Zie foto, wat een gezelligheid en knusheid bij elkaar. We zien een zestal kinderen in een rij achter elk een computer zitten. Koptelefoon op zodat anderen niet gestoord worden. Kinderen groeien tegenwoordig op in een gewone wereld en een digitale wereld. Toen de blogger zo oud was als deze kinderen, zat hij met z'n medeleerlingen urenlang in een muffe klaslokaal achter een lessenaartje met een inktpotje rechtsboven in de hoek (met een schuifje ervoor).
Vroeger, hoor deze oude man, had je ook geen luizencapejes zoals je die op de achtergrond ziet hangen. Het leukste was vroeger (1963) altijd uit volle borst met z'n alleen de tafels van vijf tot tien door de klas te dreunen. Ondergetekende krijgt de leesplaatjes boven het schoolbord in klas één nooit meer uit z'n hoofd: Maan, Zaag, Fien, Vier, Koek, Schoen, Dak, Jan, Bel, Hek, Ring, Wim, Hut, Juf, Duif, Lijmpot, Guus, Zeep, Touw, Reus.
Reus werd aan het einde met een seconden lange ssss gezongen.
Nostalgische tijden. Zullen deze leerlingen (foto) over een halve eeuw ook met warme gevoelens aan hun schooltijd op de Heerdstee in Beijum terug denken?
Vast wel. Wat wil je met zo'n schoolnaam. Heerdstee betekent immers 'plek met een open haard.' Zulke plekken zijn meestal, gezellig, sfeervol, warm en knus. Plekken waar je prima en in alle veiligheid kunt leren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten