'DE WINKELCENTRUM POES HEET GINO'

Het is een charmeur. Een aandachttrekker. Hij is innemend. Fotogeniek. Een nieuwe ster aan het Beijumse firmament. Heel Beijum gaat van hem houden.

We hebben een winkelcentrum-poes. En het wordt een wijk-poes. Let maar op.

Ook nog een stad-poes?
Voorzichtig, we zullen hem langzaam brengen. Het beestje moet vooral niet verwaand worden door alle media-aandacht.

"Hij heet Gino." Mailde lezer Mark. Hij stuurde drie foto's mee. Een van de drie zien we rechts afgebeeld.

Tjonge, wat een eigenwijze poeskat. Echt een Beijumer. Hij zit er op zijn Gronings gezegd een beetje eelsk bij. Oale aansteller.

Terzijde, de blogger kan moeilijk het geslacht van poeskatten ontwaren, maar bij de naam Gino denkt hij aan een heer.

Gino. Sinds een week in het nieuws. Zie nog eendsdit bericht + doorverwijzende link

Als je iets of iemand eenmaal in de peiling hebt ga je er op letten.

Afbeelding links, na de voorgaande berichten over Gino zag de Beijumblogger mijnheer op een tafeltje naast de slagerij liggen slapen. Natuurlijk, vlakbij Luilekkerland. Of niet Gino? Ouwe snoepert.

Foto helemaal boven dan. Ondergetekende liep gisteravond tegen half tien even het winkelcentrum in voor een boodschapje.
Mien God. Daar lag Gino. Bij twee leuke meiden waarvan hij bij een op schoot zat. Vlakbij het opberg-kastje bij de counter.

Even keek Gino de blogger aan. Met een blik van 'jij wil hier ook wel even liggen hè, maar niks ervan.'

Krijgt Gino sterallures? Wordt hij hautain? Voelt hij zich soms tegoed voor Tokkie-wijk Beijum?

Ondergetekende zal de wijsneus op de voet blijven volgen.

Foto's van mijnheer zijn welkom via Beijumnieuws@hotmail.com

KASTJES WORDEN NOG STEEDS BESCHILDERD

Het beschilderen van elektriciteitskastjes in de wijk lijkt nog verre van voorbij.
Van saai naar fraai is nog steeds bezig.

Zie ook dit bericht van twee weken geleden.

Afgelopen woensdag spotte de Beijumblogger een kunstenares die een kastje langs de Amkemaheerd, wijkring, aan het verven was. Ongeveer ter hoogte van de Fultsemaheerd maar dan aan de andere kant van de weg.

Zie afbeelding boven.

De blogger had geen tijd om te stoppen en hij weet zo niet wie deze kunstenares is.
Hij neemt zich voor om als het project afgerond is een foto-video van alle beschilderde kastjes in de wijk te maken.

Dat houdt de lezer nog te goed.

Foto links is ongeveer een week eerder gemaakt. Is het dezelfde plek en hetzelfde kastje/ De blogger kan het zich niet herinneren, de huizen op de achtergrond lijken verschillend maar de beschilderingen op de kastje hetzelfde.

De elektra kastjes in de wijk. Ze worden steeds minder saai.

Of ze fraai of niet fraai worden blijft voor iedereen interpretabel.

NATUUR IN EN ROND BEIJUM (89)

Zoals in elke herfst het geval is beginnen de bladeren aan bomen eind september te kleuren en schieten de paddenstoelen als paddenstoelen uit de grond. De blogger schreef paddestoelen zonder n, maar dat gaf een foutmelding.

De blogger, van de oude stempel, kan maar slecht aan de spelling wennen, je noemt de wijk Paddepoel toch ook geen Paddenpoel?

Vreemd, de betekenis van de uitdrukking .....uit de grond wordt weer zonder n geschreven....zie hier

Maar goed, zie foto. Padde(n)stoelen die als paddestoelen uit de klei groeien in Beijum.

Geen idee of je van sommige paddo's in de wijk gaat hallucineren of high kunt worden.

Kijk uit met wat je plukt en eet in de wijk, het aantal verwarde personen in de maatschappij schiet als paddestoelen.... Ok...leve de meligheid en de woordspeling....een goede nacht toegewenst.

HARDLOPEN OP ZATERDAGOCHTEND

Weekend. Veel mensen gaan dan uitslapen. 's Avonds een extra alcoholische consumptie drinken hoort er vaak bij, bij voorkeur op de vrijdag of zaterdagavond.
Er is ook een categorie mensen die een weekend anders inkleden. Op tijd op bed, de volgende vrije dag klussen...of sporten.

Bovenstaande foto is vanochtend tegen half 10 gemaakt. De blogger verliet Beijum via Zuid om te gaan werken (die categorie heb je ook nog). Vanuit de richting van De Hunze
kwam een loopgroep aangerend.
Ze sloegen van hun uit bekeken rechtsaf het Kardingerpark in, richting de Pop Dijkemaweg.

Zal het loopgroep Groningen zijn? Of een andere groep sportievelingen?
Wellicht gaan ze langs het waterdrink-punt in Kardinge. Tijdens de opening daarvan in 2016 liep Loopgroep Groningen daar langs

Sportief hoor mensen. Gezond ook.
Vanavond maar een lekker glas wijn dames en heren? Tripel- biertje.
En dan morgen lekker uitslapen? Niet al te fanatiek zijn hoor.

HERFST LANGS DE EMINGAHEERD (4)

Het was de afgelopen dagen weer zomers zonnig.
Zo ook gistermiddag.

Foto is vanuit de auto gemaakt en de weerkaatsing van de zon is zichtbaar.

Het vorig weekend leek het alsof de herfst definitief was ingetreden, het regende toen.

Hier, foto, is nog geen blad verkleurd of gevallen. Je zou denken dat de verkleuring sneller zou intreden ivm de hitte en droogte die achter ons ligt.  Tot nu toe is daar weinig van te merken.
Volgende week is het oktober, dé herfstmaand bij uitstek. De dominante zomer kan toch niet ook nog in de komende maand blijven domineren?

Hoe zal het er hier over een week uitzien?

RECREATIEPARK KARDINGE (73)

Sport en recreatie. 
Dat kan ook samen gaan. Recreëren is ontspannen. Wielrennen is sporten.

We zien een foto waarop is te zien dat drie heren wielrenners vanuit Kardinge de wijk Beijum binnen racen.

Het Koerspad, fietspad tussen Beijum en Lewenborg.
Links ligt de Froukemaheerd, rechts de Holmsterheerd.

Even puzzelen over dat 30- bord. Als het einde 30 km zone is, vanuit deze kant bekeken, dan betekent dat dat de wielrenners de 30 km/zone binnen gaan.

De Beijumblogger moet uitkijken geen oude verzuurde burgerlijke moralist te worden. Toch, hij loopt of fietst hier regelmatig langs. En hij denkt aan de kinderen. Manmanman, wat scheuren die bezorgbrommertjes hier soms langs.

Nait soezen, het gaat tot nu toe altijd nog goed, op deze route hebben zich nog nooit ernstige ongelukken voorgedaan.

WINKELPAND STAAT BIJNA EEN JAAR LEEG

Op 18 november vorig jaar sloot misschien wel de handigste winkel die Beijum ooit heeft gehad de deuren.
Handig, gemakkelijk. De Blokker. 

Het wordt misschien een al te eentonig verhaal, maar het pand tussen de slagerij en de speelgoedwinkel in Winkelcentrum Beijum, tegenover de ingang van de AH, staat maar leeg en leeg.

Half Beijum schreeuwt hier ahw om een viswinkel, of een Action. Vernam ondergetekende links en rechts.

Wat zal de huurprijs van een winkelpand in ons aller winkelcentrum zijn? Een paar duizend euro per maand? Wat heeft de eigenaar van deze holle kies in de promenade van Winkelcentrum Beijum dan reeds aan inkomen misgelopen? Tussen de half en hele ton?

Hoeveel medewerkers hadden hier al een leuke baan kunnen hebben? Hoeveel Beijumers hadden er al klant kunnen zijn? De Beijumblogger is verre van communist. Maar deze uiting van het kapitalistisch systeem? Hum.

Vastgoed-eigenaars. Met schijt aan de belangen van een winkelcentrum of wijk.
Het enige dat telt is winst maken. Zijn euro's.

Hoe lang gaat deze leegstand in Winkelcentrum Beijum nog duren?

HOE GAAT HET MET DE HULPEXPRESS?

Tou eem. Rij nou geen doodlopende weg in HulpExpress. Dat belooft net veel goeds.
Dacht de Beijumblogger toen hij gistermiddag een hulp-wagentje de dijk op de Froukemaheerd zag inrijden, de straat van genoemde heerd die langs de Zuidwending loopt.

Het is al weer een paar maanden geleden dat Beijumnieuws een bericht heeft geweid aan de activiteiten van deze hulporganisatie en zijn Algemeen Directeur, de heer Sietze den Iseger.

Het wordt weer eens tijd.

We gaan dieper en dieper de herfst in. en ook de daarop volgende winter. Het is de bedoeling om minimaal een keer per maand een update over de HulpExpress op Beijumnieuws te publiceren.

Serie 'De HulpExpress in de wijk?'

De blogger zal contact op gaat nemen met de directeur.

Wordt vervolgd.

ONDERTUSSEN IN DE HUNZE (94)

Van Ravesteynpad heet zo maar een pad ergens in De Hunze.

Nou ja, zomaar een..? Dat klinkt niet eerbiedig. Respect voor de mensen die ons voor zijn gegaan en die het aardse voor het eeuwige hebben omgewisseld.

Niet zomaar een pad, het is hét Van Ravesteynpad in De Hunze.


Elk mens wil graag uniek zijn. Zo wellicht ook de overledenen.

Een beetje (over)gevoelig wellicht, de Beijumblogger zat gisteren uren lang aan het sterfbed van een familielid.
Zo apart en bijzonder dat dat ene mens gaat.  Ging. Overlijden. Voorbij het lijden. Terzijde, de Engelstaligen omschrijven het zo mooi, zij of hij passed away.

Maar vanuit het grote geheel gezien is elke stervende 'maar' een druppel uit de oceaan.

Terug naar onze gewaardeerde buur-woonwijk. Het kan zijn dat de blogger het niet goed ziet (herstel hem in dat geval) maar op Google leest hij iets over architect Sybolt van Ravesteyn.

Zal dat hem zijn? Alle straatnamen in De Hunze zijn immers benoemd naar architecten. Alleen kan de blogger niks op genoemde Sybolt -site vinden over werkzaamheden in Groningen.

Bij wijlen Jan Wils leest de blogger op Wikipedia wel dat hij ook zijn sporen heeft verdient in Groningen.

In De Hunze leven grote overleden architecten voort.
 Nou ja, groot. Het zijn aardse termen, groot, klein, belangrijk, onbeduidend.

Grote kans, aannemelijk zelfs, dat aan gene zijde geen indeling tussen mensen wordt gemaakt zoals we dat hier op aarde kennen. Elk mens heeft immers zijn of haar waarde.

Maar goed...we zitten op de nuchtere klei en in The Hunze en daar herdenken we architecten die zijn gaan hemelen.

WELKOM OP RECREATIEPARK WILKEMAHEERD

Leuk die verschillende architectonisch ontworpen heerden in Beijum. Veel verscheidenheid in de wijk wat betreft de woonhuizen. De Wibenaheerd is bijvoorbeeld totaal anders gebouwd dan de Fossemaheerd. De Jensemaheerd en de Froukemaheerd? Een wereld van verschil.
In de Wilkemaheerd staan een paar Scandinavisch uitziende houten huizen. Terzijde, er staan er ook een paar op de grens Godekenheerd Isebrandtsheerd.

In de Wilkemaheerd roepen de rode huizen bij de blogger associaties op met een recreatiepark. Of een camping, er kan gecampeerd worden maar een bungalow huren kan er ook.
In het midden ligt een zwembad. Er is electriciteit en sanitair, wc's en douches, aanwezig.

Wees er vlug bij op deze zonnige septemberdag, er zijn nog een paar plekken vrij. Je kunt er ook fietsen huren. Er is een recreatieteam aanwezig. Recreatiepark Wilkemaheerd. Voor al uw vakantiewensen.

MIJN UITZICHT IN BEIJUM (86)

De zomer trekt zich terug, de tuinen in de wijk gaan langzamerhand richting herfst-stand.
Laat ik mij n tuinmeubilair buiten staan of sla ik het op in de schuur?

Die parasol, ook maar naar binnen? Of komen er nog zonnige warme dagen? Je weet het immers nooit met de afgelopen zomer, gaat hij nog een keer domineren?

Zomaar een tuin van een Beijumse in Beijum West. "Ik woon hier zo mooi."

Zie de ondergrond van de tuin, vrijheid blijheid. Groen? Nee, hier niet, we zien geen gras.

Plantje dan? Ja dat weer wel. Maar wel boven op een zitbankje.

Dat konijnenhok, buiten laten staan? Ja, doe maar wel, een konijn in de woonkamer, dart gaat niet.

Elke Beijumer met tuin maakt een afweging. Van zomer naar herfst, wat te doen?

KRIJGEN WE OOK ROOKVRIJE GEBIEDEN IN BEIJUM?

Roken mag in sommige gedeeltes van Groningen niet meer.

Onze mooie stad in noord Nederland worstelt tussen vrijheid enerzijds, tussen een oordeel van 'goed en slecht' anderzijds, roken is immers ongezond, een goed voorbeeld willen geven aan de jeugd, en niet al te betutteld over willen komen.

Wat is goed en wat is slacht. Gezond en ongezond.

Er zijn pagina's filosofische teksten aan te weiden.

Dat is geen doen, en de blogger wil de lezer er niet mee lastig vallen..

Maar ja, veertien jarigen die roken en hun longen vergiftigen.
Zestien jarigen aan de wiet, de coke, alcohol, pepdrankjes  en sigaretten.

Geeft toe, nait best.

Bovenstaande foto is onlangs gemaakt. Ergens in de wijk. Energiedrank-blikjes, peuken, lege sigarettendozen. Tja.

Tegenstanders van rookverboden gaan vast zitten jengelen over uitlaatgassen en 'je moet toch ergens aan dood gaan.'

Wordt jeugdcentrum Trefpunt, inclusief het terrein,  helemaal rookvrij?

Ze hebben een punt, de overheid is maar al te blij met accijns op sterke drank; de harddrugs whiskey en jenever zijn gemakkelijk verkrijgbaar voor jeugdigen.

Foto links is een paar dagen geleden gemaakt. De Doefmat was ooit een basisschool aan de Isebrandtsheerd.  Het plein is er nog steeds, tegenwoordig gevuld met  parkeerplaatsen voor WIJ Beijum.

Voor het raam van het naastgelegen buurtcentrum Beijum hangt nog steeds een sticker met opschrift dat op het schoolplein niet gerookt mag worden. Maar zie daaronder, een uitgedrukte peuk op de vensterbank.

Wat wordt de eerste rookvrije zone in Beijum? Het Trefpunt? Elders?

Groningen gaat als eerste Nederlandse gemeente het roken op straat in delen van de stad verbieden. De gemeenteraad heeft ingestemd met een plaatselijke verordening voor de instelling van rookvrije zones. De VVD en de SP stemden tegen.
Lees verder op NOS.NL

BEIJUMBORG (128)

En zo kwam er na 32 jaar een einde aan een loopbaan bij de universiteit. Een afscheidsreceptie, sprekers, cadeaus, lekkere Griekse hapjes: het was een geweldig leuk feestje. 

In het najaar van 1987 had ik al een baan: als presentator mocht ik de luisteraars van KRO-programma’s op de klassieke zender Radio4 vertellen waar ze naar geluisterd hadden of naar zouden gaan luisteren. Daarvoor heb je een leuke stem nodig, en ook wel wat kennis over klassieke muziek. 

Maar welke kwaliteiten heb je nodig voor een baan, waarbij je de 375-ste verjaardag van een universiteit gaat organiseren? Een goed humeur, gemakkelijk contacten kunnen leggen, organisatietalent? Maar hoe bewijs je dat, tijdens een sollicitatiegesprek? Nu ja: het lukte en ik kreeg die baan. En sindsdien ben ik ook bij de RUG blijven werken, in verschillende functies. 

De meeste daarvan waren internationaal: Oostelijk Europa werd opeens bereikbaar na de Val van de Muur in Berlijn, en ik mocht samenwerkingsverbanden opzetten met universiteiten in deze regio. En daarna een team leiden, dat de inschrijving als student bij de RUG regelt: best een ingewikkeld verhaal. 

Ook vroeg men mij om voor universitaire managers in heel Europa conferenties te organiseren, en tenslotte mocht ik ervoor zorgen dat één van de mooiste instellingen die de Nederlandse universiteiten rijk zijn (het Koninklijk Nederlands Instituut in Rome) verbouwd werd, en ook nog de personeelszaken daarvan in orde werden gehouden. 

Maar na 32 jaar werken vond ik het genoeg geweest, en ben ik met pensioen gegaan. Een nieuwe toekomst tegemoet....

Han Borg

GEHEIMZINNIGHEID IN DE WIERSHOECK-TUIN (en een spionerende drone...)

Wat deden Klokkenman Gerard, paranormaal therapeute Saskia Smid, de Beijumblogger. links op deze foto en Bram Esser, naast hem, samen met een filmploeg van Iraanse studenten van kunstacademie Minerva gisterochtend in de tuin van de Wiershoeck?

Waarom stond er een grote pot met rode wijn, werd er wijn gedronken en waarom in vredesnaam steeg er een drone op?

Wonderbaarlijk.

Zie foto boven. Hoe hoog vloog de drone toen het genoemde kwartet samen met een Iraanse dame in de Wiershoeck-tuin stonden?

Hallo Gerard, 's ochtends al  al aan de wijn?

We zien de Beijumerweg kronkelen, aan de linker kant zien we genoemde tuin, het labyrint en helemaal linksonder de contouren van huizen en een straat in de Onnemaheerd.

Onderaan rechts midden is het dak van de Wiershoeck zichtbaar.

Rechts van de Beijumerweg zien we boven het terrein en het dak van het Trefpunt., daaronder de Tine Marcusschool en daar weer onder parkeerplaatsen voor de school.
Rechtsboven, op nog steeds bovenstaande afbeelding, zien we enkele huizen in de Jaltadaheerd.

Op de linker foto zien we de geheimzinnige drone voordat die opsteeg.

Foto rechts, het genoemde vijftal stond onder in de middelste cirkel wat te doen. Maar wat eigenlijk?

Foto links beneden, geheimzinnigheid troef, wat kwamen ze toch doen?

Foto beneden roept helemaal vragen op. Is Bram Esser een goochelaar? Een illusionist? Waar tovert hij die glazen toch vandaan?
Wat voert Saskia Smid rechts in haar schild?

Normaal moet een verslaggever/blogger antwoorden op vragen geven. Maar dit keer houdt ondergetekende zich even koest.

Tien weken geleden liepen dezelfde mensen ook al in de Wiershoeck-tuin rond.

Binnenkort meer over deze geheimzinnigheid. Met een uitnodiging. Klein tipje van de sluier oplichten. Iets met Beijum40. En iets met een expositie.

Wordt vervolgd.

(Foto boven en rechtsboven: Ruben Walma)

MARIETTA RUST VAN SING & SWING BEIJUM

Ze zingt in het Beijumse koor Sing & Swing, en ze geeft ook nog zangles. Beijum herbergt vele mooie geheimen en Marietta Rust is daar een van.

Hij had nog nooit van haar gehoord. En ook nog nooit van Sing & Swing.
Maar onlangs kwam hij de zangeres tegen op het terras bij de Wiershoeck. De Beijumblogger zat een kop koffie te drinken met kruidenvrouw Saskia Nieboer toen Marietta kwam aangelopen en er even bij kwam zitten.

En ze begon te zingen. Dat moest even op de film, zie beneden. La Nieboer begeleidde haar op de 'drums.'

Als de blogger het zich goed herinnert, zingt het koor op donderdagochtend in buurtcentrum het Heerdenhoes. Aanvullende informatie is welkom.

Zie ook http://www.mariettarust.nl/

UIT DE OUDE DOOS (385)

In 1983 ging de Dom Helder Camaraschool in Beijum van start met 40 leerlingen.
Een noodlokaal aan de Bentismaheerd en een dependance aan de Onnemaheerd.

Foto is eind januari 1993 gemaakt en stond in NvhN. Vlak voor de opening van het nieuwe en inmiddels welbekende gebouw langs de noordelijke wijkring ter hoogte van de Onnemaheerd. Op 1 januari 1993 ging de nieuwe school open en het was meteen de grootste school van Groningen met 497 leerlingen.

Ondanks alle perikelen op schoolgebied in Beijum de laatste vijf jaar, fusies, voormalige school De Dijk, later Expeditie, die leeg kwam te staan, is de Dom Helder Camara een stevige en stabiele school gebleven.
Afgelopen mei is er een nieuw schoolplein geopend.

Herkent iemand zich op de 25 jaar oude foto?
Beijumnieuws@hotmail.com

1e WIJKKRANT DE BEIJUMER IN SEIZOEN 2018/2019 IS UIT

De eerste editie van wijkkrant de Beijumer in het nog maar net begonnen seizoen 2018/2019 valt deze dagen bij Beijumers zonder NEE sticker in de bus.

Met de gebruikelijke rubrieken, waaronder Kruid en Onkruid van Saskia Nieboer, de column van Arjan de Rooij, een ondernemers-bericht over Thuiszorgpedicure van Beijumse Hannie de Jonge, een activiteitenkalender voor het najaar in Beijum, de KunstBlik en....nou ja, veel meer.

De krant komende vrijdag nog niet gehad? Mail dan naar Redactie@beijumer.nl

ONZE WINKELCENTRUM-POES IS GELIEFD EN POPULAIR

Beijum heeft een lievelingspoes, dat is na het bericht van afgelopen zondag duidelijk. De blogger publiceerde dit bericht over de poes en vervolgens werd via Facebook, waar berichten op Beijumnieuws altijd op worden aangekeild, een paar vervolg-foto's door lezers gepost.

Zie helemaal onderaan dit bericht.

Het is echt een schat van een poes. Lief en sociaal.

Zie foto boven. Op een der laatste zonnige dagen van de nog maar net voorbije zomer zag de blogger een bedelaar/alcoholist voor de Duitse super bij Winkelcentrum Beijum liggen. Blikje bier, lekker in de zon liggen. Deed geen vlieg kwaad.

Maar kijkt toch eens wie er bij hem waakte, hem gezelschap bood en hem kopjes gaf?

Is er iemand die onze Heerdenpad-poes nog wel eens bij het Heerdenpad-viaduct de wacht zien houden?

Van wie is de Winkelcentrum-poes en hoe heet ie? Beijumnieuws@hotmail.com
 

COLUMN UIT LEWENBORG (111)

Hoogtevrees

Ik heb zelf niets met hoogtes en dan bedoel ik hoog in de lucht. Het is al eens eerder aan de orde geweest. Een vliegtuig krijg je mij niet in en ook niet in een luchtballon.

 Nu las ik een bericht op het plaatselijk nieuws dat er kon worden gedineerd in de Martinitoren te Groningen. Man, dat is ja wat, bijna honderd meter hoog. Die trap waarmee je naar boven moet, tree voor tree. Ik geloof best dat de mensen die daar hebben gedineerd een prachtig uitzicht hadden over de stad, vanuit de zoals ze de toren ook wel noemen, d’Olle Grieze. Ze willen er een filmzaal op 45 meter hoogte in maken d.m.v. een crowdfundingactie. Dit diner was een actie van “de smaak van stad” en wat hebben ze dat doordacht aangepakt. Het eten werd beneden voorbereid en door runners naar boven gebracht in kleine boxjes, vanwege de smalle trap. Boven werden de borden opgemaakt, dat moest ook wel anders werd het vast een ratjetoe op je bord door al dat gewiebel op de trap. Die runners moeten wel in top conditie zijn lijkt mij en dat doet mij denken aan de 3 mijl… Hoeveel traptreden zal één runner onder zijn voeten hebben gehad die drie dagen? 

Top actie! Ik zie het dan net voor mij als de Euromast in Rotterdam. Alleen die draait langzaam rond en is 185 meter hoog en op 100 meter hoogte heb je het uitkijkplatform, waar mijn maag harder draait dan het platform zelf.
Je zoeft naar die hoogte met de lift in 30 seconden. ‘d Olle Grieze moet je beklimmen.

Ik neem jullie even mee in mijn jeugdperiode. Toen ik een jaar of 8 was en ik logeerde bij mijn familie in Wirdum, waren daar net de boompjes geplant en smalle paadjes aangelegd. Op de crossfietsjes raceten we daar en vlakbij het landgoed Ekenstein was een berg. Een hoge berg in mijn ogen en voelde mij stoer dat ik daar bovenop durfde te staan. Als ik echter om mij heen keek, leek het net of alles begon te draaien.
In de winter, als er sneeuw lag, gleden we daar gillend met een slee vanaf. De Sint Bernard ‘Wodan’ bracht de slee weer naar boven. Mijn neven waren zo lief om mij op de slee te laten zitten, achter de hond. Zo hoefde ik niet telkens weer omhoog te lopen.
Jaren later kwam ik er weer eens langs en de boompjes waren groot geworden en die berg? Dat bleek gewoon een bult te zijn.

Ik wil niet zeggen dat ik echt hoogtevrees heb ofzo, maar ik ontwijk het liever. Mijn moeder bijvoorbeeld, die woont op de elfde verdieping van zo’n stapelhuis en als ik daar op het balkon sta, dan draait mijn maag zeven slagen in de rondte.

Mensen met hoogtevrees zijn vaak bang om te vallen. Iedereen wordt met deze angst geboren, het is gewoon je boerenverstand die zegt dat het (te) hoog is… Niets van aantrekken dus. Dat is wat ik ook probeer en helaas steeds faliekant mislukt.

Heb jij last van bepaalde hoogtes?

2018©Vlindertje73

HOBBEL-FIETSPAD LANGS EMINGAHEERD WORDT AANGEPAKT

VLAKVR.


Staat op verschillende plekken op het fietspad langs de Emingaheerd gekakt.
Dit vooral ter hoogte van de Doornbosheerd. op verschillende plekken is het hier een hobbelpad.

Zie afbeeldingen boven en links, gistermiddag gemaakt.

Het lijkt alsof de fietspaden langs de wijkringen in hoog tempo te lijden hebben onder worteldruk, wortels van bomen langs de fietspaden die het wegdek omhoog doen krullen.

Zie ook dit bericht van een jaar geleden.

Om dezelfde reden, worteldruk, werd in het afgelopen voorjaar het fietspad langs de noordelijke wijkring, Amkemaheerd, ter hoogte van de Wilkemaheerd, van een nieuwe laag voorzien.

Zie nog eens dit bericht

Aan de witte verf te zien wordt het zuidelijke fietspad binnenkort aangepakt.

Maar zie ook de andere drie afbeeldingen, delfde fietspad, meer richting Beijum Oost, ter hoogte van de Munsterheerd.
Wat een lelijk lapwerk. Het ziet er toch niet uit met dat zwarte lap-spul?

Heeft de kritische Beijumer die onlangs verkondigde dat de binnenstad nieuwe gele stenen krijgt en dat daarom in Beijum wordt bezuinigd gelijk?

Wortelgroei kan een vlak geasfalteerd fietspad of een tegelpad behoorlijk vernielen. Dat levert niet alleen een schadepost op, het kan bijvoorbeeld ook leiden tot eenzijdige ongevallen, zoals recente Fietsberaadpublicaties duidelijk maakten. Maar boomwortels laten zich tegenwoordig goed beteugelen, blijkt uit een nieuwe CROW-publicatie.

Bomen langs een fietspad kunnen de fietser beschutting bieden maar boomwortels groeien vaak in de wegconstructie vlak onder de verharding, met alle gevolgen van dien. Vaak worden de wortels dan verwijderd, maar dat kan gevolgen met zich meebrengen die vaak jaren later optreden. De boom kan instabiel worden of een slechtere conditie krijgen, met risico op onder andere breuk van takken. 
Wortelgroei is echter te sturen door te zorgen voor voldoende doorwortelbare grond van hoge kwaliteit op een plek waar de wortels de verharding niet beschadigen. 

Lees verder via Fietsberaad

MAANDAGOCHTEND (374)

Het is ongeveer half negen op deze vroege herfstachtige maandagochtend in september. Het was weer een drukte van belang op de weg, kinderen naar school, al of niet begeleid door hun ouders, volwassenen op weg naar hun werk.

Wat een prikkels allemaal na een ontzettend rustig weekend.

Winkelcentrum Beijum ligt er nog relatief rustig bij. Maar wat een fel licht daar. En wat dus weer een prikkels. Vakkenvullers lopen af en aan, mensen kwetteren in de winkel. En bij de kassa: "Hebt u een bonuskaart? Wilt u koopzegels? Een fijne dag verder."

Een winkelkar ratelt door de promenade. Een voorbijganger schreeuwt: 'Hé blogger, nog wat nieuws?'

Om gek van te worden. En voor de derde keer op rij: wat-een-prikkels!

Gisteren in het nieuws, een supermarkt in Brabant biedt klanten een prikkel-arm uurtje winkelen aan.

Een supermarkt in Sint-Michielsgestel begint dinsdagochtend met een stilte-uurtje. Tussen 08.00 en 09.00 zijn er geen hinderlijke geluiden te horen. De achtergrondmuziek en kassageluiden gaan uit, de lichten worden gedimd. Zelfs de kassière vraagt niet of klanten zegeltjes willen.

Zo ontstaat een prikkelarme omgeving waarin mensen met autisme en anderen die overgevoelig zijn voor prikkels rustig boodschappen kunnen doen. Lees verder op nos.nl

Zou dat ook geen goed idee voor Beijum zijn? Op maandagochtend tussen 8 en 10 uur prikkel-arm winkelen in de Appie. In schemerdonker. Geen vakkenvullers (die kunnen mooi op maandagochtend uitslapen) en geen kassa-geluiden. Caissières groeten je lief met een glimlach bij hun schemerlampje en zeggen verder niks. Geen geleuter over bonuskaarten en zegeltjes. In stilte afrekenen en de caissières die je met een zwoel knipoogje gedag zeggen.

Het kon wel eens een groot succes worden, dusdanig dat wijkbewoners gaan pleiten voor een algehele prikkel-arme maandagochtend voor de hele wijk. Alleen maar schemerlicht aan, een autoloze ochtend en verboden om op de openbare weg te praten. Zen.

De bomen in de wijk hebben deze periode ook veel prikkels te verwerken. Door de droogte is er veel schors rondom bomen verdwenen zodat geluiden nog meer bij ze binnenkomen. De regen en wind trachten deze dagen alle bladeren van de takken los te weken.

Foto's links en rechts zijn op het schoolplein van voormalige schoolplein Doefmat gemaakt. Waarom krijgt zo'n getergde boom, want heel veel prikkels, nou een soort van ring rond zijn onderste stam? Het roept vreemde associaties op. Moet de boom soms in toom gehouden worden? Pardon, maar de blogger wordt er een beetje prikkelbaar van op deze vroege maandagochtend.

De nieuwe week is begonnen, de laatste week van september 2018.

Het prikkel-arm winkelen in Beijum zal er eerst niet van komen. Maar met oortjes in en klassieke muziek en met een zonnebril op kom je een heel eind.

Niet dat je je voor alles af kunt sluiten, FC Groningen staat onderaan, de doelman ervan heeft een nacht in de cel doorgebracht en het Peerd van Ome Loeks is spoorloos verdwenen.

Een prikkel-arme week toegewenst. Toch last? Zo ga je ermee om..

POEZEN EN KATTEN EISEN: OP ZONDAG DE DIERENSPECIAALZAAK OPEN!

Update 20.25 uur, lezeres Anna maakte gisteren deze foto....Zo moet het...

Vaste klant, maar op zondag is zijn lievelingswinkel dicht.

Lezeres Mieke mailde vanmiddag bovenstaande foto + bovenstaand tekstje.

Het kan niet missen, hier voelt een vaste klant van de dierenspeciaalzaak in winkelcentrum Beijum zich ernstig tekort gedaan. In de steek gelaten.

Heel mooi dat de uitbaters van de winkel behoefte hebben aan zondagsrust, maar denken ze wel aan de sociale functie die de winkel voor dieren heeft? Discus Hoogenberg is toch een beetje de kroeg voor dieren uit de wijk? Daar is het lekker warm binnen, er is mooi wat te eten, etc.

Mieke, heb je nog aanvullende tekst? 
Mooie rooie kat, lijkt wel een boskat. Hij is tegenwoordig regelmatig te zien, dan weer daar of bij de slager, heerlijk hoe mens en dier samen kunnen leven. Hij of zei is heel rustig,en lijkt te genieten daar, ziet er goed uit en heeft een riempje om. Gewoon gezellig dus.

OP EEN REGENACHTIGE ZONDAGMIDDAG LP'S BELUISTEREN

Was het maar weer even tropisch weer buiten, dacht de blogger een half uur geleden. Hij wilde naar buiten om een rondje door de wijk te fietsen, maar het hoosde. Dan maar binnen blijven, niet nog meer verkouden worden dan al het geval is.

Het is zo'n zondagmiddag waarop je juist dat ene boek kunt pakken die je al langer wil lezen. Met een kop thee op bed een stripboek lezen.

Maar ondergetekende kreeg een andere ingeving, hij trok een kast open om een paar mooie oude lp's te gaan beluisteren.

Het mooie daarvan is dat de muziek je terugbrengt naar vervlogen tijden, de blogger heeft in de loop der jaren ruim tweehonderd elpees uit de jaren zeven, tachtig en negentig van de vorige eeuw verzameld.

Hij had ze bijna niet meer gehad, een jaar of tien geleden dacht hij 'als je toch alles via YouTube kunt bekijken en beluisteren, waarom het spul dan bewaren? Neemt toch kastruimte in beslag?'

Gelukkig heeft hij ze toch niet weggedaan. Niet zozeer vanuit economische motieven, hij ziet sommige langspeelplaten die hij in bezit heeft voor meer dan 40 euro in de binnenstad in de winkel liggen, maar meer omdat het beluisteren van de elpees genot met zich meebrengt. Koestering.
Vergelijk het met een koophuis die redelijk wat waard is maar die bovenal woongenot verschaft.

Het is kwart over vier. Fc Groningen heeft weer eens verloren en bungelt troosteloos onderaan in de eredivisie.
Maar de gedraaide lp's doen goed. Geven een gevoel van mooie sfeer en optimisme.

Het is droog buiten, misschien zo toch nog even buiten de deur kijken hoe Beijum erbij ligt.
(Foto boven helemaal links, een lp van Supertramp. Begin jaren tachtig woonde ondergetekende een werkelijk fenomenaal concert van deze groep bij. In eigen stad, in wat toen nog de Evenementenhal heette)

NOG EVEN OPENING SPEELPLAATS OERR KARDINGE9

Het bericht over de opening van Natuurspeelplaats Oerrr was hét bericht vanuit Kardinge, en ook een beetje vanuit het aangrenzende Beijum, van de afgelopen week.

Zie nog eens het bericht van afgelopen woensdag

Alle foto's konden afgelopen woensdag niet in één bericht gepubliceerd worden.

Daarom bij deze nog even een after party.

Op bovenstaande foto spreekt boswachter Bart Zwiers de aanwezige kinderen toe.

Op de linker afbeelding, klik groter, zien we collega boswachter Reiner Hartog bij Rtl4-dame Froukje staan.

Foto rechts, klik vooral ook groter, een leerling van de Mytyl school uit Haren zet de pomp boven op Oerrr in werking.

Foto links beneden, te lezen als je de foto groter klikt: Natuur voor iedereen. Samen genieten.

Foto rechts beneden. Een jongen in rolstoel aan de pomp? Dat kan ik, meid in een rolstoel net zo goed.


En terecht dames en heren met een beperking op de Mytylschool, ook bij jullie geldt de emancipatie.

Gelijkwaardigheid tussen heren met een beperking en dames met een beperking!

Foto beneden ten slotte.

De dames en heren van De Zijlen die over een paar maanden vanuit de Grevingaheerd naar het Innersdijk-terrein gaan verhuizen.

Net al dat er honderden Beijumers wonen en werken vanuit hun woonwijk doen zij dat ook.