Ongeveer 25 paranormaal geïnteresseerde mensen zaten gisteravond tot ongeveer 20.10 uur met spanning te wachten op medium Truus Knijn. Zoe ze komen? Of toch niet?
De avond zou om 20.00 uur beginnen, maar mevrouw Knijn was in nog geen velden of wegen te bekennen.

Op de rechter foto zit een dame die de toegangskaartjes verkocht. Boven haar is te zien dat het reeds 20.00 uur was. Waar zou mevrouw Knijn nou blijven? De man achter de kassadame was aan het bellen, niemand kreeg haar te pakken.
Voorzitter Saskia Smid van de Lotusheerd begon onrustig heen en weer te banjeren. Ze prepareerde zich erop om beschikbaar te zijn als vervangend medium. "Maar dat is niet wat de mensen willen, die komen voor Truus." Ze uitte om 20.10 uur een vreugdekreet toen iemand binnenkwam en vertelde dat de hoofdgast was gearriveerd. Die moest helemaal uit Enkhuizen komen en was rond Beijum een beetje verdwaald.
Mevrouw Knijn wilde liever niet (pontificaal) op de foto: "Daar hou ik niet van."
De zaal liep vol en de blogger verdween. Buiten maakte hij door het raam nog een foto van de zaal en de niet herkenbare hoofdgast. De aanwezigen waren verwachtingsvol, wie wil nou geen groet of opmerking van een overleden dierbare vanuit het 'Hiernamaals?'
Op de aankondigingsflyer staat o.a. Naast dat je wellicht een persoonlijke boodschap meekrijgt, kun je ook een gezellige avond verwachten. Ze geeft haar persoonlijke boodschappen door aan de hand van foto's van overleden dierbaren. Een uitgelezen kans om via Truus met ze in contact te komen.
5 opmerkingen:
Blogger, ken je 1 of meerdere bezoeksters toevallig persoonlijk?
Het zou toch zeer interessant zijn om hier een paar reacties van ze te lezen, waar ze hun bevindingen uit de doeken doen?!
Ben er benieuwd naar....
Jammer dat mensen dood niet kunnen verwerken als onderdeel van leven.
Kees K.
Fijn toch om te weten dat "dood" niet dood is. Gewoon vanuit een ander perspektief kijken naar het Zijn. Sommigen onder ons kunnen al heel makkelijk vanuit deze beide perspektieven naar het bestaan kijken.
Zijn over de grens van sterven is voor mij niet-zijn. Kijken doet men levend.
Kees K.
Misschien kan Kees eens toelichten waar een medium dan precies kontakt mee maakt wanneer deze via het publiek controleerbare en verifieerbare informatie verschaft over mensen aan gene zijde, op een manier alsof ze gewoon als levende zielen onder ons zijn.
Een reactie posten