Je hebt poezen en poezen. Of katers en katers, zoals u wil. Je hebt ze erbij die onbevangen met bedelende kopjes op je af komen lopen om even geaaid te worden. Maar je hebt er ook krengen bij.
Misschien is het wel geen kreng, bedenkt ondergetekende al schrijvend. Misschien is dit exemplaar wel gewoon op privacy gesteld.
Zie foto's. Hij of zij zit soms uren op een hekje tussen twee woonhuizen. Het lijkt wel een Boeddha. Doodstil zitten en kijken.
Leuk om even op de foto te zetten. Maar niks ervan, de rug gaat omhoog en er wordt agressief geblazen. Zie foto links. Toch niet erg boeddhistisch, deze mensensoort beoefend zich immers in het beheersen van emoties. Angst en agressie liggen in elkaars verlengde, zie het beest angstig kijken rechts.
Moet je het respecteren als een poes niet op de foto wil? Of kun je beter voor de wet van de jungle gaan?
De Beijumblogger koos voor het laatste. Het werd schemerig en de poes zat er nog steeds. Boven op de macht gaan zitten, wie is hier de baas, onverschrokken dichterbij lopen, de flitser aan en fotograferen die hap.
Zie de groene ogen, past mooi binnen Beijum poes, harmonieert mooi met de plant voor je. Het verschijnsel heet Tapetum Lucidum, zie nog eens dit blogbericht.
Zo. Poes op de foto en een paar dure termen er tegen aan. Soms kan er kan maar een de baas zijn. Democratisch met een poes omgaan en poezenrechten respecteren, zo ver zijn we als mensheid nog niet ontwikkeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten