De huizen stonden reeds in de Onnemaheerd en ze werden ook al bewoond, maar wat nog wel even moest was de natte modderpoel om de huizen wegwerken. Op de bovenste foto is goed te zien waarom de wijk drie decennia geleden Kleijum werd genoemd.
Maar de nieuwbakken Beijkumers wisten van wanten, de handen werden uit de mouwen gestoken om looppaden, tuinen en bloemperken aan te leggen. Hoeveel tijd er tussen de twee foto's die u ziet zit zou ik niet precies kunnen vertellen. Waarschijnlijk een paar weken tot een paar maanden. Op de linker foto ziet u de heer Looman met z'n gloednieuwe gazon bezig. Destijds was hij veertiger, nu is hij in de zeventig. Z'n vrouw zit op de achtergrond de krant te lezen. De bovenste foto is vanaf een meter of vijf meer richting woonhuis, en dan 180 graden draaien, gemaakt.
Je mag ze met recht wijkopbouwvers noemen, de mensen die ruim dertig jaar geleden kozen voor een toekomst in de -toen- jongste stadswijk van Groningen. Wat hebben ze hard gewerkt om er wat moois van te maken. En wat is dat m.i. goed gelukt. In dit geval, zie foto's, de woonomgeving in de Onnemaheerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten