Bij deze een foto van een heel bijzondere vogel.
Het ironische van de rommelmarkt van vandaag was dat het mooi werd op het moment dat iedereen inpakte en verdween. Ik kan me vergissen, maar ik had ook de indruk dat het eerder afgelopen was in vergelijking met voorgaande jaren. Om half drie was het veld weer nagenoeg leeg.Toch was het gezellig, er was sfeer en er liepen behoorlijk wat mensen tevreden rond. Wat wil je, het was traditionele koopjesdag in Beijum. Hoezo een nieuwe kinderfiets kopen voor 175 euro terwijl je op een dag als vandaag hetzelfde exemplaar tweedehands voor twee tientjes op de kop kunt tikken?
De jassen en truien moesten vanochtend aan op het grote rommelmarktgrasveld, ter hoogte van de Jaltadaheerd. Het was iets minder druk in vergelijking met voorgaande jaren maar de opkomst viel niet echt tegen.
Verbeeld ik het me nou of is er nou echt een skate-rage gaande. Trouwens niet alleen een skate-rage zoals op de rechterfoto te zien is, noem het maar een wieltjesrage. Zoiets. Overal kom je mensen op wielplankjes en wielschoentjes tegen. Op de stoep, het fietspad, de verhoging midden op Plein Oost, in de winkel, in de promenade van Winkelcentrum Beijum. Het skaten of skeeleren kende ik wel, maar dat gedoe op die surfplankjes is nieuw voor me. Over skates staat op internet:Skeeleren of Skaten is een activiteit of sport waarbij men zich op inline-skates voortbeweegt (een inline-skate is een schoen op wieltjes). De sport is voortgekomen uit het rolschaatsen, maar tegenwoordig wordt het meer gezien als een variant van het schaatsen op ijs. http://nl.wikipedia.org/wiki/Skaten 
Normaal gesproken wil ik als wijkverslaggever graag het naadje van de kous weten over allerlei dingen die spelen in Beijum. Een beetje wijkreporter beantwoordt natuurlijk vragen, eerder dan dat hij ze opwerpt. Maar er is iets wat me ervan weerhoudt om hier- zie foto- aan te bellen met de vragen: hebt u een café aan huis? En, is het nodig dat u zo streng bewaakt moet worden? Want ja, waar bemoei je je mee? Wie zegt dat ik geen gespierde tattoe-man op me af krijg met twee agressieve honden? Wat mot dat hier, lelijke nieuwsgierige Beijumwatcher!? Rot op! Zou het angst zijn? Of schroom? Wie zegt trouwens dat hier geen alleraardigste en vriendelijke mensen wonen? Hoezo vooroordelen? Dit huis zie ik af en toe in het midden van de wijk en het maakt me nieuwsgierig. Wie weet komt het er ooit van en ga ik er een keer heen en vraag ik of ik er een pilsje mag drinken. En, jazeker, ik hou dan natuurlijk de inrit vrij. Een kopje koffie mag trouwens ook.
Deze foto is vanochtend gemaakt. Langs de wijkring, ter hoogte van de Bunnemastee, wonen oranje gezinde mensen. Dat kan niet missen. De foto laat het niet duidelijk zien maar er kijkt een soort van koninginnepop over het balkon. Oranje boven.
Tot mijn verrassing kwam ik tijdens het fotograferen in de Oosterhoogebrug een ganzenfamilie tegen met 10 jonge pulletjes. Dat is veel als je nagaat dat de gemiddelde ganzenfamilie 4-8 eieren legt. De broedperiode ligt zo tussen april-juni. Toen ik de ganzenfamilie probeerde te benaderen renden de pullen snel het water in. Ganzen kunnen wel 30 jaar worden, ze leven in troepen en kunnen tijdens hun reizen in een V, snelheden van 46 km per uur bereiken. Tijdens het vliegen praten ze met elkaar. Ze zijn monogaam, blijven hun hele leven bijelkaar en als een gans ziek is bekommeren zich twee andere ganzen over hem. Vroeger werden ganzen als waakvogel gehouden, mijn moeder kan zich dat nog van vroeger herinneren, haar opa en oma hielden ganzen voor het waken. Ganzen waren heel geschikt om te waken omdat ze heel hard met hun vleugels kunnen slaan. De ganzen die ik met de kuikens heb gefotografeerd heten de grauwe gans en de sneeuwgans.
Misschien heeft u het wel gezien, of moest u zelfs wachten voor een openstaande brug. Wachten voor de Jan Plezier, een rondvaartboot die in maart en april door het noorden van het land voer met gasten van de Zonnebloem. Op 21 april was de het noord- oosten van de stad aan de buurt. Al weken waren de vrijwilligers bezig om mensen uit te nodigen . We zoeken naar mensen die door b.v. hun leeftijd of handicap nauwelijks meer buiten komen en voor wie een dagje weg een uitjes is waar het hele jaar naar wordt uitgekeken. Omdat de Zonnebloem bezig is om in alle wijken van de stad Groningen afdelingen op te zetten, hadden de afdelingen gasten uit Beijum, de Hunze van Starkenborg Oosterpark, Korrewegwijk en Lewenborg uitgenodigd. ’s Morgen om negen uur kwamen van alle kanten de taxi’s , busjes en personenauto’s bij de Eendrachtskade om alle gasten brengen. De 12 vrijwilligers zorgden dat alle gasten een plek aan boord kregen. 
Beijum hoort bij fietsstad Groningen en dat is te merken. Wat de mening van de lezer is weet ik niet, maar per fiets door de wijk crossen is ideaal.
Overal fietspaden of rustig begaanbare fietsheerden. Zal het toeval zijn dat de Korreweg en het Heerdenpad tot de drukste fietsroutes van Europa behoren?
Deze video laat een eind maart gehouden fietstocht vanaf Zuidwolde naar het beginpunt van het Heerdenpad zien. De Beijumerweg slingert midden door de wijk en eigenlijk gaat hij hier, zie foto, richting de Hunze. De Beijumrijder reed hier echter rechtdoor, voorbij de Bottemaheerd naar de driesprong bij het Heerdenpad. De muziek is van Tangerine Dream.
Ik weet niet of nachtelijke dieven het voorzien op de stoelen die u op de foto ziet, maar hou ze in de gaten. (ik bedoel dieven én meubilair) Zet ze als het kan op slot aan een ketting, eventueel aan een winkelkar vast. (ik bedoel het meubilair)
(foto is van gisteren, video over nieuwste ontwikkelingen in de loop van de week)
Ik weet niet hoe het de lezer vergaat, maar ik word altijd een beetje weemoedig en nostalgisch als ik een klas met juffrouw door de wijk zie banjeren. Herinneringen aan galmende schoolklassen, kinderen die luidkeels de tafels van 2 tot en met 10 de lucht in blèrden. Een keer acht is acht, twee keer acht is zestien etc. etc
Mick van Wely van Dagblad van het Noorden ging op verzoek van ondergetekende op onderzoek uit naar wat er gisterochtend aan de Godekenheerd is gebeurd. Zie bericht van gisteren. De wildste geruchten gaan de ronde, vanochtend sprak ik een verontwaardigde buurtbewoner:" waarom worden wij niet ingelicht? Om zes uur in de ochtend met ME-busjes en een hoop lawaai iemand inrekenen, mogen we daar aub de achtergronden van weten?" De site http://www.dvhn.nl/ brengt nu onderstaand bericht. Mét de mededeling dat de papieren krant morgen meer over deze zaak te vertellen heeft.
Een van de grote plagen voor een eigenaar van een supermarkt is diefstal. De eerste daaruit voortvloeiende vraag luidt dan ook steevast:hoe kan ik dit voorkomen? Wat kan ik er aan doen dat dieven er niet met mijn spullen vandoor gaan? Ik heb geen idee wat er ongemerkt door de kassa's van bijvoorbeeld Albert Heijn wordt gesmokkeld maar ik heb vaak het idee dat dit wel eens veel meer kon zijn dan wat gedacht wordt. De doortrapste winkeldiefstaltruc las ik onlangs: eerst keurig boodschappen doen, een volle kar voor honderdvijftig euro vullen en alles achter in de auto laden. Vervolgens met de lege kar en kassabon weer naar binnen gaan en aan de hand van de bon de winkelkar weer precies zo vullen als voorheen. Niks op de loopband laden behalve één nieuw produkt. Aan de caissière vertellen dat je nog één product was vergeten en dat nog even opgehaald hebt. Controleer maar even aan de hand van de kassabon. Ja hoor, klopt helemaal, dat is dan 2 euro 95. De 2e volle winkelwagen verdwijnt vervolgens gratis achter in de auto.
Een aantal jaren geleden moest ik frequent mijn tas openen bij de kassa van de Lidl. Vervelend gedoe, met een lange rij achter je de caissière in je tas laten kijken. De laatste jaren overkomt me dat niet meer, ik ga altijd met een lege boodschappentas naar de Lidl en keer die bij de kassa om. Geen geloer in mijn tas. Bij Albert Heijn is de oplossing simpel, je geeft je volle of lege tas af bij de counter en met een doorzichtig mandje of winkelwagen kun je ongestoord boodschappen doen zonder de schijn van diefstal op je te laden.
