BULTJE BULTJE KAN NOG MEER OP

Het oude kinderliedje schoot door het hoofd van de blogger bij het aanschouwen van bovenstaande situatie. Zeven auto's op een laadwagen. Daar kan toch nog wel een achtste exemplaar bij? Dat kon, zie boven.
Wat een toer om een dergelijk bakbeest door de smalle heerden van Beijum te loodsen. Je kunt de kont van het ding toch niet keren? Wat een gevaarte. Er zijn toch ook van die ANWB-karretjes  waar je gewoon één auto op kunt laden?
Het is typisch zo'n foto (afgelopen maandag gemaakt, Froukemaheerd) waar nooit een bevredigend verhaal bij zal komen. De achterste auto reed zelfstandig het bakbeest op. Alle auto's op het ding zagen er nog goed uit, waarschijnlijk wordt de hele handel derhalve niet naar bijvoorbeeld Afrika versleept.
Waar dan wel heen? Wie het weet mag het zeggen. Beijumnieuws@ziggo.nl

VEILIG RIJDEN MET WINTERBANDEN VAN AUTOBEDRIJF VISSER

 Wat rijdt dat deze weken lekker in de bij Autobedrijf Visser gekochte en in onderhoud zijnde Vw-Golf. Het duurde tot eind december voordat ondergetekende besloot dat het tijd werd om de zomerbanden door winterse exemplaren te vervangen. Prettig gevoel, je merkt het direct, er is meer grip op de weg als er sneeuw ligt of als het ijzelt.
Het wisselen der banden gebeurde op de dag voor oudejaarsdag. Het was de bedoeling om met Junior naar Duitsland te rijden voor wat boodschappen. Voor wie het niet weet, je bent in het buurland strafbaar als je niet met winterbanden rijdt als de weersomstandigheden winters zijn. Los van eventuele sancties, het werd gewoon tijd voor winterbanden. Gewoon voor de concrete veiligheid en het gevoel van meer veiligheid.
Ik ben de naam van de handige medewerker even kwijt, maar de jongste in de garage verwisselde zeer bekwaam de banden binnen een kwartier. Zie foto's boven en links.

Ondertussen was de baas, Koos Visser, onder een andere auto bezig om het e.e.a. te repareren. Zie foto rechts. Het is een beetje gymnastiek onder zo'n auto, dan werd er iets van de grond gepakt, daarna gingen de handen weer omhoog, een keer zag de blogger hem met z'n rug als een boog tegen iets aan de onderkant van de auto drukken. Een beetje beweging voor als je op leeftijd komt is niet verkeerd.

Junior vroeg aan vader of er ook even 160 km/uur op de Duitse Autobahn kon worden gereden na het passeren van de grens. Dat was geen probleem, doen we. Niet best, autodokter Visser kwam onder de auto vandaan en zei: "Dat moet je niet doen. Dat is nergens goed voor." Hij bedoelde niet goed voor de gezondheid, maar ook dat het helemaal niet zo goed voor de auto is om er snel in te gaan zitten racen. Het klonk streng en rechtvaardig. Een autoriteit kun je ook geloven in plaats van er tegen aan te trappen.

Na het bezoek aan de garage ging het met 120 km/uur richting Duitse grens. Daarna klokte de teller even 140. Niet te lang, de wijze woorden van Visser werkten goed na. Waarom zou je voor de veiligheid winterbanden onder je auto zetten en vervolgens levensgevaarlijk hard gaan racen?

Rubber wordt bij lagere temperaturen harder. Daardoor verliezen zomerbanden bij kou de optimale grip op het wegdek. Winterbanden hebben een zachtere rubbersamenstelling en bovendien een ander profiel. Met name onder winterse omstandigheden bij sneeuw en sneeuwmodder presteren winterbanden veel beter dan zomerbanden. Lees hier

KLEURRIJK BEIJUM DOOR VROEGE CROCUSSEN

Als ik een dagje rondstruin op de tuinen van De Wiershoeck en de Kinderwerktuin dan moet er natuurlijk af en toe ook worden gepauzeerd. Ik drink dan even een kop koffie bij de theeschenkerij De Groene Zon (bij De Wiershoeck) of bij de theeschenkerij van Boerderijum.

Afgelopen dinsdag dronk ik mijn koffie weer eens bij Boerderijum. Langs de betonrand tegen over de ingang staan de eerste crocussen te bloeien. Ze bloeien nog niet uitbundig, maar dat komt nog wel.

Als je ze gaat bekijken, loop dan ook eens binnen bij Boerderijum. Het is een prima plek om even te zitten en iets te drinken.

Foto + tekst: Luit Staghouwer

BEIJUMSKAP (204)

In de tuinen van de Wiershoeck is het momenteel inderdaad een beetje een dorre boel. Maar er is volop leven, er zijn heel veel vogels. En ook nu is het er nog best kleurrijk als je goed kijkt.

Foto + tekst: Atsje Straatsma

www.atsjestraatsma.com

FILE OP DE RINGWEG OMZEILEN, HANDIG OF ASO?

Stel, je hebt haast en op de Beneluxweg staat een file. Je komt vanaf het zuiden en je wil bijvoorbeeld naar de noordelijke ringweg. Zie foto. Als je vanaf hier een stukje verderop de afslag neemt richting Beijum Zuid, dan kun je vervolgens via de rotonde de afrit richting Beijum Noord nemen. Die op- en afrit is bijna een halve kilometer lang. Vlak voordat je bij Beijum-Noord eraf moet, voeg je weer in op de Beneluxweg. Handig, driekwart kilometer niet in de file gestaan maar lekker opgeschoten. Of is het aso?
Wat vind jij ervan, Willem Pauwelussen?

Eind jaren ’80 werkte ik een tijdje op een ingenieursbureau in Amsterdam. Daarbij logeerde ik in Hilversum dus dat was elke dag file-rijden.

Tot mijn verwondering, en eigenlijk ook tot mijn ergernis, zag ik automobilisten wel bij tankstations afslaan, de parkeerplaats langsrijden en verderop weer invoegen.

Op die manier wonnen ze pakweg 500 meter, denk ik. De politie kan ze niet bekeuren, maar ik vond het wel slim van ze dat ze nu en dan op zo’n parkeerplaats gingen staan en iedereen aanhielden om de boel te controleren.

In Groningen gebeurt zoiets niet, dacht ik, want wij hebben niet van die dikke files en ook niet veel van die lange parkeerplaatsen.

Maar gistermiddag (dinsdag 27 januari) werd ik uit die droom geholpen.

Ik moet er bij Beijum-Noord af, maar zat op de linkerbaan, stak door de rechterbaan heen en moest wachten omdat er een met een flinke snelheid van de afslag Zuid kwam aanscheuren.

Daar zat ik dus achter, en ik trok op tot ik er redelijk dicht achter zat. Maar mijn voorligger ging de noch de Ankemaheerd, noch de Cuypersweg op. Integendeel, hij reed rechtdoor de oprit weer op naar de ringweg. En haalde dus eigenlijk hetzelfde trucje uit dat ik indertijd bij Amsterdam had gezien.

Ik verdenk hem er  bovendien van dat hij is afgeslagen bij Beijum-Zuid, daar de rotonde op de Emingaheerd nam en uiteindelijk dus pakweg een kilometer ‘gepakt’ heeft.

Het is niet aan mij te oordelen, misschien had de chauffeur een goede reden om zo’n haast te hebben.

Maar misschien moeten de weefvakken toch maar halverwege van sergeantstrepen worden voorzien.

HUISHOUDELIJKE MEDEDELING

Ondergetekende is een paar dagen de hort op, hij is niet in Noord Nederland, laat staan in Beijum. Er staan berichten geprogrammeerd.
De reactiemogelijkheid blijft open. Eventuele Brekend Beijum-nieuws wordt met vertraging gepubliceerd.

IN EN ROND DE OUDE DOEFMAT

Basisschool de Doefmat is al weer bijna anderhalf jaar geleden opgegaan in de Expeditie, in 2013 werden zoals bekend moge worden geacht de Dijk en de Doefmat samengevoegd.
Het karakteristieke gebouw in het midden van de Isebrandtsheerd heeft sindsdien een ware metamorfose doorgemaakt.
Niet zozeer buitenom, maar meer vanbinnen. Er kwamen bedrijfjes van startende ondernemers in.
Binnen ziet e.e.a. er sereen uit. De blogger ontwaarde afgelopen week een bord met als opschrift 'Free hugs' en in de centrale hal straalde een Boeddhabeeld veel meditatieve rust uit. Zie foto links.
Wat beschaafd allemaal. En dat straalt ook de emmer vlakbij de voordeur uit. Zie foto rechts. Roken, blowen of een energiedrankje nuttigen? Prima, maar gooi de overblijfselen netjes in de emmer.
Foto helemaal boven, had de Isebrandtsheerd geen speelveldje? Niet te kort door de bocht graag, we zien een basketbalveldje + een speelveldje. De voormalige basisschool heeft de nodige speelse erfenissen nagelaten.

Basisschool? Jazeker, zie onderstaande foto, een bordje naast de ingang geeft nog steeds aan dat de Doefmat een Verkeersveilige School is. En kijk, helemaal boven, wat leuk, het is ook nog een erkend leerbedrijf.

Let ook op de hoogte van het grondwater. Volgens het blauwe bordje staan we hier 0,10 meter boven Normaal Amsterdams Peil. Zal dat nou de bagage grond zijn? Of toch de witte streep op het bordje?

Op dit stukje Beijumer klei hebben de afgelopen dertig jaar veel kinderen gespeeld. Het lijkt net alsof de speelsheid en 'kinderachtigheid'(geen negatief waardeoordeel) hier goed zijn bewaard.

BEIJUM EN OMSTREKEN BY NIGHT (31)

Tijdens winterse dagen moet er af en toe gestrooid worden om de wegen begaanbaar te houden......

HIGH TEA-INLOOPMIDDAG WIJ GRONINGEN (Beijum)

WIJ-Groningen presenteert zich vanmiddag aan het publiek. Beijum loopt voorop wat betreft het nieuwe via de gemeente geregelde zorgaanbod.
Voor het gedeelte waar STIP en CJG in het Gezondheidscentrum zijn gehuisvest, staan momenteel veel fietsen. Binnen is het lekker druk. Er kan gepraat worden, informatie opgevraagd worden én er kan lekker gesnoept worden.

Het Sociaal Wijkteam Beijum heet vanaf nu WIJ Beijum. WIJ Beijum werkt voor de wijken Beijum, Noorderhoogebrug en De Hunze / Van Starkenborgh. Welkom bij WIJ Beijum! WIJ Beijum is dé plek als u ergens ondersteuning bij nodig hebt. Denk bijvoorbeeld aan vragen over geld of over uw partner die zorg nodig heeft. Maar ook vragen over opvoeden en opgroeien, kunt u aan ons stellen. Hebt u een leuk idee voor de wijk of wilt u vrijwilliger worden? Ook dan bent u bij ons aan het juiste adres. U bent van harte welkom voor een kopje koffie of thee in onze huiskamer aan de Emingaheerd 8. https://wij.groningen.nl/wij-in-de-wijk/wij-beijum

WIJ Beijum is vrijdag officieel van start gegaan. Dat team is de eerste van de in totaal elf WIJ-teams waar alle Stadjers terecht kunnen voor informatie, ontmoeting en ondersteuning voor jeugd- en zorgzaken.De primeur in Beijum is een blauwdruk van de nog te vormen teams in de andere tien wijken. 

De teams bestaan uit werknemers van verschillende organisaties zoals NOVO, MEE en de Thuiszorg, maar ook uit vrijwilligers.

De komst van de WIJ-teams is een voortvloeisel uit de veranderingen in de zorg die vanaf dit jaar zijn ingevoerd.
Voor wijken waar nog geen WIJ-team is, verwijst de gemeente naar het Zorgloket, of het centrum voor Jeugd en Gezin.
Verbetering
Teamleider Rene Paulissen denkt dat de WIJ-teams een verbetering zijn: 'Vroeger deed iedereen zijn eigen ding, vanuit eigen organisatie.'
'Wat we nu gaan doen is kijken wat de bewoner nodig heeft. En dát vervolgens doen.'  Lees hier.
JF; De bijeenkomst duurt tot 15.00 uur. U kunt er nog heen....

D'66 WETHOUDER DE ROOK WIL BIJNA OVERAL MEETRAINEN..... ...

Afgelopen december verkondigde wethouder Paul de Rook  in de Gezinsbode dat hij graag constructief overleg met de sportsector in Groningen wil. Hij laat zich graag uitgenodigen door clubs om een avondje mee te trainen/zwemmen. De wethouder houdt zich niet aan z'n woord. Want waarom wil hij vanavond nou niet op uitnodiging met de mensen van Gehandicapten Sportclub Groningen mee zwemmen?

Onderstaande (zwarte ) tekst werd door Koos Meisner opgestuurd:

Donderdag a.s. (vandaag; JF) komt wethouder De Rook in Kardinge.  Zijn tour is vooral bedoeld om betere contacten met sport verenigingen te krijgen. Want er hangen nogal wat bezuinigingsplannen boven de sector. Daar heb je vast over gehoord. Ik weet niet of dat ook voor de gehandicapten sport geldt, maar 'let op uw zaak.' 

16 december 2014 kopt Wethouder De Rook in de Gezinsbode:
Wethouder Rook sport overal mee. Wethouder Paul de Rook hoopt voor 2015 op constructief overleg met de sportsector. Hij wenst de verenigingen een goed jaar en vraagt de clubs om hem uit te nodigen voor een avond meetrainen.

Wij van de Gehandicapten Sportclub Groningen hebben de heer De Rook uitgenodigd en donderdag 29 januari komt hij om 18.30 uur in het zwembad van Kardinge bij ons kijken, helaas niet mee sporten. 

Graag maken we van deze gelegenheid gebruik om meer bekendheid te geven aan de mogelijkheid om als gehandicapte te kunnen sporten of te leren zwemmen.
Voorzitter Peter Geres zal hem ontvangen en rondleiden langs kinderen, die onder 1 op 1 begeleiding leren zwemmen, de wedstrijdploeg die traint en het recreatief zwemmen waar mensen met een handicap blijven werken aan hun conditie.

Meisner stuurde onderstaande link mee.
http://www.gsggroningen.nl/

Gehandicapten Sportclub Groningen, kortweg GSG bestaat al sinds 1956. GSG biedt ruime sportmogelijkheden voor kinderen en volwassenen met een lichamelijke en/of zintuiglijke handicap en/of chronische aandoening.

In 5 takken van sport zijn leden van GSG actief: badminton, boccia, rolstoeldansen, showdown en zwemmen.
Voor het zwemmen gebruiken we een bad dat extra verwarmd is. Er is ook een bad met gewone temperatuur waar zwemles wordt gegeven en o.a. de wedstrijdzwemmers sporten.

Kinderen maken vooral gebruik van de zwemmogelijkheden. Bij ons zwemmen ook kinderen met PDD-NOS , autisme, ADHD of kenmerken hiervan. Kinderen met deze problematiek kunnen bij ons in alle rust werken aan hun diploma. We begeleiden kinderen één op één waarbij een kind zo veel mogelijk een vaste begeleider heeft waarmee het klikt. Er wordt op een kindvriendelijke manier zwemles gegeven mét uitdaging, die past bij de mogelijkheden van het kind. We houden daarin rekening met de persoonlijke ontwikkeling en/of handicap van het kind. 

Lees verder op genoemde site.

Update 12.26 uur; de wethouder is het niet met bovenstaande eens (vooral niet met de inleiding). "Ik heb helaas niet zoveel tijd vanavond. Dus hoor ik liever wat de Vereniging de gemeente wil meegeven."

Paul de Rook ‏@PauldeRook  10m

@Beijumnieuws wat 'n flauw artikel zeg. Heb helaas niet zoveel tijd vanavond. Dus dan hoor ik liever wat Vereniging de gemeente wil meegeven

BUITEN WERKEN TIJDENS MIEZERIG WEER

Huilen met de pet op. Pokkenweer. Mocht er een Blue Wednesday in het jaar bestaan dan zou de dag van vandaag een grote kans maken. Het is grijs en grauw buiten. Het waait hard en het regent.
Het is verleidelijk om daar even lekker over te gaan lopen zeiken. Dat kan mooi met een warme kop koffie naast het veilige en verleidelijke toetsenbord. Maar denk even aan de postbodes vandaag. Aan de krantenbezorgers.
In de Froukemaheerd wordt in de stromende regen gewerkt aan een nieuw speelveldje voor kinderen.
Er bestaat zoiets als vorstverlet, en ook mag er boven een bepaalde hete temperatuur niet buiten worden gewerkt.
Maar regenverlet, bestaat dat ook?

Wat is de gewenste situatie? (De norm)

• Medewerkers lopen geen gezondheidsschade op door het buitenwerk, zoals ongevallen door sneeuw, regen, ijzel, onweer en harde wind of gezondheidsklachten door te hoge of te lage temperaturen of verbranding van de huid of in ernstige gevallen huidkanker door te veel zonnestraling. LEES HIER.

Een bikkel werkt door in de regen. Wat zal hij verlangen naar een hete kop koffie

EEN SPROOKJESACHTIGE SCHUURDEUR

We blijven nog even in de Jensemaheerd. Zie voorgaand bericht. Bijna alle schuur- of garagedeuren zijn spierwit in de buurt waar bovenstaande foto is gemaakt.
Niet bij deze bewoners (foto). Hier domineren de feeën, de elfen, kabouters, vlinders en bloemen. Hier wonen kunstzinnige mensen. De verbeelding is aan de macht.

Wat jammer nou dat de dame die op de deur is te zien zo afwerend doet richting de jonkheer die haar een bloem aanbiedt. Wat een angstige lichaamstaal! Kom op meisje, je houding past niet in het sprookje, je woont niet in Beijum maar in het paradijs. Aanvaardt de bloem.Beleef de liefde van je leven. En leef nog lang en gelukkig. Of heeft het mannetje dat direct linksachter de jonkheer staat soms lelijke dingen geroepen? Trap er niet in! Kom op, jonkheer, ga op je knieën en probeer het opnieuw. Laat je niet leiden door lelijkheid en jaloerse opmerkingen.
Kijk, hij krijgt hulp. Midden op de deur komt een bevriende engel in een bootje aangevaren. Hoe zal het aflopen?

Het is grauw en winderig buiten in Beijum. In de sprookjeswereld is het warm, kleurrijk en gezellig. En er gebeurt van alles.

DIEREN, NIET POEPEN BIJ HET DIERENHOTEL

Gistermiddag fietste de blogger door de Jensemaheerd. Wat een mooi ruim opgezette heerd is dat toch. Maar zijn de bewoners ook ruimdenkend richting dieren?

Je kunt ze niet allemaal over een kam scheren. De bewoners van de Jensemaheerd, bedoelt de blogger natuurlijk. Maar hij had een moment van twijfel tijdens het aanschouwen van bovenstaande situatie (foto).
Rechts zien we een soort van bordje op de foto, waarop staat aangegeven dat honden niet in of op het perkje mogen kakken. Links staat een dierenhotel.
Een dierenhotel? Dat we Bijenhotels hebben weten we. Maar hebben we ook nog een algemene dierenhotel? Ja, naar het schijnt. Zie de Regiokrant.

De blogger snapt de dierenliefhebbers soms niet helemaal. Wat aardig, een hotel voor dieren. Maar om daar nou weer vijf meter vandaan een bordje neer te poten waarop staat dat honden niet mogen schijten, dat is toch niet klantvriendelijk?

Mogen de honden soms in het hotel hun behoefte doen?
Het is een beetje flauw opgemerkt, maar volgens ondergetekende liggen dierentolerantie en intolerantie hier (Jensemaheerd) vlak bij elkaar.

DIKKE PECH, HENNEPPLANTAGE BIJ TOEVAL ONTDEKT

Vanmiddag werd aangebeld bij een Beijumse die woonachtig is in de Froukemaheerd. De agenten kwamen met een arrestatiebevel. Voor degene die tot ongeveer mei van het afgelopen jaar in het pand woonde. Nee, die woont hier niet meer. Met een huiszoekingsbevel op zak werd het zekere voor het onzekere genomen. Zou de gezochte persoon boven in het huis zitten? Even kijken. Nee, dat niet. Maar er werd wel iets anders aangetroffen. Een hennepplantage. 
Op bovenstaande foto is de laadruimte van een grote politie-vrachtauto te zien die klaarblijkelijk voor dit soort klusjes (ontmantelen van) wordt ingezet. Apparatuur, lampen, stekjes. De ontmanteling, die nog bezig is, gaf aardig wat bekijks. Boven liepen mannen met mondkapjes door helverlichte slaapkamers. Buiten was de bekende zoete en weeïge lucht te ruiken. Een politieagente hield de wacht bij de openstaande vrachtwagen, stel dat iemand er iets zou willen uithalen.

Beijum is na vandaag weer een hennepplantage armer.

UIT DE OUDE DOOS (232)

In de vorige aflevering waren foto's te zien van de brand die de Boerderij, de voorloper van het huidige Trefpunt, halverwege de jaren negentig in as legde.
Als de dank voor het maken van de foto's kregen de Beijumers die toentertijd achter de Boerderij in de Jaltadaheerd woonden (tegenwoordig Bunnemaheerd) bovenstaande foto's van de (voormalige) eigenaar opgestuurd.
De foto's stammen waarschijnlijk uit de vijftiger of zestiger jaren van de vorige eeuw. Beijum bestond nog niet, waar nu de grootste wijk van Groningen staat daar stonden tot veertig jaar geleden hoofdzakelijk boerderijen en weilanden.
De Beijumerweg bestond destijds al wel, daar vandaan zijn beide foto's gemaakt. Op benedenste foto staan voormalige bewoners van de Boerderij.

Het zijn nostalgische beelden. Om weemoedig van te worden. Die goeie ouwe tijd. Tegenwoordig ziet de plek in Beijum er zo uit.

DE KOELKAST STAAT ER NOG STEEDS.....

....EN ER LIGT MEER IN DE WIJK
"Ik zal er een melding van maken." De dame die een half uurtje geleden de vuilnisbakken leegde rond de vuilniscontainers voor Winkelcentrum Beijum (foto) kon weinig anders. De koelkast die er sinds afgelopen wekend staat, zie aflevering 'Maandagochtend' van gisteren, past niet in het schoonmaak-karretje.

De blogger ving een discussie op over de illegale vuilnisstort. Enerzijds: "Als ze dat ding hier naar toe vervoeren, hadden ze toch net zo goed even door kunnen rijden naar de stortplaats? Je mag vijf keer per jaar gratis vuilnis weg brengen." Een ander: "Iemand heeft dat ding hier heen getild. Op laten halen kost 47,50 euro. Als je daar een week van moet eten snap ik wel dat iemand zoiets hier dumpt, ik zou het eten ook de voorkeur geven boven het betalen voor het ophalen van grofvuil."

Foto's links en rechts zijn ook afgelopen dagen gemaakt. In de buurt van de sporthal zag ondergetekende afgedankte meubilair op straat liggen. Twee relax-stoelen zo te zien.

Foto rechts, een twee persoons- matras ligt in de sloot ter hoogte van de Calvijnschool.

 Het is misschien een overdosis aan vuilnis-berichten op Beijumnieuws, maar de blogger kan zich niet aan de indruk onttrekken dat de vervuiling en verrommeling in de wijk aan het toenemen is.

POEZEN IN BEIJUM (1)

Op verzoek van een lezer uit de Doornbosheerd een nieuwe serie. De afleveringen worden onregelmatig gepubliceerd, net als 'Honden in Beijum.' In principe alleen de foto's, dus zonder tekst.(foto's kunnen ook ingezonden worden)

SPEELVELDJE FROUKEMAHEERD LEEG GESTRIPT

Het speelveldje aan het woonpleintje in de Froukemaheerd is eind afgelopen week gestript. Alle speeltoestellen zijn verwijderd.
Hoe zag het speelveldje er ook nog maar uit? Goed, denkt de blogger. Ongevaarlijk. Toch moeten de toestellen worden vervangen ivm aansprakelijkheid, als ze zijn afgeschreven, en dat zijn ze na tien jaar, zijn ze niet meer verzekerd.
Zie nog eens het bericht dat op 5 december werd gepubliceerd. Sommige lezers vroegen zich nav het bericht af hoe het toch kan dat bewoners in de ene heerd hemel en aarde moeten bewegen om een nieuw speelveldje te krijgen terwijl in een andere heerd, de Froukemaheerd bijvoorbeeld, vervanging en renovatie van de speelveldjes zo gemakkelijk gaat. De blogger zou het zo niet weten. Kunnen de mensen uit de Framaheerd de procesgang rond hun aanvraag van een speelveldje misschien even mailen?

Zie foto's, afgelopen vrijdag werden de toestellen verwijderd. Het verwijderen van de glijbaan ging met een een kleine heftruck, stel dat je rugklachten krijgt van spitten en tillen. Op de onderste foto is te zien dat een hekwerk om het gestripte speelveldje werd gezet. Die staat er nou nog, er gebeurt niks.

Als de nieuwe toestellen worden of zijn gemonteerd volgt een nieuw blogbericht.

EEN BEZORGBUSJE KAN BEST EVEN IN DE BERM STAAN

Wat doe je als je een pakketje langs de wijkring af moet leveren? Het is ook zo'n gedoe om de bezorgbus vijftig of honderd meter verderop in een zijstraat te parkeren en met het pakketje naar het adres te lopen waar je moet wezen.
Waarom de bus niet even half in de berm voor het huis waar je moet wezen parkeren? Is wel zo makkelijk.
Foto is een dag of tien geleden gemaakt, de blogger liet net de kruispunten met de Sibranda- en Isebrandsheerd achter zich. Over ongeveer 250 meter buigtr de wijkring rechtsaf richting kruispunt Beijum Zuid. Het was een donkere dag. De vriendelijke vraag aan tijdelijke wildparkeerders luidt: Kunnen jullie de alarmlichten even aandoen in het vervolg? Dat geeft beter zicht. Het is namelijk belangrijk om op tijd in te schatten of je tegelijkertijd met een tegenligger het restant van het wegdek kunt gebruiken of dat je (van deze kant uit bekeken) beter even kan stoppen. Dank u.

HANDIGE BERT-SHOETIME KAN VEEL....

"Er kwam onlangs iemand met een hele deur de zaak binnenlopen met de vraag of ik het slot even kon verwijderen."

Als het goed is ziet de lezer op bovenstaande foto een schoen onder een lijmklem samengeperst. Afgelopen week liep de blogger een rondje door de wijk, met als doel te kijken of er nog de nodige eigenaardigheden waren te zien. 
Wat een geklepper opeens. Wat was het geval? De zool onder de voet van ondergetekende liet opeens helemaal los. Vlakbij in de buurt van Shoetime-Bert. Het liep van geen meter meer.
Beschroomd liep de blogger de schoenenzaak binnen. Bert, heb je tijd om m'n schoen te lappen? Dat kon.

De klant is Koning. Schoen uit, lijm eronder, tussen de basis van de schoen en de zool, en klemmen maar. Je kunt er op wachten, duurt een paar minuten.
Tijd om even wat te vragen, Bert heb je nog respons gehad op het bericht dat je een kapotte fietssleutel uit een fiets haalde?
Twee maanden geleden stond het bewuste bericht op Beijumnieuws. Handige Bert. Hij is bijna voor alles in......

Afgelopen vrijdagmiddag, ten tijde van lijmen(zie foto boven), en n.a.v, de gestelde vraag: "Ik wist niet wat me overkwam. De ene keer kwam iemand met een lekke band in de zaak met de vraag of ik die kon lappen, dan weer kwam er iemand binnen met een reparatieverzoek omdat de stuur van z'n fiets kapot was, en toen.....".
Bert moest even bijkomen. Het is echt waar gebeurd: "Er kwam iemand met een hele deur de winkel binnenlopen met de vraag of ik de sleutel maar even kon verwijderen."

Voor handigheidjes moet je bij Shoetime-Bert zijn. De berichten op Beijumnieuws worden blijkbaar gelezen.

MAANDAGOCHTEND (224)

D
De laatste midweek van januari 2015 is begonnen. Resten sneeuw, ijs en en ijzel trachtten met de moed der wanhoop te overleven. Tevergeefs. Hoog is sterker dan laag, en dat geldt ook voor temperaturen. Maar wat zien we daar allemaal in het straatbeeld van Beijum?
Bovenstaande foto zou goed passen in een nieuwe aflevering van de serie 'Sociaal vuilnis in Beijum.' Je kunt wel aan de gang blijven. De hele Godganse afgelopen zondag lag er een koelkast voor de containers bij Winkelcentrum Beijum. En nu nog. De milieu-terrorist weet: Niemand die mijn weggooi-actie kan traceren. En zo is het. Wat moet je er van zeggen? Het dooit, en je biedt een gratis koelkast aan. Hebben hufters ook bestaansrecht?

De blogger moet niet teveel zeuren over vervuiling in de wijk. Soms heeft hij zin om met hard taalgebruik deze vrijheid van vuilnisuiting te lijf te gaan. Schiet niet op, niet te moralistisch doen, zoiets komt altijd als een soort van boemerang terug.

Foto links, moet ook kunnen; een kerstboom + een winkelwagen liggen op onder en in het ijs langs een sloot. Locatie Koerspad, tussen Beijum en Kardinge.

Foto rechts ten slot. Tijdens de vorige 'Maandagochtend' werd bericht dat de Afrohair-salon van Gifty dicht was gegaan. Op de deur van het pand tegenover het Gezondheidscentrum hangt de afbeelding die rechts is te zien. Een beetje gratis Afro-reclame, vooruit dan maar. Drie halen, twee betalen.....Het is nog niet bekend wie de nieuwe winkelier in dit meest centraal gelegen winkelpand van  Beijum gaat worden.

De laatste week van januari 2015 is ingegaan. De kou is in Beijum uit de lucht.Warme groeten.  Laat je Afro-hair bij Gifty bijwerken. En zet je afgedankte koelkast bij de weg (doe toch maar niet).

EEN WIT LANDSCHAP

Toch nog een wit landschap in 2015, ook al duurt het slechts kort.

Foto + tekst: Harry Stok

(Foto gisteren ingezonden)

DAG DIEUKE

Foto bij dit bericht, juni 2013

Het raakte me vol in het hart. Ik werd er stil van. Op 20 november verscheen dit bericht in m’n mailbox:

Via deze onsympathieke weg moet ik je helaas mededelen dat Dieuke afgelopen maandag is overleden.(…)

Het zijn van die momenten dat je jezelf even vast moet pakken. Kop er bij houden. Dieuke dood? Nee, krachttermen geven geen pas. Maar toch. Die altijd maar vriendelijke vrouw ,waar ik ooit een duo mee vormde in een theatervoorstelling? (Zie repetitievideo, na 23 seconden Dieuke in beeld)). Dieuke, die ik nooit lelijk over anderen hoorde praten, altijd hartelijk is contact was, die in het NLA-team zat, Dieuke de integriteit haarzelve….dood? Mijn God.

Zie haar toch staan op bovenstaande foto. Wat een openheid, wat een hartelijkheid. En wat een belangeloze inzet voor de wijk waarin ze woonde.

Het leven kan pijn doen. Teveel pijn. Ondraaglijke pijn. Op 17 november van dit jaar (sorry, afgelopen jaar) vlogen hulpverleningsdiensten met alle toeters en bellen de Sibrandaheerd binnen. Het mocht niet meer baten.

Echtgenoot Henk, en hun twee kinderen blijven ontzet achter. Maar ook dankbaar. Want, wat een echtgenote en moeder!

Op de vraag of ik een IM op Beijumnieuws zal plaatsen kwam als antwoord: “Dat is een eer. Dat gunnen we Dieuke.”

Hoe lang woonde Dieuke in Beijum?

We wonen al sinds 1993 in Beyum en daarvoor heeft Dieuke als student ook gewoond in Beyum.  Toen ik haar leerde kennen woonde ze in de Eilardaheerd in een studentenwoning, samen met nog drie andere studenten. Ze heeft eerst het eerste jaar van de toen nog bestaande hogere analistenschool gedaan, maar na dat jaar ging zij rechten studeren naar de faculteit der rechtsgeleerdheid. In 1988 was zij klaar met die studie en ging zij werken. Eerst bij een friese gemeente Tietjerksteradeel en later bij PTT in Leeuwarden en PKN in Groningen. Dat laatste was in 1994. Dieuke heeft daar nog een aantal jaren gewerkt, totdat zij ook daar last van fybromyalgie kreeg.

Hoe zouden jij en je kinderen haar willen omschrijven?

Dieuke was iemand die betrokken was en een verbinder. Iedereen kon bij haar langs komen en als er problemen waren van juridische aard, dan wilde ze graag helpen.  Vaak organiseerde zij allerlei activiteiten in en met de buurt, gezamenlijke etentjes, schaatsen, musea-bezoek of festivals in de wijk.  Wel was ze een chaoot in haar dagelijkse activiteiten. Vaak moest een buurvrouw- waar ze koffie had gedronken- allerlei spullen weer terug brengen: kopjes lepels, borden, sleutels,mobieltje.  Dieuke wilde een gezellige buurt en weggaan uit de buurt zou ze nooit. Ze deed altijd enthousiast mee aan de BORG-schouw, de Lentekriebels en de Nieuwjaarsduik in Kardinge.  

Wat deed ze allemaal in Beijum? Ik weet, NLA-team, Bedrijvenclub...

Dieuke heeft inderdaad in het wijkteam gezeten van het NLA en was daarin, volgens mij, een kritische deelnemer die zich niet de kaas van het brood liet eten. Het verzoek moest een meerwaarde opleveren. Ze wist van het bestaan van de discussies omtrent het bestaansrecht van het wijkteam, maar ze probeerde  integer om te gaan met de verzoeken en haar positie.  Ook hier probeerde ze te bemiddelen en een open houding aan te nemen

Dieuke heeft de ondernemersborrel opgericht. Een groep ondernemer, klein en groot, uit Beijum die regelmatig bijeenkomen in een buurthuis en praten over de mogelijkheden en onmogelijkheden van het ondernemerschap. Het was gezellig en nuttig: men leerde de collega-ondernemer kennen.
Met haar eigen bedrijf 'Waarvan Akte' probeerde zij ook een meerwaarde te zijn voor de kleinere ondernemers. Dit liep aardig. Ze schreef of herschreef de algemene voorwaarden die toch noodzakelijk zijn in het bedrijfsleven. Vaak hadden de ondernemers daar geen kaas van gegeten en waren blij met Dieuke’s inbreng.

