"WE GAAN JE OMSINGELEN"

De gebeurtenissen van de afgelopen dagen in Frankrijk zijn ook in Beijum onderwerp van gesprek op straat en in de winkels. Er zijn tevens kinderen die het blijkbaar allemaal even moeten verwerken.
Voordat de blogger vanmiddag op de fiets stapte voor een uitwaaifietsrondje keek hij nog even op sociale media om over dé kwestie (Islam versus westerse wereld) te lezen.
Je wordt er niet vrolijk van. Enerzijds trachtten PVV-ers middels tweets en links die verwijzen naar berichten die in het eigen straatje passen aan te tonen dat de Islam een verderfelijk iets is. Oorlog moet er gevoerd worden, trek ten strijde. We moeten onze vrijheden verdedigen. Ironisch gezien is dat juist datgene waar de extremisten op uit zijn, maar dat terzijde.
Anderzijds trachtten opponenten aan te tonen dat de PVV een verderfelijke partij is waar tegen gestreden moet worden.  Ook zijn er propagandistische filmpjes van Jjhad-strijders op het web te zien waarin wordt aangegeven dat het westen verderfelijk is en waarin het eigen geloof wordt opgehemeld.

In de Hiddemaheerd

Jonge jonge, wat een intolerantie en onverdraagzaamheid aan beide kanten. Waar is de humor? Er wordt zo verbeten door 'links' en 'rechts' en Mohammedanen in de loopgraven van het internet gestreden om het Eigen Totale Gelijk, dat het lachen je bijna vergaat. De verbetenheid! Als de blogger het maken van een cartoon machtig zou zijn, zou hij er een maken waarop een lachende Mohammed en even zo vrolijk kijkende Wilders samen opstaan met een tekstballon waarin ze de liefde aan elkaar verklaren. Of dat ze elkaar lachend omhelzen. Misschien elkaar plat op de bek zoenen. Moppen vertellen. Een tekstje erbij als 'een dag niet gelachen is een dag niet geleefd' kan ook nog. Het zijn beiden geen figuren die van zichzelf de gezonde zelfspot aan hun kont hebben hangen. Het is maar een poging om te relativeren en lucht te creëren, neem me niet kwalijk.

Maar even een frisse kop halen. Al dat zware gedoe. Terwijl ondergetekende vanmiddag door de Hiddemaheerd fietste kwamen opeens vier kinderen van een jaar of acht achter een auto wegspringen. Nep-pistooltjes en een houten zwaard in de aanslag. Woest zwaaiend en secuur richtend renden ze achter de blogger aan. "We gaan je omsingelen." Pief paf poef. Zwaaien. Roepen. Er werd honderd meter achter deze vermeende terrorist aangerend. Eigenlijk had die het spel mee moeten spelen en quasi dood op de grond moeten vallen.

Het kan niet anders, of deze kinderen moeten de toestanden van de afgelopen dagen ook even verwerken. Het is geen oorlogje spelen meer wat ze doen, maar terroristje die wordt omsingeld en neergeknald spelen.

Voor kinderen hoef je niet bang te zijn, die beheersen de gave van het spel. Maar kijk uit voor die griezelige volwassenen, die willen (heilige) oorlog, de tegenpartij zwart maken en hun Eigen Gelijk halen.