'PERSVRIJHEID? OPZOUTEN MET DIE CAMERA!'

Willem Pauwelussen reed zich vanmiddag vast op de westelijke wijkring ter hoogte van de Beijumkorf. Er was een ongeluk gebeurd. Hij kwam op het idee om een foto voor Beijumnieuws te maken. "Ja hoor", zei de ene agent, maak maar een foto. "Je profiteert van de emotie", aldus een andere diender. Op verzoek van Pauwelussen is de door hem genomen foto donkerder gemaakt zodat niemand herkenbaar in beeld komt.

Vanmiddag  heb ik tegen kwart over vijf toch wel iets heel aparts meegemaakt.

Ik neem vanaf de Ringweg de afslag Beijium-Noord, en kom opeens stil te staan vlak voor de Kremersheerd.

Dat duurt nogal, verschillende chauffeurs houden het voor gezien en maken rechtsomkeert.

Dan komt er een agent aangelopen, maakt een praatje met de auto voor mij en dan ben ik aan de beurt.

Ongeval gebeurd en of ik misschien een foto mag maken voor Beijumnieuws.

Tuurlijk meneer, dat is persvrijheid, moet u even de heerd binnenrijden en de auto parkeren dan is het maar een klein stukje lopen.

Dus ik verlaat de geparkeerde auto en zie een bebloed hoofd op het zebrapad tegenover de school met enige mensen daar op de hurken omheen.

Fotootje, wel zorgen dat het slachtoffer niet herkenbaar in beeld komt.

Komt een vent aanlopen: “Opzouten met dat ding” en als ik niet doe wat hij me beveelt nog eens: “opzouten met dat ding”.

Dus ik zeg hem dat ik van zijn onbeschoftheden niet ben gediend.

Bemoeit zich een agent ermee die me verwijt hier van de emotie te profiteren (ja, wat is journalistiek anders dan?) en dat ik moet opkrassen.

Als ik zeg dat een collega van hem me verzekerde dat ik dit kan gaan doen draait hij me arrogant de rug toe.

Nou, ik houd die foto maar voor me want wie weet zoekt iemand mijn adres wel op en krijg ik een steen door de ruiten heen.

Die eerste agent stond er nog, die liep nog altijd de auto’s na om ze terug te sturen.

Ik heb hem gevraagd zijn collega duidelijk te maken dat niet alleen slachtoffers maar ook verslaggevers respect verdienen.

Ja, hij vond nog steeds dat het persvrijheid is, stel je voor, zei hij, er komt iemand van de telegraaf en die schrijft er een paar bladzijden over.

Daar kun je dan toch ook niks tegen doen? En je moest er maar op vertrouwen dat de foto’s die werden genomen de integriteit van het slachtoffer niet zouden aantasten.

Dus ja, hij zou hem er nog wel op aanspreken.

Dus wat ik hiermee maar wil zeggen: is het ook mogelijk dat ik een perskaart van je krijg?

Misschien dat ik dan wat meer respect, vertrouwen en wellevendheid ontvang als ik gewoon een foto neem van iets wat helaas elke dag overal gebeurt, namelijk een verkeersongeluk.

Foto + tekst: WP

(JF, de blogger snapt de vraag van WP, maar hij kan niet aan perskaart vertrekking doen)

arend Beukema ‏@arend46  20m@Beijumnieuws ;op het zebrapad van af de school(beijumkorf) lag een fietsje en de tech. recherce was met 2 personen heel druk, opvallend

arend Beukema ‏@arend46  17m @Beijumnieuws ; wie er bij betrokken was geen idee. Deze zebrapad wordt vaker door de jeugd gebruikt als oversteek met fiets.

Update 22:11, op Facebook wordt redelijk gediscussieerd over dit onderwerp (ongelukken al of niet zichtbaar in beeld brengen), zie logo links.

Mei vorig jaar was de blogger getuige van een ongeluk op de wijkring, zie dit bericht.

Update, 16/10, 19.21 uur. Lezeres Liesbeth plaatste een emotionele reactie richting WP (die toch echt schreef dat hij een foto wilde maken waarbij het slachtoffer uit beeld zou blijven) die vandaag is verwijderd. Sterk om aan te geven dat je een bericht betreurd-laatste reactie WP- en dat een lezeres aangeeft, in dit geval Liesbeth:

Willem.......Ik begrijp dat er niet meer op gereageerd mag worden. Ik biedt u mijn excuses aan voor wat ik heb gezegd. Het lag niet in mijn intentie om zo te reageren. Soms reageren mensen uit woede en ik ben daar in door gedraafd. Mvg Liesbeth