Ze zaten gistermiddag prinsheerlijk op het terras van de Boerderijum. De blogger ging er even poolshoogte nemen, hoe gaat het daar bijna eind november? Het was erg rustig. Bedienend personeel van de Zijlen zat behaaglijk binnen en ondergetekende liep door naar de speelweide buiten. Wat was het gras drassig, zie ook foto links. Maar de aandacht werd vooral getrokken door de beide dames op het terras, het kon niet missen, daar zaten een oma en haar kleindochter.
Het was een mooi en gezellig tafereeltje om naar te kijken. Oma, vind je het goed dat ik een foto maak? "Doe maar, ik woon toch niet in Beijum." Je kleindochter wel? "Joa miejong, zij wel."
De blogger zat met z'n oren te klapperen. Oma had het zware Groningse accent van ondergetekende opgepikt en begon Grunnings te praot'n. Het kan een raar vooroordeel zijn, maar het Grunnings associeert de blogger niet zo een twee drie met de donker gekleurde medemens.
Hoe en waar heb je de Groninger taal geleerd? "Ik kwam in Gasselternijveen wonen, bij m'n man, en om er een beetje bij te komen horen leerde ik Drents en Gronings."
Oma sprak nog een paar zinnen Gronings en de blogger moet toegeven: foutloos.
In de Holmsterheerd woont een Surinaamse man die Grunnings kan proat'n waar ondergetekende nog een punt je aan kan zuigen. Het is net een boer uit de Veenkoloniën.
Conclusie, weer een vooroordeel armer. Surinoamers kin'n ook plat Grunnings proat'n.
1 opmerking:
Wat heeft deze oma een ongelooflijk lief ( maar ook een beetje droevig ) gezicht .
Taal zegt echt niet alles Johan .
Ben je in Frankrijk geboren dan spreek je Frans , en in Groningen dan spreek je meestal Gronings .
Een reactie posten