"Ik weet een paar plekken in en rond de wijk waar rijpe appels in bomen hangen. Met dit grijpding halen we ze uit de boom, het is de bedoeling dat we met een lekkere tas fruit thuis komen."
Aldus de mijnheer links op de foto. Z'n compagnon-appelplukster vulde aan: "Heerlijk, ik ga er een appeltaart van bakken."
Vanmiddag in de Sibrandaheerd was dat, uurtje of drie. Het stel (buurtgenoten) had duidelijk zin in een middagje appels plukken.
Is dat uitschuifbaar ding speciaal gemaakt om fruit uit een boom te plukken? Het lijkt wel een collectezakje voor in een kerk. Met z'n drieën lachen. Herinneringen ophalen aan vroeger toen je verplicht naar de kerk moest.
Terzijde, kijk ook eens naar de kleding van de Sibrandaheerder links. Geen jas aan? Het was een verwarrende dag, want een uur langer.
Maar ook, het leek wel voorjaar, wat een zon en wat een zachte temperatuur. En dat in de herfst. Op de eerste dag van 2015 waarop de wintertijd is ingegaan. Wintertijd? Verwarrend? Tijdens het schrijven van dit bericht, omstreeks half zes in de middag, is het al weer donker.
(De blogger vraagt bij deze beleeft aan de legale appel-jatters of hij de een van de komende dagen een stuk appeltaart uit eigen wijk mag komen eten....).
zondag 25 oktober 2015
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ik zag deze man jaren terug ook al plukken. Top!
Beter dan dat het fruit op de grond ligt te verrotten.
Mooi onderwerp voor 'de eetbare stad' :-)
(en er liggen her en der nog genoeg hazelnoten, om de taart mee op te leuken)
Een reactie posten