"Deze schildering staat er al sinds 1996, er is wel vaker overheen gekalkt."
Aldus de ontwerper van wat in Beijum de kattenkop of de busbaan-poes wordt genoemd.
Willem Pauwelussen sprak gistermiddag met hem, hij maakte bovenstaande foto en schreef er onderstaande tekst bij (voor meer achtergrond is het raadzaam om eerst dit bericht van gisteren te lezen):
Afgelopen dinsdag fietste ik weer eens langs de Huizingermaar over het Meedenpad naar huis, en kwam ik dus weer oog in oog te staan met de halve busbaanpoes.
Maar de grote grijze ballonletters (of wat het ook was) zijn geheel wit overgeschilderd.
Ik maak een foto en stuur die naar Johan met de tekst: “Misschien dat iemand hier zijn roller uitprobeert voordat hij thuis de muren aanpakt maar het zou ook de artiest kunnen zijn die een ondergrond neerzet voor een reïncarnatie van de halve kattenkop.”
Dat laatste blijkt inderdaad het geval te zijn, vandaag (vrijdag) rijd ik er weer langs in ik tref het: de kunstenaar is druk bezig zijn schepping te herstellen.
Wie dat gedaan zouden kunnen hebben?, vraag ik hem. In ieder geval toch lui met een paar flinke potten verf bij zich.
Nou nee, hij denkt dat het spuitbussen waren, graffiti dus eigenlijk.
Maar hij vertelt het zo rustig: is hij er niet boos over?
Ach, je raakt eraan gewend.
Dus het is niet de eerste keer?
Nee hoor, die schildering staat er al sinds 1996 en er is sindsdien wel vaker overheen gekalkt.
En dan gaat hij weer verder, de snorharen, de ogen en neus staan er al op, nu wordt het hard roze met langzame streken ingekleurd.
Niet alleen zijn overall zit onder de verf, zelfs zijn fietstas.
Dit is geen man die het beroep schilder uitoefent, dit is een man die in hart en nieren schilder IS.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten