Het zijn schitterende herfstdagen deze laatste dagen van oktober, het lijkt wel nazomers weer maar dan wat kouder. Strak zonnetje. Aan de ringweg door Beijum, de Emingaheerd, liggen vele gesnoeide takken van bomen. We leven in zo'n moderne wijk dat bomen hier ook twee keer per jaar naar de kapper gaan. Het intervieuwtje met kruidenvrouwtje Saskia Nieboer laat nog even op zich wachten; vanochtend was haar thee- en kruidenzaakje weer eens gesloten. Zou er wat zijn met haar? Je moet er niet aan denken dat ons kruidenvrouwtje ziek zou worden of dat ze boven allerlei zelfgebrouwen mengsels onwel is worden. Een kruidenvrouwtje gaat natuurlijk niet zo snel naar de dokter maar laten we haar met elkaar in de gaten blijven houden!
Even iets herstellen, ik schreef eerder dat Sint Maarten op zaterdag 10 november wordt gelopen ivm zondagsrust. Echter de lampionnetjes zullen op maandag de 12e uitwaaieren door de wijk ( liever niet uitwaaien).
De middenstanders staan te trappelen voor alle feestdagen die gaan komen. In Winkelcentrum- West staan de zwarte Pieten al weer opgesteld en in de Hornbach staan de Kerstspullen al weer lang en breed uitgestald. Misschien een idee om de Asser-variant hier te introduceren? Pas als Sinterklaas daar is vertrokken mag de Kerstman zijn intrede doen. En ook de hele toeters en bellen daar omheen.
Verder eerst niks te melden!
dinsdag 30 oktober 2007
vrijdag 26 oktober 2007
Met Mati de winter in?
Vanmiddag boodschappen gedaan in Winkelcentrum-West. Bij het passeren van Beijum-actieveling Frans E. hem even gegroet en gezien dat hij weer lekker met zijn tuin bezig is. In het winkelcentrum zaten vijf casieres op rij te dagdromen want er waren weinig klanten in de winkel. In Hoogenberg dierenspeciaalzaak zag ik de eigenaar en naamhouder ( wat begint die man toch veel op een reptiel te lijken) me geheimzinnig wenken. Hij had een primeurtje voor me zei hij want hij begint binnenkort iets nieuws in zijn winkel. Hierover binnenkort meer. Bij de counter van Albert Heijn sprak een vrouw me aan en ze vroeg waarom er geen van de Heerd column in de laatste wijkkrant stond. Ze was even ontdaan nadat ze hoorde wat er gebeurd was, maar wilde wel een keer ge-intervieuwd worden omdat ze in januari 25 jaar in Beijum woont. Terugfietsend zag ik Mati Gelatti door de wijkrijden om ijs te verkopen ( 26 oktober!) November gaan ze zeker halen maar de vraag dient zich aan of ze omstreeks Sinterklaas ook nog ijs zullen verkopen. Binnenkort een intervieuwtje met de beide heren over het afgelopen seizoen. Ze zijn onder anderen een beetje groot geworden in de wijk omdat ze regelmatig op de met veel liefde en inzet gemaakte kinderpagina stonden. Deze artikelen hebben ze altijd erg gewaardeerd. Kruidenheksje Saskia Nieboer wordt binnenkort benadert voor een Werken in Beijum en ik wens iedereen een heel goed weekend toe.
Nieuwe toekomst voor Montessorischool
(Dit artikel is ongeveer 2 weken geleden geschreven)
Door Johan Fehrmann en Machteld Veenker
Het startschot voor de langverwachte en naar gesmachte nieuwbouw voor de 1e Montessorischool aan de Wibenaheerd is donderdag 4 oktober om 15.30u. gegeven.
De school was de laatste twee jaar regelmatig negatief in het nieuws. Crisis, richtingenstrijd, tweespalt en een teruglopend leerlingenaantal bepaalden de beeldvorming.
Met het metselen van de eerste steen als aanzet voor een nieuwe school lijkt het verleden definitief begraven. Wat zul je nog uitweiden over het verleden? Het overlevingsmechanisme van de school is bewonderenswaardig. Dat er omwonenden gedwongen zijn te steggelen met de gemeente Groningen betreffende de invulling van de ruimte om de school heen is ook niet de verantwoording van de schoolleiding. En het is een feit dat de leerlingen en leraren al 23 jaar in een noodgebouw werken. Steeds waren er mensen, ouders, leerkrachten die bleven geloven in de wederopstand van hun school. Met hun enthousiasme, motivatie én inzet moet het lukken om de afgelopen twee crisisjaren te transformeren in een toekomstige periode van vertrouwen en optimisme.
Er kan dus weer vooruitgekeken worden dus en dat is een heugelijke mijlpaal.
Eerste steen
Nee, de problemen stonden deze 4e oktober eens niet centraal aan de Wibenaheerd. De sfeer was rondom de symbolische herstart -ceremonie erg feestelijk te noemen. Blije ouders en idem dito de leerkrachten en kinderen. Directeur Han van de Vlist opende samen met peuterspeelzaalleidster Netty de Jonge de symbolische weg naar de nieuwe locatie en ‘forceerden’ een opening naar buiten toe. Op de plek waar gebouwd gaat worden verzamelden zich tientallen kinderen in een grote ovale kettingkring, waarlangs de ‘eerste steen’, die voor de gelegenheid goud geverfd was en daardoor een plechtige behandeling kreeg, werd doorgegeven. En een luid gejuich steeg op nadat van der Vlist de eerste steen gemetseld had.
Hartstikke mooi
Daarna ging iedereen naar binnen voor een hapje en om de bekertjes en glazen te heffen.
De beide peuterspeelzaalleidsters, Netty en Inge, zien de toekomst hoopvol en met volle verwachting tegemoet: " We waren wel wat weemoedig nadat peuterspeelzaal Pinnokio afgelopen zomer werd afgebroken, we hebben daar een hele geschiedenis liggen. Maar wat komen gaat wordt gewoon hartstikke mooi, het verheugen op ons toekomstig onderkomen is groot." De Montessorischool telt op het ogenblik 110 kinderen en 15 peuters. Gelukkig kan iedereen op school nu hun eigen nieuwe stenen en andere lichte materialen schoolgebouw tegemoet zien. En het is vanuit deze start ook voor iedereen te hopen dat er een nieuwe impuls ontstaat met als gevolg dat het leerlingenaantal weer op aanvaardbaar niveau komt. Dit zou voor Beijum goed nieuws zijn en niet op de laatste plaats voor de betreffende kinderen.
Door Johan Fehrmann en Machteld Veenker
Het startschot voor de langverwachte en naar gesmachte nieuwbouw voor de 1e Montessorischool aan de Wibenaheerd is donderdag 4 oktober om 15.30u. gegeven.
De school was de laatste twee jaar regelmatig negatief in het nieuws. Crisis, richtingenstrijd, tweespalt en een teruglopend leerlingenaantal bepaalden de beeldvorming.
Met het metselen van de eerste steen als aanzet voor een nieuwe school lijkt het verleden definitief begraven. Wat zul je nog uitweiden over het verleden? Het overlevingsmechanisme van de school is bewonderenswaardig. Dat er omwonenden gedwongen zijn te steggelen met de gemeente Groningen betreffende de invulling van de ruimte om de school heen is ook niet de verantwoording van de schoolleiding. En het is een feit dat de leerlingen en leraren al 23 jaar in een noodgebouw werken. Steeds waren er mensen, ouders, leerkrachten die bleven geloven in de wederopstand van hun school. Met hun enthousiasme, motivatie én inzet moet het lukken om de afgelopen twee crisisjaren te transformeren in een toekomstige periode van vertrouwen en optimisme.
Er kan dus weer vooruitgekeken worden dus en dat is een heugelijke mijlpaal.
Eerste steen
Nee, de problemen stonden deze 4e oktober eens niet centraal aan de Wibenaheerd. De sfeer was rondom de symbolische herstart -ceremonie erg feestelijk te noemen. Blije ouders en idem dito de leerkrachten en kinderen. Directeur Han van de Vlist opende samen met peuterspeelzaalleidster Netty de Jonge de symbolische weg naar de nieuwe locatie en ‘forceerden’ een opening naar buiten toe. Op de plek waar gebouwd gaat worden verzamelden zich tientallen kinderen in een grote ovale kettingkring, waarlangs de ‘eerste steen’, die voor de gelegenheid goud geverfd was en daardoor een plechtige behandeling kreeg, werd doorgegeven. En een luid gejuich steeg op nadat van der Vlist de eerste steen gemetseld had.
Hartstikke mooi
Daarna ging iedereen naar binnen voor een hapje en om de bekertjes en glazen te heffen.
De beide peuterspeelzaalleidsters, Netty en Inge, zien de toekomst hoopvol en met volle verwachting tegemoet: " We waren wel wat weemoedig nadat peuterspeelzaal Pinnokio afgelopen zomer werd afgebroken, we hebben daar een hele geschiedenis liggen. Maar wat komen gaat wordt gewoon hartstikke mooi, het verheugen op ons toekomstig onderkomen is groot." De Montessorischool telt op het ogenblik 110 kinderen en 15 peuters. Gelukkig kan iedereen op school nu hun eigen nieuwe stenen en andere lichte materialen schoolgebouw tegemoet zien. En het is vanuit deze start ook voor iedereen te hopen dat er een nieuwe impuls ontstaat met als gevolg dat het leerlingenaantal weer op aanvaardbaar niveau komt. Dit zou voor Beijum goed nieuws zijn en niet op de laatste plaats voor de betreffende kinderen.
donderdag 25 oktober 2007
Proost en een toast
Ik las weer een anoniem op mijn blog en ik denk nu te weten hoe het komt. Als je reageert zonder je afzender kom je als anoniem op het blog. Voor of tegens, sympatie-en of antipatie-en, ik ga er niet meer op in. Want ik sluit niet uit dat er ook nepreacties opgezet kunnen worden ( mevrouw de Vries??). Ik vind het wel aardig dat een ex-ouder van de M-school mijn objectiviteit waardeerde, maar dat terzijde. Ik heb altijd met eer en geweten in de wijkkrant geschreven. Ik heb in de eerste artikelen op deze blog even pittig van me afgeschreven maar die toon gaat veranderen. Ik ben voorstander van harmonie en rust in de wijk en ik zal alle betrokkenen gewoon blijven groeten en we kunnen altijd een keer het glas heffen. Ik twijfel er niet aan dat iedereen zijn of haar best doet, alleen kan dat zeer ongelukkig vallen en vooral als iets niet afgestemd wordt. Proost allemaal!! Neem er eentje op. En ook op ons mooie Beijum!
Herfst in Beijum
Zaterdag aanstaande gaan we met zijn allen weer de wintertijd in. Gelijk is het dan omstreeks half zes in de middag donker en in de ochtend is het tijdelijk weer een uurtje eerder licht. Het is een gezellige tijd al zal menigeen rijkhalzend uitkijken naar het voorjaar. Maar de groenste wijk van Groningen ziet er met zijn rode en bruine herfstbladeren toch geweldig mooi uit. De herfst staat symbool voor sterven en loslaten. Dat hoeft niet zwaar te zijn als je het maar accepteerd. Kijk eens hoe een Jan Wolkers op zijn bijna 82e verjaardag vredig heenging tijdens een dutje. Een ware natuurmens die niet bang was voor de dood maar dit in eigen woorden een mooie oplossing vond. Voor de levendigen onder ons breken er weer allerlei feestdaagjes aan. Om te beginnen voor de allerkleinsten Sint Maarten. Omdat de elfde van de elfde dit jaar op zondag valt gaan de kinderen op de 10e ( winkels open!) november al met hun lampionnetjes langs de huizen. Als Sint Maarten achter de rug is, en de tas nog goed gevuld met snoep, komt een andere goedheiligman weer Nederland, Groningen en ook Beijum weer binnenvaren en rijden. De Sinterklaasjournaals en hulppieten zullen weer duizenden kinderen aan het scherm kluisteren. Daarna, als de lieve man weer vertrokken is, maken we ons op voor de most wonderfull time of the year. En als het vuurwerk op de eerste van de eerste geknald heeft ( Garmisch Partenkirchen en het schans-ski-en) en we gewoon januari ingaan; tja dan de winter door. Hoezo klimaatverandering? Ik voorspel een winter met een echte elfstedentocht. En...zouden de twee Mati Gellaties aan de kant staan aan de Froukemaheerd of gaan ze de stalling in?
BINNENKORT IN DIT THEATHER
Binnenkort haal ik de verhalen van de weblog die met mijn vertrek te maken hebben en de reacties daarop. Om daar nou in te blijven hangen, nee daar heb ik geen zin in. De weblog is nou eenmaal niet begonnen om te steggelen maar om leuke ditjes en datjes en nieuwtjes op te plaatsen. Trouwe lezers mogen best even weten wat mijn drijfveren zijn geweest. Maar ik richt me op de toekomst en ik wens de krant en de organisatie alles goede toe en dat is niet cynisch gemeend. Er valt voor mij niks uit te vechten of een bepaalde gelijk te halen. Ieders mening mag er zijn en ik ga uit van het goede in de mens.
Genoeg gepreekt zo; vanavond zet ik een herhaling op de weblog van het verhaaltje WINTER 2064 IN BEIJUM. Oeps, hij staat hier al onder.
Genoeg gepreekt zo; vanavond zet ik een herhaling op de weblog van het verhaaltje WINTER 2064 IN BEIJUM. Oeps, hij staat hier al onder.
Abonneren op:
Posts (Atom)