Dieuke heeft ook een aantal jaren in het bestuur gezeten van de toenmalige buurtcentrum Heerdenhoes. Deze is later opgegaan in de overkoepelende stichtingsbestuur voor alle buurtcentra in Beyum.  Nog eerder is Dieuke betrokken geweest bij de staking van Ouders in de toen nog bestaande peuterspeelzaal Hans en Grietje. Die peuterspeelzaal kreeg te weinig ondersteuning van de gemeente en men heeft toen de peuterspeelzaal bezet. Dat werd een succes.
Op de Doefmat was Dieuke vaak een leesmoeder, maar probeerde ze ook andere lessen aan te bieden aan de kinderen. Daar overlegde ze dat met de leerkracht, dus de kinderen kregen les in koken, bakken en weven.    

Dieuke was ook iemand die van wandelen hield en als we dan weer ergens door Bejum liepen en we zagen een misstand- wat dan ook, maar meestal in de groenvoorziening- dan meldden we dat steeds bij de Wijkpost. 

(19:48 uur, JF; om  discussies te vermijden is de reactiemogelijkheid onder dit blogbericht geblokkeerd)

HET DOOIT, MAAR SPEKGLADDE HEERDEN

Het dooit stevig en naar verwachting verdwijnt de sneeuw in de loop van de dag, de komende nacht of morgen. Ouderen, mensen die slecht ter been zijn om Beijumers die op de fiets willen stappen zullen het maar niks vinden, maar de spekgladde heerden zorgen voor de nodige winter-plezier.
Zie foto, tegen een uur vanmiddag gemaakt. Sleetje rijden was prima te doen, je moest alleen uitkijken dat je als trekker niet onderste boven ging. Mutsen op, sjaals om en dikke warme schoenen aan.
Het kan nog even. De hele komende week blijven de temperaturen dag en nacht boven het vriespunt.

DE WINKELWAGENS OP WINKELPLEIN WEST

De winkelwagens die afgelopen week voor de Lidl zijn verplaatst staan in rijen van zes opgesteld. Kunnen in rijen van zes worden opgesteld, zie foto.
Waar eerst vlakbij twee lange rijen een jaar lang op een verboden plek stonden, daar staan nu korte rijen. Het ziet er compacter uit. Overzichtelijk.
De blogger is benieuwd wie de kosten van deze operatie op zich neemt, de gemeente Groningen of de Lidl. Als het goed is de Duitse supermarkt, het zou toch al te gek zijn als ze eerst een jaar clandestien ruimte inpikken om vervolgens de gemeente voor de verhuiskosten te laten opdraaien.

FOTO'S UIT DE WIERSHOECK- EN SCHOOLTUIN (216)

Afgelopen dinsdag zag ik op de tuinen van De Wiershoeck verschillende soorten zwammen, maar verder viel er ook nu weer weinig te beleven. Maar wat wil je? Het is “winter” en dan vliegt en bloeit er maar weinig. Op de Kinderwerktuin zag ik enkele mooie vrouwelijke bloeiwijzen van de hazelaar en op een composthoop op De Wiershoeck begint de gewone ereprijs al voorzichtig te bloeien.

De hazelaar is een heester uit de berkenfamilie en komt van nature voor in West-Europa. De vrucht van de hazelaar is de hazelnoot, waarvan de kern eetbaar is. De hazelaar is net als de forsythia een "naaktbloeier": de plant bloeit als deze nog geen bladeren heeft en is voor de bestuiving afhankelijk van de wind. Aan de hazelaar zitten de mannelijke en de vrouwelijke bloeiwijzen apart. De mannelijke bloemen zitten in katjes en zijn al in de zomer aanwezig in de oksels van de bladeren. Ze gaan pas bloeien in januari. De vrouwelijke bloemen zitten met drie tot vier stuks in een klein knopje bij elkaar. Tijdens de bloei zijn alleen de rode stijlen met de stempels te zien. De hazelaar wordt tot 6 m hoog en gaat pas na tien jaar vrucht dragen.

De gewone ereprijs zou “volgens het boekje” moeten bloeien in de lente - begin van de zomer. Deze gewone ereprijs begint dus wel ongewoon vroeg te bloeien en het was niet het enige bloemknopje dat al zichtbaar was. Het is een overblijvend plantje, dat vrij zeldzaam voorkomt op de Waddeneilanden, in de IJsselmeerpolders, Zeeland, Zuid- en Noord-Holland, Friesland en het noorden van Groningen. Elders is ze zeer algemeen. Ze groeit op vochtige, voedselrijke grond in graslanden, bermen en in lichte loofbossen.

Gewone ereprijs wordt 10 tot 40 cm hoog en bloeit in april , mei en juni met hemelsblauwe, 4-tallige bloemen, die donker geaderd zijn en wit hart hebben. De bloemen zijn 0,8 tot 14 mm in doorsnee, de donkere beadering dient als honingmerk en leidt insecten naar het binnenste van de bloem. De bloem wordt vanwege stuifmeel en nectar bezocht door vliegen, honingbijen en kevers. Bij veel regenval en/of harde wind sluiten de bloemen zich en gaan ze hangen. Bloemen van een dag oud krijgen een paars-rode zweem.

In Nederland komen 24 soorten ereprijs voor.

Wikipedia en http://www.wildebloemen.info/

Foto + tekst: Luit Staghouwer