n beetje de mechanische equivalent is van een verkouden eend heb ik mijn moeder een vriendelijke misthoorn voorgesteld als alternatief, maar zover is ze nog niet, haha!
De overheid heeft een veelomvattend programma ontwikkeld om scootmobielers meer ruimte te gaan geven via het uitdunnen van de bevolking. Daaronder vallen bijv : kankerverwekkende enzymen in vaccins, chemicalieën in de lucht spuiten via chemtrails, bijwerkingen van medicijnen aanmoedigen(inmiddels al doodsoorzaak nr 2), zorgen voor uiterst giftige toevoegingen aan bewerkt voorverpakt voedsel, stimulerende maatregelen voor fijnstofontwikkeling, afschaffing sociale voorzieningen allerarmsten,enz enz. Konklusie > over 10 jaar kun je met je scootmobiel gaan en staan waar je wilt.
Een reactie posten