Wat een behaaglijk plekje midden in de wijk. Wat gezellig, hartelijk en warm.
Tegen half vier gistermiddag fietste de blogger verkleumd en half grieperig door de wijk. Het regende onophoudelijk.
Er stonden damesfietsen voor kerkelijk centrum de Bron in de Bentismaheerd. Zouden de dames van de brei-groep een bijeenkomst hebben?
Fiets op slot en van ijzig koud en nattig naar binnen lopen. God, wat was het aangenaam warm in de Bron.
Ja hoor, de dames zaten te breien. Wat een ontvangst: "Hallo, leuk dat je er bent, ga zitten, wil je thee of koffie? Een cupcake erbij? Hoe is het met jouw?" Begin juli van het vorig jaar postte de blogger een bericht met foto en video over de breiende dames op Beijumnieuws, zie nog eens hier.
De warme thee ging er goed in. Het voelde een beetje als thuiskomen, een gevoel dat je kon hebben als je vanuit de basisschool (heette vroeger de lagere school) thuiskwam en moeders zat met een pot thee en een koekje op je te wachten.
Geborgen voelen, daar lijkt het op. De blogger stond opeens in de aandacht van maar liefst zeven lieve en zorgzame moekes.
Lekker bezig crea-dames, dank voor de warme ontvangst. En wat kunnen jullie kwebbelen! Maar dat terzijde.
Vijf meter verderop lag in de naastgelegen school de Heerdstee een spiksplinternieuwe vloer te glimmen. Zie foto rechts. Op Twitter staat: Nieuwe vloer in de centrale hal.
Heerdstee betekent haardvuur. Daar krijg je warme, gezellige en knapperige beelden bij. De blogger zal met guur weer eens vaker terug gaan naar de Bron. En naar de behaaglijk knappende open haard ernaast. Maar zijn hoofddoel zal zijn de zeven of acht gezellig kwebbelende lieve en zorgzame moekes die een kopje thee aanbieden. Met een cupcake.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten