Ik ben verantwoordelijk voor wat ik doe, jij hoe je naar me kijkt!
Een poosje geleden was ik bezig met een stamboom voor een vriend en ik kwam terecht bij Douwe Egberts. (Je weet wel die van de koffie)
En als snel kwam ik terecht bij zijn overlijdensadvertentie.
Ik moet bekennen dat toen ik het 'NB.' uit de advertentie las ik als eerste een gevoel kreeg van Grrrrrr je hebt het voor elkaar dame, hij is nog niet eens begraven, was slechts 8 dagen ziek en je hebt het al bedacht 'firma weduwe Douwe Egberts'. Hoe koud hoe harteloos etc.
Maar 's nachts werd ik wakker en ik dacht: Saskia je kan ook zeggen: "Wauw wat een sterke vrouw". We hebben het over 1806, een tijd waarin veel vrouwen afwachtten en zo snel mogelijk hertrouwden zodat een man financieel voor haar en haar kinderen kon zorgen. De advertentie is niet veranderd maar wel hoe ik er naar kijk.
Klik groter om beter te kunnen lezen |
Maar 's nachts werd ik wakker en ik dacht: Saskia je kan ook zeggen: "Wauw wat een sterke vrouw". We hebben het over 1806, een tijd waarin veel vrouwen afwachtten en zo snel mogelijk hertrouwden zodat een man financieel voor haar en haar kinderen kon zorgen. De advertentie is niet veranderd maar wel hoe ik er naar kijk.
En dat is dus blijkbaar iets om over na te denken, de moeder die aan haar kind zegt: "Zou je dat wel doen?" Hoe zien wij dat? Is zij dan een liefdevolle meedenkende moeder? Of is zij een bemoeizuchtig kreng?
De vraag die ik jullie dus wil meegeven is: hoe kijk jij? Naar de ander?
Saskia Smid