Nog maar een bericht over de prachtige voorjaarsdag van gisteren. Het was een geweldige zondagmiddag in het Kardingepark. De vliegers werden weer opgelaten, er werd gegolfd, (waarom een golfbaan terwijl Pitch&Put vlakbij is?) hardgelopen, gefietst en....er werd al weer gezwommen. Op de rechter foto ziet u een vader met z'n dochter een bouwwerk maken op het strand, verderop spelen kinderen op de scheidslijn van water en aarde. Ondanks paniekverhalen die de wereld in worden gebracht over het al of niet kunnen zwemmen in het Zilvermeer de komende maanden, i.v.m. blauwalg, ziet het er hier weer goed uit. Laat het een lange en warme zomer worden in ons paradijsje in de achtertuin van Beijum.
Het mooie weer van gisteren zorgde ervoor dat er buiten voor Innersdijk ook beduidend meer leven in de brouwerij was dan normaal. Ik herinner me de wintervideo van 17 december vorig jaar, de dag dat de winter genadeloos toesloeg. Wat een contrast met het plaatje dat u hier links kunt aanschouwen. Altijd als ik langs Innersdijk loop of fiets prijs ik me gelukkig: jong en lichamelijk gezond zijn om jezelf in de samenleving te kunnen handhaven. Wat een rijkdom en wat een luxe. De mensen die gebruik maken van de voorziening op Plein Oost zullen vast gemengde gevoelens hebben. Waren ze nog maar jong of helemaal gezond. Aan de andere kant: wat goed dat er verpleeghuizen zijn waar ze de (hopelijk) zorg krijgen wat hen toekomt.
Vanochtend om acht uur schoot ik deze foto. De "maatschappij" komt weer op gang. Waar gaan ze allemaal heen? De fietsers, de automobilisten en deze blogger? Allemaal afspraken, anders ga je zo vroeg niet op pad. Nou ja, ik zie ze ook al joggen om acht uur. De bedden worden weer verlaten, de douchekranen worden opengedraaid en de broodtrommels gevuld.
Gisterochtend zag ik in de haast een paar mensen in de Holmsterheerd bezig om zwerfvuil op te ruimen. Ik had geen tijd om een foto te maken maar het zag er weer ouderwets uit. Daarmee bedoel ik: met enthousiasme en frisse houding waren de mensen hier bezig om hun woonomgeving comfortabel te maken en /of te houden.
's Middags kwam ik ze tegen op een grasveld midden in de Holmsterheerd, toen was er wél tijd voor een paar foto's. Er was een springkussen, er waren lekkere hapjes en er was bier. Of er nog een barbecue achteraan kwam is me niet helemaal duidelijk maar de aanwezigen waren tevreden en voldaan. Na gedane arbeid was er de beloning: een schone omgeving, lekker in de zon en een gemeenschappelijk doel, wij doen het samen.
Ik was in de veronderstelling dat ze de wijk in zouden lopen maar niks is minder waar. Toch niet zo gek gedacht? Ontdek je plekje, dat gaat toch over Beijum? Maar het blijkt over de omgeving van Beijum te gaan. Dit gezelschap liep zaterdagmiddag omstreeks 14 uur onder leiding van Teun Koops, 2e van rechts, van Stichting Natuurmonumenten het Kardingerpark in. Naast hem staat Paul Diekstra van de activiteitencommissie. De foto is genomen voor de Kleihorn en de zon zorgde een beetje voor teveel tegenbelichting. Zoals iedereen weet staat dit buurtcentrum aan de Fultsemaheerd, een heerd van waaruit je zo het Kardingerbos inloopt of fietst. Binnenkort een Beijumrijder hierover. Beijum is op z'n mooist in het voorjaar. Lekker wandelen met z'n allen. Nieuwe dingen ontdekken, genieten van het voorjaarsweer en van datgene wat de groenste wijk van de stad rijk is. Ontdek je plekje.
Het feest in Ambiëne in het Trefpunt was gisteravond te leuk om later op de avond niet nog een keer te gaan. Het was druk, ik schat het aantal feestgangers op tussen de honderd en honderdvijfentwintig. Ik ben zijn naam even kwijt, maar ik zat vol bewondering naar onze 10 jarige Beijumer raptalent te luisteren, zie video. En, hoe heet zo'n kado-apparaat die in de lucht wordt gehangen, waar de kinderen uiteeindelijk aan mogen trekken en waar de kadootjes uitrollen? Piranja? Iemand vroeg een Nederlandse vertaling voor dat ding, maar ik moest het antwoord schuldig blijven. De lezer die denkt, waar gáát dit allemaal over, ik zou zeggen bekijk de video. Wat een feestende Antillianen bij elkaar. In Ambiënte, de soos in het Trefpunt.
Zowel in één van de tuinen van De Wiershoeck als in het labyrint op de schooltuinen kun je de kievitsbloem tegenkomen. Het is een bijzondere bloem.
Vanavond raakte ik verzeild in het Trefpunt. Hier waren twee verjaardagsfeestjes bezig, een in Ambiënte en een rechts in het Trefpunt, daar waar altijd de teenersoos wordt gehouden. Zo gauw het even mooi weer is gaan de Antilliaanse en Arubaanse mensen weer zoveel mogelijk naar buiten, lekker hangen met een pilsje, even bijkletsen. Je moet er van houden, ik heb er nooit een gevoel van weerstand bij. Altijd relaxed, altijd een welkom gevoel en nooit een argwanende blik van wat moet jij hier? Ik ervaar een feest in Ambiënte altijd als een warm bad, het zal er mee te maken hebben dat ik redelijk wat mensen ken die er komen.Die Antillianen kunnen feestvieren, later op de avond wordt er nog gedanst, het bier is lekker en de sfeer geweldig. Kijk even mee. (morgen deel 2 van dit feestje en ook een foto van de wandelaars van Ontdekje Plekje Beijum)
Het is al weer een jaar geleden dat de Boerderijum aan de Beijumerweg feestelijk werd geopend door wethouder José van Schie. Vanochtend en vanmiddag was er open dag en i.v.m. de tijd en andere dringende afspraken fietste ik drie minuutjes naar binnen voor een sfeerimpressie. Wim van Stichting De Zijlen ontving me gastvrij en leidde me een beetje rond. Het terras zat lekker vol, kinderen ontdekten en speelden met de nieuwe waterspeelmuur, de lucht was lekker blauw de vogels floten hoog in de bomen, kortom Beijum liet zich op z'n mooist zien. Kijk even mee naar drie minuten open dag Boerderijum. April 2010.
Een kleurrijk tafereel in een boom aan Koerspad in Kardinge op donderdag 15 april jl. Zo kan het ook eindigen: je vlieger vast in de takken van een boom. 
Afgelopen dinsdag fietste ik zoals zovaak vanaf de Holmster- en Isebrandtsheerd het schoolplein van de Doefmat op. Nergens een verbodsbord, maar volgens de twee stadswachten op de foto kun je niet zomaar een schoolplein opfietsen. Daar zit wat in natuurlijk, overdag als er kinderen spelen race je niet zomaar een schoolplein op.
Ik weet niet hoe het de lezer vergaat, maar altijd als ik ergens beddengoed, vroeger zonder n geschreven, uit het raam zie hangen word ik wat weemoedig en komen herinneringen uit mijn kinderjaren omhoog. Ik ben opgegroeid in de Kanaalstreek en herinner me de huisvrouwen die met hoofddoekjes rondliepen. Als ze het huishouden deden hadden ze een schort voor, wasmachines en drogers waren er nog niet. De kleren en het beddengoed werden gewassen in een teil en daarna ging het door een wringer om het meeste vocht eruit te persen. Daarna op de waslijn. Douches waren er nog niet, maar vaste prik was om zaterdags in de tobbe te zitten en ingezeept te worden. Auto's waren er amper, ik herinner me het eerste ritje bij m'n vader achterop de brommer. Wat een sensatie. 'S avonds op tv. Nederland1 of 2 kijken, sjoelen, ganzenborden of mens-erger-je-nieten. In de winter met een kruik naar bed. Overdag met een pofbroek aan naar de lagere school. De scharesliep kwam om het half jaar langs en mijnheer pastoor vertelde over het aantal kinderen die er moesten komen. Het zal de eenvoud zijn bij het zien van dit beeld, zie foto, die de herinneringen bij me oproept. Gewoon je bedompte beddengoed uit het raam hangen om de frisse lucht er door te halen en de zon er op te laten schijnen. Nu, 45 jaar later schrijf ik er een stukje over op internet. Wie had dat gedacht, midden jaren zestig van de vorige eeuw?
Vanaf januari dit jaar tot en met 20 april gaven twee verpleegkundigen uit Beijum die werkzaam zijn op het UMCG EHBO les aan groep 7 van basisschool de Heerdstee. Onderwerpen tijdens de cursus behandeld werden: Verband, hulpmiddelen, wonden, kleine ongelukjes, vergiftiging, brandwonden, botten en botbreuken, bewusteloosheid, flauwte, stoornissen in de ademhaling en het menselijk lichaam.
De lentekriebels golven nog steeds door de wijk. Het kan niet anders of de wijk is dit jaar nog niet zo schoon geweest als dat het nu is. Vanochtend werd er gekriebeld aan de Doornbosheerd en aan de foto te zien is schoonmaken en opruimen veel en veel feestelijker dan de boel vervuilen en versmeren. De foto is opgestuurd door een conulente van het Centrum voor Jeugd en Gezin. Ze schreef erbij:
Vanochtend zag ik bewoners van de Barmaheerd bezig om hun woonomgeving van straatvuil te ontdoen, zie foto. (update 18.25, is onjuist, is aan de Doornbosheerd, zie artikel en opgestuurde foto later op de avond)Dat brengt me bij een Beijumrijder die hoognodig gepubliceert moet worden anders wordt die qua jaargetijde zo achterhaald. Het voorjaar tiereliert door de wijk en de Beijumrijder, die begin maart door de Doornbos- en Barmaheerd reed, laat nog restanten ijs zien die de Zuidwending bedekten, ergens begin maart was dat.
Er zijn van die tijden dat alles precies zo gaat als dat je wenst. Een nieuwe Kijk op de Wijk- slachtoffer nodig? Zo maar ineens meldt zich een lezeres die zich hiervoor aanbiedt. Binnenkort hierover meer. Oude Doos- foto's nodig? Zomaar ineens krijg je er tien binnen.
Bij deel 1 van de door Jan Mulder geschreven tweeluik is per ongeluk een verkeerd plaatje gezet. Geïnteresseerden lezen nogmaals zijn eerst geschreven artikel voordat ze zijn tweede stuk hier vervolgen, zie afgelopen vrijdag. Daar is nu de goede schets bij geplaatst. Het plaatje hier links stond abusievelijk bij het vorig artikel maar behoort hierbij te staan. Excuses voor het ongemak.
Hoe oud deze opgestuurde foto precies is weet ik niet precies. Ik kan me deze winkel niet meer voor de geest houden als ooit zijnde geweest in Beijum. Kan het zijn dat hier die biologische winkel, de Honingraat, ook ooit heeft gezeten?
Dit jaar is Nederland 65 jaar bevrijd, en de dagen 4 en 5 mei zullen dit jubileumjaar nog intensiever beleefd worden dan bijvoorbeeld in het afgelopen jaar het geval was. 
In de zeventiger jaren was het een populair televisieprogramma. Het kan zijn dat ik het me niet goed herinner maar op een gegeven moment werd de naam van het programma veranderd in De verrekijker, nog weer later in Van gewest tot gewest.
Ontdek je plekje, daar gaat het hierom.
Je zou er eigenlijk een webcam op moeten richten en de ontwikkelingen via bijvoorbeeld Beijumnieuws live uit moeten zenden. Vorige week plaatste ik hier een voortgangvideo maar de veranderingen gaan zo snel dat ik "noodgedwongen" weer een publiceer. Het groen werd of wordt nog gepland en de bouwwerken( watermuur, bank) worden gemetseld. Op de foto- klik groter- is te zien hoe de beplanting in de grond wordt gestopt terwijl op de voorgrond een soort van kriskras-houten tribunetje is gecreëerd, jongeren kunnen hierop straks zittend gaan hangen. Kijk even mee naar de laatste ontwikkelingen.
Als ik me niet vergis heb ik in het najaar van 2009 ook al eens een maandagochtend gewijd aan de Johannes Calvijnschool. Schemerdonker was het destijds, de bladeren vielen of waren bezig te vallen en de tijd van stampot met worst kwam er aan. Deze foto is vanochtend om half negen gemaakt. Nog duidelijk te koud om zonder jas aan naar buiten te gaan maar de blauwe lucht verraadt dat het een aardige voorjaarsdag gaat worden. Voor werkende ouders is het vaak passen en meten 's ochtends. Naar school met die handel en vlug door naar het werk. Rechts staat een auto met alarmlichten aan half op de berm, links spoed een moeder zich na het brengen van haar kind naar.., tja wie zal het zeggen. Auto's rijden op en aan en laden hun kostbare passagiertjes uit. Links ziet u nog een meute kinderen op een klimtoestel spelen. Twee tellen na het nemen van de foto ging de bel. Nee, het is eigenlijk geen bel maar meer een soort van toeter. Een verschrikkelijk geluid maar wel duidelijk en onverbiddelijk. Kom binnen want de lessen gaan beginnen. De derde week van april is begonnen.
