ONDERTUSSEN IN EEN SPAANSE BADPLAATS

Het kan zijn dat de lezer me hier voor gek verslijt, maar dat is dan maar zo. Deze flat aan de Wibenaheerd doet me altijd denken aan Lorett de Mar waar ik een jaar of achttien geleden eens tien dagen verbleef. Vooral als de zon op de witte balkonnen schijnt komt de herinnering steevast weer naar boven. Het bijna identieke (hotel) flatgebouw in Spanje stond ongeveer honderdvijftig meter van de zee en van het strand vandaan. Op de binnenplaats van het hotel, hier denkbeeldig links, stond een grote zwembad met ligstoelen. Stel je voor dat de mensen die hier wonen op de zee uitkijken in plaats van naar de rest van de Wibenaheerd en naar het verderop gelegen Lewenborg. Ze kunnen kiezen tussen een duik in het zwembad of in zee. Zonnebaden aan het strand kan ook. Wat een andere beleving zou je dan hebben in hetzelfde appartementencomplex. Nu is het maar Beijum en is het maar de Wibenaheerd. Er wordt vaak negatief over psychiatrische ziektes gedaan, zoals waanachtigheid. Maar stel je hier toch voor, aan de Wibenaheerd, dat je lekker op je balkon zit en van de zon geniet. Je waant je toch zo in Spanje? Wie wil dat niet met dit herfstweer?