HANNEKE KAPPEN HEEFT GOEDE HERINNERINGEN AAN BEIJUM

"Ik kom nog steeds regelmatig met plezier in Beijum."

Naar aanleiding van het in februari gepubliceerde bericht in de Oude Doos van Beijum (slaat ivm de paasvakantie deze week over) waarin werd vermeld dat oud Beijumse Hanneke Kappen in 1984 tot Beijumer van het Jaar werd gekozen, zie nog eens dit bericht, zocht de blogger contact met de bekende zangeres (die vroeger frequent op VARA-tv en radio was te zien/horen).

Zou ze mee willen doen aan een blogbericht over haar en haar vroegere verblijf in Beijum? Antwoord: "Dat lijkt me leuk."

Afgelopen week spraken we af, voor het huis waar ze beginjaren tachtig van de vorige eeuw vier jaar woonde. Zie foto's, Holmsterheerd 54. Foto links achter het huis ("Toen ik hier woonde stonden er twee populieren, nu maar een meer"). Foto's boven en rechts voor het huis.
Vragen zoal: Hoe lang heb je in Beijum gewoond? Van wanneer tot wanneer? Hoe kijk je terug op die periode? Wat vond je van de titel 'Beijumer van het Jaar?' Waarom ben je eigenlijk weggegaan?

Hanneke antwoordde:

Wij woonden in Beijum van 1980 tot en met 1984. Wij waren de eerste bewoners van het huis aan de Holmsterheerd. Beijum was helemaal splinternieuw.

Het was een mooie tijd. We woonden daar voor het eerste samen, en dat doen we nog steeds. 
We stookten vuurtjes in de tuin, maakten schilderijen en muziek, draaiden hele fijne muziek. En, we hebben daar hele leuke mensen leren kennen. Tegenover ons woonde bijvoorbeeld een echtpaar, zij was Française, hij Spanjaard, beiden konden ongelooflijk lekker koken. Ze zijn tot op de dag van vandaag vrienden gebleven, al wonen ze nu op het Begijnhof in Leuven. We maken nog steeds de recepten die we toen van hen geleerd hebben. Naast ons kwam een jonge, doldriest ambitieuze architect wonen die vers uit Berlijn terug naar het Noorden kwam. We kennen hem nog steeds. Een van de mensen die we toen hebben leren kennen woont er nog steeds, maar die woont dan ook op zo’n donders mooi plekje aan de rand van het natuurgebied, daar zou niemand weg willen.

Heel grappige herinnering: een vriend van ons was met de motor naar ons toegekomen, hij kon ons huis amper vinden, had daar erg lang over gedaan. Beijum was een doolhof, niemand snapte nog hoe de wijk was ingedeeld. Toen hij ‘s avonds laat weer wegreed, stonden wij nog even lekker buiten, het was een mooie zomeravond. We hoorden de motor in de verte verdwijnen... en weer terugkomen... en weer in een andere richting verdwijnen... en weer terugkomen.... Hij kon de wijk dus ook niet meer uitkomen. We hebben ons daar tranen om gelachen.
Ook grappig: er waren buren die hadden bedacht dat er een natuurlijke omheining om de tuin moest komen. Waar kwamen ze op uit: op populieren.... die groeien lekker snel hadden ze gehoord.
Inmiddels staan daar in de tuin dus een paar reusachtige bomen.

We gingen er weer weg omdat we dichter bij de stad wilden wonen. Ik was in die tijd veel op TV (VARA) en radio, ik denk dat ik daarom tot Beijumer van het jaar ben uitgeroepen. Ik was stomverbaasd, ik was me er tot op dat moment niet van bewust hoeveel impact dat baantje blijkbaar had.

Ik kom nog steeds regelmatig met plezier in Beijum. Op bezoek bij vrienden, of als stagebegeleider. In het winkelcentrum bevinden zich een paar geweldige winkeliers met een warm hart voor jonge mensen die hun weg richting de arbeidsmarkt zoeken. Ik kom er altijd met een glimlach vandaan.  

De Beijumblogger kent Hanneke Kappen vooral als zangeres van White Honey. 
Zie een jongere uitvoering van Hanneke ( en ze ziet er nog steeds jong uit, zie foto's!) al zingend via https://www.youtube.com/watch?v=JWkyAreZDZM

Hanneke Kappen is tegenwoordig Capital Coach, docent, zangeres en trainer, staat op http://www.hannekekappen.nl/
Hanneke presenteerde talloze radio-, en TV programma’s voor VARA, KRO, NPS, Teleac en RTV Noord. Was jarenlang columnist voor DvhN, schrijft momenteel in de Golden Raand, the glossy van Groninger Landschap en was onlangs gastcolumnist in Mazzle.
Hanneke is ambassadeur voor Stichting Groninger Landschap. 
Ze heeft zich daarnaast als vaste gespreksleider verbonden aan Autisme Café Assen.

Op genoemde site een prachtig lied over, en welke oud Groninger kent hem niet, Jan de Roos. Zie video hieronder.