Ander licht, andere lucht (3)
De Nederlandse schrijver Louis Couperus (wie leest hem nog?) schreef onder andere het boek "Van blanke steden onder blauwe lucht". Aan die titel moet ik altijd denken als ik - zoals nu - de boot heb genomen naar het eiland Tinos, één van de Cycladen. Dat is een eilandengroep ten zuiden van Athene, met Santorini, Naxos en Paros als bekendste eilanden. De stadjes en dorpen zijn er inderdaad blinkend wit, de lucht is er vaak blauw.
 |
| Zicht over Tinos-haven |
Ik moest even frisse lucht inademen, na twee weken in Athene te hebben doorgebracht tussen miljoenen auto's, stinkende bussen, volle metro's en alle andere zaken die het leven in een grote stad zo vermoeiend maken. Vanuit de havens van Athene vertrekken er, zelfs in het vroege voorjaar, veel schepen naar de eilanden. Mijn favoriete eiland is daarbij Tinos: wat minder bekend bij het grote publiek, maar wonderschoon, super rustig en voorzien van de meeste gemakken, behalve dan van een vliegveld. Dat laatste maakt dat Tinos niet erg geliefd is bij de modale Griekenland-ganger, die natuurlijk het liefst vanaf Schiphol op de plaats (of: het eiland) van bestemming wil landen zonder gedoe met bussen, veerboten en zo.
 |
| Zonnen bij de kapel van Maria |
En zo kwam ik donderdagavond laat op winderig Tinos aan, en stond pensionhouder Michalis me op de kade op te wachten. Eerst moesten we even bij zijn net verhuisde moeder langs, waar de raki (een stevige, zelfgestookte borrel) rijkelijk vloeide. En daarna nog even snel wat eten, op de voor Nederlanders onmogelijke tijd van half elf in de avond: Grieken zien dat helemaal anders, en gaan nooit voor acht uur 's avonds aan tafel.....
 |
| Goodbye Tinos |
Vrijdag was het bewolkt, maar het gehuurde Hyundaitje bracht me toch naar eenzame strandjes, naar een restaurant in het prachtige dorpje Volax, en naar nog wat andere plekken op dit eiland. En zaterdag zou het regenen, maar na een nachtelijk onweer scheen de zon juist uitbundig, net als op zondag en maandag, en heb ik op mijn favoriete strandje zowaar een kleur opgedaan. En dat, terwijl de lente in Nederland maar niet door wil breken.....ik heb met de Beijumers te doen. Maar troost u: morgen ga ik weer retour Athene, waar nog een paar grote klussen op me liggen te wachten.
Een paar dagen op zo'n paradijselijk eiland doen een mens goed: je komt weer eens aan 'gewoon' lezen toe (tip: Annejet van der Zijl schreef een prachtig boek, getiteld "De Amerikaanse Prinses") en je lanterfantert verder heel wat af. De lucht is blauw en schoon, de steden en dorpen zijn 'blank': Couperus had gelijk! Ik ga hem maar weer eens herlezen, denk ik.
Han Borg
 |
| Han Borg: "Couperus had gelijk." |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten