VREUGDEVUREN ALOM( brandweer ook in Scheltemaheerd)

De brandweer kwam, bluste de brand en het vuur werd weer aangestoken.

Zie het vorige bericht.

En zie foto boven.

Tegen 20.45 uur was dat.

Waarom de brandweer er op kwam?

Waarschijnlijk om vuren in de kiem te smoren.

Vorig jaar was het vuur aan de Emingaheerd ter hoogte van de Claremaheerd nog geen probleem

Onbegonnen werk, net als het handhaven van het vuurwerkverbod, het is amper een seconde stil in Beijum.

Foto linksboven, een vuur in de Claremaheerd.

Rechtsboven, Plein Oost.

Links beneden, voedsel voor vreugdevuren in een hoek van Plein Oost.

Rechts beneden, het is onrustiger op Oost dan op West. Op Plein West staat een beveiliger de zaak in de gaten te houden.

Foto beneden, de brandweer kwam ook in de Scheltemaheerd brandjes blussen.

De geest lijkt enerzijds een beetje uit de fles.

Anderzijds verschilt e.e.a. niet zo in vergelijking met vorige jaren.

BRANDWEER PARAAT MUNSTERHEERD T.H.V DE WIJKRING

 Foto's zijn opgestuurd.

Waarschijnlijk een uit de hand gelopen 'vreugde'vuur.

(Ze zitten er dit jaar boven op, vorig jaar werd dit gedoogd, zie hier)

RELATIEF RUSTIG OUDEJAARSAVOND IN TE BEIJUM

"Vind je het niet saai tot nu toe?"

Een lezer eind van de middag op Plein Oost.

Saai?

Deze blogger heeft twee petten op. Hij is wijkblogger, maar ook 'gewoon' Beijumer. Hij weet, slecht nieuws scoort. Calamiteiten, gedonder en gedoe in de wijk...de kijkcijfers schieten omhoog.

De gewone Beijumer domineert vanavond, laat de wijk heel, maak geen dingen kapot, verschroei de straten niet met onnodige vuren die het woord 'vreugde' voor zich moeten dulden.

Afgezien van ontzettende knallen, Beijum heeft de oudejaarsochtend en middag beschaafd afgesloten.

Zie foto boven, voor het huis van Kerstman Piet aan de Amkemaheerd.

Geen vuur op straat of op het gras, nee, keurig in een ton.

Net als in de Bentismaheerd, zie onderste foto in het bericht van afgelopen middag

Foto links, wat een ramen op Winkelplein West. Laat ze heel. De slijterij, de schoenmaker, de AH. Geen planken voor de ramen. Positieve ontwikkelingen in de loop der jaren te Beijum.

Foto rechts, om 18.00 uur sloten de winkels in genoemde winkelcentrum. Een dame bij de zelfscan-kassa van de AH. Lekker 2022 in. Een oliebol op haar jasje.

Foto beneden, eigenaresse Elvira van de Primera zit sinds de lopende lockdown als een soort van portier bij de ingang van haar winkel.

Een essentiële winkel. Want een boek kopen is essentieel, geld pinnen ook, een poststuk versturen. Mondkapjes te koop, zelftesten.

Beijum, u gedraagt zich tot nu toe keurig. Houden zo.

Een prettige Oudejaarsavond tot zover.
 

'HIJ HEEFT GEEN LAST VAN VUURWERK.'

"Fred heeft last van zijn rug, daarom heb ik dit hulpmiddel voor hem aangeschaft."

Een hondeneigenaar met hond tegen vier uur vanmiddag aan de Wibenaheerd.

Deze blogger fietste door de wijk, en hij hoorde me daar toch een paar knallen, het leek wel oorlog, wat-een-dreu-nen.

Voor de rest is er niet zoveel aan de hand. Dit blogbericht is in zekere zin gunstig, het betekent dat er geen calamiteiten zijn in de wijk.

Terug naar Fred, die liep goedgemutst op zijn voorpootjes, achterste pootjes werden gedragen door zijn 'rolstoel.'

Heeft Fred ook last van het vuurwerkgeknal baas? "Nee, totaal niet."

Hoe oud is het beestje? "Twaalfeneenhalf jaar."

Hoogbejaard dus, rekende deze blogger uit. Zal hij doof zijn?

Is niet het geval. Naar het schijnt heeft de ene hond wel last van het geknal, de ander niet.

RUSTIGE OUDEJAARSMIDDAG...TOT NU TOE

Het regent reeds meer dan een uur, iets wat gezagsdragers prima zullen vinden.

Immers, bouw maar een vreugdevuur op, lekker nat, krijg je niet aangestoken.

Rond twee uur maakte deze blogger een fietstochtje door de wijk. Af en toe kwam hem een zware knal ten gehore. Klein vuurwerk zag en hoorde hij amper. Wellicht met dank aan de regen, of dat vuurwerkbezitters huh kruit nog even droog willen houden.

Foto boven, twee gemeentelijke heren zijn bezig om vuilnisbakken af te sluiten.

Links, vlakbij, Plein Oost, de Aldi timmert nog wel ramen dicht.

Foto rechts, de brievenbussen op Plein Oost

Toch maar afgetimmerd, je weet maar nooit.

Foto beneden, gezellig mensen. Biertje in de hand, vriendelijk in contact.

Bentismaheerd, de feestvierders hoefden niet zo nodig op beeld.

In en rond Winkelcentrum Beijum was en is het druk, maar er valt niks bijzonders over te melden, business as usual zogezegd.

Tot nu toe een rustige middag in Beijum. Of het een relatieve stilte voor de storm is of dat het de opmaat is naar een rustige jaarwisseling, zal de komende pakweg twaalf uur uit gaan wijzen.

DE JAARWISSELING VAN 2021-2022

 Niets duidt er op dat Beijum een onrustige jaarwisseling tegemoet gaat. Al weet je het natuurlijk nooit. Corona, onvrede, agressie, je kunt niks uitsluiten. Een vuurwerkverbod dat niet te handhaven is....

De publieke brievenbussen van Post.nl zijn inmiddels afgesloten, en in tegenstelling tot vorig jaar zijn de tientallen brievenbussen aan weerskanten van de Wibena-flat dit keer niet dichtgetimmerd. Was vorig jaar gedoe om, zie nog eens dit bericht (foto links).

De publieke afvalcontainers zullen vandaag ook afgesloten worden.

Deze blogger zal trachten de komende jaarwisseling in de grootste wijk van Stad zo goed mogelijk in woord en beeld via Beijumnieuws te verslaan.

Tijdens de jaarwisseling van 2009 op 2010 liep de ME nog over de wijkring ter hoogte van de Doornbosheerd. Charges uitvoeren, waar het er soms hardhandig aan toe ging, zie nog eens dit bericht. Beijum West leek wel een oorlogsgebied.

De daarop volgende jaren werd een feest op de parkeerplaats voor Winkelcentrum georganiseerd, dit om op rellen beluste jeugd iets aan te bieden zodat ze niet gingen ontsporen. Compleet met disco en al.
Ook werden zeecontainers op winkelplein Beijum West neergezet zodat baldadige jeugd niet de confrontatie met de ME kon aangaan en er een kat en muis spel konden spelen. Het winkelcentrum werd steevast dichtgetimmerd met oud en nieuw.

Sinds vijf jaar is er een kentering gaande. Er was geen feest en geen muziek (behalve voor corona in de cafés) bij het winkelcentrum. Het dichttimmeren van de ramen gebeurt al jaren niet meer (winkelcentrum).

Foto's met eventuele tekst zijn welkom via Beijumnieuws@hotmail.com

ONDERTUSSEN IN DE HUNZE (246)

Heel goed.

De calorieën van de afgelopen vreet en zuip-kerstdagen er weer vanaf joggen.

Foto boven, eergisteren, tegen half vijf in De Hunze. 

Daar kwam een zwetend en puffend manspersoon aangerend.

Foto links, nog niet op aflevering 242, begin december....Maar nu wel...zien we daar de Amerikaanse vlag?

Foto rechts, er zijn zeker vijftien nieuwe boompjes langs het Heerdenpad gepoot.

Vier jaar geleden stond hier een koortsboom

Er stonden meerdere zieke bomen

Koalm aan Hunzenaartjes, een rustige jaarwisseling toegewenst.

EEN BOODSCHAP VOOR ASOCIALEN

VERKNAL het NIET voor ELKAAR

Staat op bushokjes langs de wijkring van Beijum.

Het zal een uitdaging zijn voor Tokkies, voor aso's.

Hoe knallen we dit neer?

Zie foto. Nee, volstrekt geen aanmoediging. Maar ja, hoe stop je aso's?

De meest baldadige nacht van elk aflopend jaar is aanstaande. De nacht waarin asocialen menen dat alles veroorloofd is.

De nacht waarin ambulancepersoneel bestookt zal worden. De brandweer, politie....Schade aan gebouwen, aan het wegdek.

Verknal het niet voor elkaar.

Punt is, aso's hebben niks met 'voor elkaar.' 

Aan anderen denken en meevoelen bestaat niet voor dit soort lieden. Ikke, lekker rellen, mijn vrijheid.

Tip vanuit deze blogger uit Beijum, richting de gemeente Groningen. Regel elk jaar tussen Kerstmis en de jaarwisseling een gratis grofvuil-ophaalronde. Scheelt materiaal voor 'vreugde' vuren.

Was ook het doel van de actie begin december in de Wibenaheerd

Kop boven dit bericht, aan meer dan 99% der Beijumers is dit niet besteed. Die rellen en vernielen niet....

COLUMN UIT LEWENBORG (230)

 Dag oudjaar

Hebben jullie leuke, gezellige en lekkere kerstdagen gehad? Zoals elk jaar is er natuurlijk weer een hoop stress bij komen kijken. Wat moet je eten? Wie komen er allemaal? Wat moet je aan, de winkels weer dicht, de pakketbezorgers er half overspannen bij door de grote drukte. In de supermarkten leek het wel oorlog, zo druk dat het was. Duwen en trekken om de ingrediënten bij elkaar te sprokkelen voor je kerstdiner. Man, wat was het weer een ellende. 

Gelukkig viel het dit jaar voor mezelf wel mee, de eerste kerstdag naar mijn mams met een vriendin en de tweede dag naar een vriendin. Voor mij dit jaar geen hoogstandjes uit eigen keuken. Nee, aanschuiven en klaar. Heerlijke rust gaf dat. Behalve dan de winkels, wat een hel. 

Nu op naar het oud en nieuw en als traditie oliebollen en appelflappen bakken, onder het genot van een eigen gebrouwen sleedoornwodka. Dat moet vast wel goed komen, hik.

Oudejaarsdag vind ik altijd een dag om alles eens te overdenken en soms kan ik dan wel wat emotioneel worden. Denk dat meer mensen hier wel last van hebben. Gelukkig kan ik dat delen met mijn naaste vrienden. Praten met elkaar is altijd fijn en belangrijk, zoals ook samen een vooruitblik werpen naar wat je in het nieuwe jaar zou willen bereiken, doelen stellen. 

Overigens vind ik het geknal dit jaar tot nu toe ook erg meevallen, komt vast door het vuurwerkverbod. Toch denk ik niet dat het tijdens de jaarwisseling rustig zal blijven en zorg dan ook dat al mijn hapjes klaar staan. Dit omdat ik mijn Snoopy weer tegen mij heb aangeplakt, als een hoopje ellende. Ze schrikt zich al een ongeluk van de kurk die van de champagnefles afschiet, met een knal. Alle knallen buiten doorstaat ze met doodsangst. Met haar zullen er vele andere honden doodsbang zijn met oud en nieuw. Daarom weer mijn oproep: 

PLASPAUZE VOOR DE DIEREN TUSSEN 22.00 uur en 23.00 uur.

Alsjeblieft mensen houd een beetje rekening met onze angst! Vergeet ook niet je kat binnen te houden.

Laten we ook zorgen dat iedereen heel blijft, alle vingers aan je hand laten zitten bijvoorbeeld. Verniel eens een keer niets, gewoon hélemaal niets. Geen rellen of relletjes. Laat de handhaving en hulpverleners een rustig oudjaar meemaken. 

Geniet eens van elkaar op een mooie en liefdevolle manier. Dat kan gewoon, ook in deze moeilijke en lastige tijd.

Volgens mij heeft ieder mens, jong of oud toch ergens nog wel een beetje gevoel. Zoek dat gevoel de komende dagen in jezelf en doe er je voordeel mee.

Laten we dan ook hopen op een beter 2022, waarin alle regels die we opgelegd krijgen verleden tijd zal worden. Het virus onder controle is, er geen nieuwe variant abracadabra bij komt. We weer gewoon normaal een feestje kunnen bouwen, uit eten, naar het café, elkaar knuffelen zonder spastisch gedoe en het ziekenhuispersoneel het wat rustiger krijgt. 

Houd allemaal moed, ooit komt het goed! Stay save 

Alvast een hele fijne jaarwisseling en ik wens jullie al het goede en vooral gezondheid toe in 2022.

2021©Vlindertje73

GEDOE OM BEDELAAR BIJ WINKELCENTRUM BEIJUM

"Je bent helemaal niet dakloos, je hebt gewoon een huisje waar je kunt slapen."

"Dat is niet zo, ik ben wel dakloos."

"Je liegt!"

Het ging hard tegen hard tegen kwart over vijf vanmiddag bij Winkelcentrum Beijum.

In de stromende regen stond de bedelaar daar een bijdrage aan passanten te vragen "want ik ben dakloos."

En dat doe hij daar al weken

Hoogst vriendelijk en fatsoenlijk, open daarvoor de link.

Maar nadat hij door een woedende Beijumer werd aangesproken was er van de vriendelijkheid niks meer over. "Flikker op kerel."

Deze blogger sprak hem ook even aan, nadat hem wederom geld was gevraagd. Waarom ga je niet naar het Leger des Heils in plaats van hier in de stromende regen te gaan staan? Antwoord: "Dat kan niet, daar moet je geld voor hebben. Ik ben echt dakloos."

Deze blogger zit niet zo in dat wereldje, het bevreemdt hem wel dat je als dakloze geld zou moeten hebben om bij het Leger onderdak te kunnen krijgen.

Hij wil ook niet oordelen, je weet niet wat de achtergronden van de man zijn.

De woedende Beijumer die de bedelaar aansprak liet een appje zien....van een wijkagent. 

Zie afbeelding rechts. 

Hoe de vork ook in de steel moge zitten, triestheid alom.

De irritatie richting de bedelaar loopt wel op, signaleert deze blogger op eigen titel.

Reactie onder bovenstaande link/bericht: Politie heeft hem al aantal x meegenomen . Maar hulp?! Nee

ONDERTUSSEN OP HET INNERSDIJK TERREIN

Het leek even alsof er een tent stond.

Maar het was bij nader inzien een blauwe zitbank. Die je eventueel wel weer als tent zou kunnen gebruiken. Een daklozen-hutje zogezegd.

Zie foto. 

Het moet toch een toer zijn geweest om het gevaarte te krijgen waar het ligt. Want, niet op de foto zichtbaar, maar er staat een ca anderhalf meter hoog hek tussen het Innersdijk terrein en het wandelpad door het Groene Hart waar het aan grenst.

Zie nog eens dit bericht, en zie de houten zitbank vanaf genoemde terrein bekeken. Het staat er al jaren. Tip, er zit een gat in het hekwerk waar je door kunt kruipen, heerlijk, even rustig op de (houten) zitbank zitten relaxen.

Tja, dat alsmaar braakliggende terrein.

In 2016 berichtte Dagblad vh Noorden dat Innersdijk eind 2017 herbouwd zou worden, blauwe tekst

Maar dat werd hem niet.

In 2011 verhuisde Innersdijk naar Ten Boer en het zou terug komen naar Beijum.....

In 2013 werden kuntwerk-schuttingen geplaatst.

In 2017 werd de eerste paal op het terrein geslagen voor het huidige Melsema-gebouw, zie nog eens de foto's +video

Mei 2019 werd het gebouw feestelijk geopend

ACCEPTEER ALLE GEAARDHEDEN

Geaardheid?

Ik ben 

Goedaardig.

Loesje

Geen idee of de steen die deze blogger gistermiddag op een zitbank bij de Holmsterheerdvijver aantrof een uiting is vanuit Happy Stones Beijum.

Zou zomaar kunnen.

Het kan ook voortkomen vanuit een activist(e) die een voorvecht(s)er is van gelijke rechten voor mensen ongeacht hun seksuele voorkeur.

En-en kan natuurlijk ook, en Happy Stones Beijum en pleiten voor....

Er schijnen nog steeds lieden te bestaan die oordelen over mensen met een andere geaardheid dan die ze zelf hebben.

Of een zwerfsteen in Beijum daar verandering in zal brengen, het zal vast niet.

Maar in elk geval wil degene die deze steen heeft beschilderd en heeft neergelegd, zijn of haar steentje bijdragen aan een terechte pleidooi voor (meer) gelijkwaardigheid.

 

VREUGDEVUUR MATERIAAL OP KARDINGERHEUVEL (asbest?)

 De uitkijktoren lijkt niet te kunnen branden, al is die wel opgebouwd uit een combinatie van hout en metaal.

Maar toch ligt er boven op de Kardingerheuvel materiaal wat waarschijnlijk komende vrijdagnacht in de fik zal worden gestoken.

Het zal voor jongeren een mooi plekje zijn om de jaarwisseling te vieren, uitzicht over de Stad, geheid dat er toch vuurpijlen enzovoort zullen worden afgestoken.

En, ook al zal het niet erg koud worden, een verwarmend vreugdevuurtje aansteken.

Maar....en deze blogger gaat vanmiddag nog een keer kijken...zie foto links, wat staat er op de zak? Voorzichtig, bevat asbest.

Om nou die zak open te maken en er zit daadwerkelijk asbest in?

(Wordt vervolgd)

Update 16.35 uur, het zal de kracht van Beijumnieuws in combinatie met Twitter en Facebook zijn. Beetje onbescheiden gesteld. Maar de bovenste en linker foto zijn tegen 12.00 uur vanmiddag gemaakt, de rechter tegen drie uur vanmiddag. Alles is weggehaald. Door wie? Geen idee....

SPEEN KWIJT?

 Het was een rustige, relatief vreedzame Kerst.

Gelukkig maar, geen (wijk) gedoe  geen overlast (voor zover bekend), geen ongelukken of ontploffingen.

Maar waarschijnlijk mist een baby of zijn moeder een handige sabbelspeen om baby een beetje een tevreden orale gevoel te geven.

Zie foto. Nooit handig om een tandenborstel van iemand anders te gebruiken, want bacteriën. Dat kan ook voor een speen gelden.

Maar goed, een paar graden vorst zullen de bacteriën wel doden.

Wandelpad door het Groene Hart van de wijk, tussen de Onnemaheerd en de Bentismaheerd in..

'BESTE WENSEN, DAGBLAD VH NOORDEN EN VOLKSKRANT'

Hij oogde betrouwbaar.

Een gevoelskwestie.

Dezelfde als vorig jaar?

Zo te zien wel.

Beter gezegd, zo te zien niet.

Niet flauw bedoeld, maar deze blogger zette, er na gevraagd of hij een foto mocht maken...ok beantwoord...er geen flitser op.

Zie foto.

Om 20:15 uur vanavond ging de bel.

"Goedenavond, uw bezorger van Dagblad van het Noorden en de Volkskrant." Eindejaar bonus gevraagd. 

Tou mor. Vief euro veur joe. 

 Deze blogger is abonnee van eerstgenoemde krant, meer dan vijfenvijftig jaar. Mag hij er af en toe op kankeren?

Deze blogger haat/houdt van zijn Nieuwsblad. Klootzakken, ik hou van jullie...zogezegd.

Maar die bezorgers mensen. Klasse toch. Deur weer en wind. En ja, deze blogger leest reeds meer dan veertig jaar de Volkskrant.

JAN & ALLEMAN (16; slot)

 Dit is (g)een column

Aan het eind van een natte koude zomer schreef ik mijn eerste column voor Beijumnieuws. En vandaag, de dag na een warme, kouwe Kerst leest u alweer mijn laatste stukje op deze plek. De twijfel was er vanaf nr 1. Onzekerheid die ik deelde met Johan. Een ‘verplichte wekelijkse productie’ was nou niet direct waar mijn schrijvershart sneller van ging kloppen. Ergens in mij huist namelijk een irritant mannetje dat volop in het verzet gaat wanneer willen moeten wordt. ‘Niks moet’, roept dat kereltje dan. ‘Dat is wel een dingetje’ zei Johan toen. ‘Continuïteit is belangrijk bij een column’. Dat kon ik begrijpen. De lezers zijn nou eenmaal gewoontedieren en verwachten elke maandagavond 18.00 uur stipt een nieuw verhaal. Ik wil het gaan proberen.

‘Het is maandag man’, zegt de man tegen zijn man. Jan-Karel: ‘Je weet het hè, ik ben extra vroeg thuis en jij zorgt ervoor dat de stamppot mous om stipt 17.15 op tafel staat’. Hebben we de boel mooi aan de kant als om exact 18.00 uur Jan & Alleman op onze digitale deurmat ploft. ‘Komt goud’, zegt Jochem. Kopje kovvie d’r bie, stukje sukkeloa, perfect. Innig tevreden zingen beide kerels: ‘Wie döt mij wat, wie döt mij wat, wie döt mij wat vandage 'k zol haost zeggen, jao het mag wel zo’ (Skik)

Nu ik er nog eens goed over nadenk: moeten is eigenlijk helemaal niet zo’n probleem in mijn leven. D’r moet altijd van alles: (financieel) mijn broek ophouden, het huishouden, gordels om, helm op, stoppen voor rood, belasting betalen, normaal doen (huh, van wie moet dát dan…?), vaccineren. Ho es eem’, vaccineren is geen moeten hè… `Nou, voor mij wel hoor! (zie column Ubuntu).

Trouwens, over moeten gesproken: mevrouw Alleman moet nu van haar baas naast haar normale werk, alle tijd die er nog rest in de week, boosteren. Ook iets dat nu dus even moet. Al dat gemoet, daar is helemaal niks mis mee wat mij betreft. Enige zelfdiscipline en verantwoordelijkheid voor het grotere geheel helpt ons om het samen een beetje aangenaam te hebben op dit hele kleine stukje aarde. Nou ja samen…mijn kerstengel zingt nu dus bij de GGD de sterren van de hemel. ‘Oh dennenboom, oh dennenboom, wat zijn jouw naalden wonderschoon’.

Lekker rustig hiero rond de kerst dus. Geeft mij de tijd om nog eens stil te staan bij dat gedoe over ‘moeten’. Jan heeft, laten we zeggen voor een man met zijn verleden, nog best een redelijke relatie met alle regeltjes. En hij weet ook dat heel veel van die regeltjes ongeschreven zijn. Het zijn die vaak zeurderige stemmetjes in zijn hoofd die vinden dat er van alles moet. Hij hoort ze wel hoor, maar luistert er dus niet altijd naar. Da’s ook niet zo gek wanneer je uit een gereformeerd nest komt. Hij is nog steeds een beetje tegen de keer (of leer?) in. De kerkse God verdween uit zijn leven, maar veel van die regeltjes bleven als een soort relikwie uit een ver verleden bij hem inwonen.

Ongenode gasten waar ik niet altijd blij van word. Ik gedoog ze, want met ze vechten brengt me nog verder van huis. Het verdragen van die kleine ettertjes geeft een heleboel rust. Ik hoef nu niet meer de hele tijd op mijn eigen feestje aan de deur te staan om ze buiten te houden. Zo kan ik weer terug naar de gasten bij wie het goed toeven is. En ja, daar zitten die beterweters ook tussen. Ondertussen probeer ik zoveel mogelijk naar mijn waarden te leven en die zijn van een totaal andere orde dan die verdraaide normen. Normen nemen me de maat, waarden geven me richting.

Waar ging het dan mis met deze blauwe maandag columnist? Lang verhaal kort: de schrijver probeerde columnistje te spelen. Was hij niet, is hij niet, wordt hij niet. Een columnist produceert met een vaste interval korte stukjes, die dan weer op een bepaald moment ergens geplaatst worden. Daar kun je de klok op gelijk zetten. Handig, maar niet mijn kopje thee.

Ik schrijf graag. Verhalen die verteld willen worden. Soms zijn ze er zomaar. Door iets dat me treft, een gesprek, een ontmoeting, iets dat ik zie, voel, ruik, ervaar. Het is niet Jan die zo nodig moet schrijven. Het is het verhaal dat verteld wil worden. Soms is het er, soms ook niet. Soms wil het verhaal nu geschreven worden. En nog één en nog één en nog één. En dan is het weer een tijdje stil. Soms ligt een verhaal een tijdje te rijpen. Als een goede wijn, die wacht tot het op smaak is. Gedachten laten gaan, woorden die zich mogen vormen tot zinnen. Dat vraagt tijd, stilte, aandacht, rust en ruimte. 'K zol haost zeggen, jao het mag wel zo’.

Dank voor jullie aandacht. Ik wens iedereen licht, licht, licht en nog heel veel meer licht en in ieder opzicht een gezond 2022.

Hartelijke groet, Jan Wedema

DOOI, EN OP NAAR DE VIJFTIEN GRADEN

Niet goed te zien maar wel waar, op de bovenste foto lopen een paar eenden nog op het ijs.
Liepen, foto is tegen 15.15 uur vanmiddag gemaakt.

Een dame meende goed te doen door stukken  brood in het water tussen de Ypemaheerd en de Galkemaheerd te gooien.

Meende? Ja, het schijnt helemaal niet goed te zijn om dit te doen.

Zie nog eens dit bericht het heeft meer met eigen zieligheidsgevoelens te maken dan met echt goed doen richting eenden en vogels.

Trouwens, lekker om even door dooiend en half mistig Beijum te lopen, even de calorieën en de biertjes eruit lopen van de afgelopen kerstdagen.

Foto links, in een sloot langs de Beijumerweg, er hangt nog ijs uit een afvoerpijp te druppelen. Koning Winter is vooraleerst weer verslagen.

Maar moet je dan je jas en je broek maar in een sloot gooien? Zie afbeelding rechts, vlakbij de druppelende pijp.

Ziet er unheimisch uit, alsof er zo een been, een arm of een hoofd kon komen bovendrijven.

Maar de kou is uit de lucht. We gaan  richting de jaarwisseling met voorjaarstemperaturen. Althans, dat  verkondigen de weersvoorspellers.

KALM AAN IN DE KERSTVAKANTIE

De scholen zijn dicht, er is een lockdown gaande, deze blogger heeft nog wat vakantie dagen staan....kortom, alle tijd om een beetje kalm aan te doen.

In tegenstelling tot de zomervakantie, waarin Beijumnieuws altijd een maand zomerreces houdt, blijft deze wijkweblog  het jaar uit wel gewoon operatief.

Maar wel een stuk minder intensief.

Jan Wedema brengt vanavond om 18.00 uur zijn laatste column, bij nader inzien voelt hij zich niet prettig bij de rol van columnist.

Of de andere vaste series doorgaan staat nog niet vast, in elk geval zou columniste Engelina voor woensdag ook nog een Column uit Lewenborg verzorgen.

Hoe de komende jaarwisseling op Beijumnieuws zal worden verslaan, van komende vrijdag op zaterdag, is ook nog een beetje een punt van innerlijke 'discussie.' Weer net als voorgaande edities zo'n vijftien berichten plaatsen, terwijl het al jaren relatief rustig is in de wijk? Elke vreugdevuur hoeft niet in beeld.

 Zogezegd is het nog een beetje opportuun, een rustige jaarwisseling, rustige verslaggeving. Gedoe en gedonder in de wijk, frequentere berichtgeving. We zullen zien.

In elk geval minstens twee berichten per dag tot en met Nieuwjaarsdag. Kalm aan allemaal.

KIJK UIT, GLAD OP RING OOST T.H.V. BEIJUM

Niet alleen ter hoogte van Beijum, de hele oostelijke ring om Stad is glad. Kijk uit.

Ter hoogte van Lewenborg en Beijum (twee keer, bij Beijum Zuid en bij Noord) staan borden langs de weg waarop aangegeven wordt dat je er uit moet kijken voor gladheid.

Door de vorst bevriest de weg vanavond door water dat uit het asfalt omhoog komt en gaat bevriezen.

Zie bovenste onscherpe foto. 

Afslag Beijum Zuid.

Er wordt aangeraden om 30 km/uur te rijden, iets wat geen automobilist doet (deed tegen 21.30 uur).

Strooiwagens reden op beide rijrichtingen, zie foto links.

Niet alleen de oostelijke ring is glad, kijk sowieso voor gladheid in het hele noorden.

VISJE ETEN OP LAUWERSOOG

Gistermiddag een prettige wandeling door zonnig Recreatiepark Kardinge, vanmiddag reed deze blogger met aanhang richting Lauwersoog.

De zonsondergang aldaar bekijken, als het kan een visje of bakje kibbeling eten.

Foto links, Stad uitrijden. Groningerweg, links kunnen bussen van en naar De Hunze rijden (bussluis), (brom)fietsers evenzo. Rechts ligt Noorderhoogebrug.

Wat een laaghangende zon. Klep naar beneden bij de voorruit en dan nog amper wat zien. Verkeerslicht op rood of op groen? Het was bijna niet te zien.

Via Adorp, Sauwerd, Winsum om voorbij Wehe den Hoorn, ik meen richting Kloosterburen, rechtsaf te gaan. Want je kunt de hoofdweg naar Lauwersoog nemen, de snelste weg naar Schier, maar er is ook weg door een militair oefenstuk dat je langs de dijk leidt.

Zo'n twee kilometer voor Lauwersoog kun je over deze weg rijdend een opritje omhoog rijden waarvan af je boven op een klein parkeerplaatsje de Waddenzee en genoemde eiland kunt zien liggen.

Zie foto rechts boven. 

En kold dat het boet'n was! Kleum'n.

Maar de zon gaat niet onder in het noorden, dus na tien minuten weer verder rijden, stukje naar beneden en het sluipweggetje vervolgen.

Aangekomen op de reguliere weg naar Lauwersoog en Schier, ging links van de weg de zon onder. je hebt van die zonsondergangen waar je de rode koperen knoert niet echt ziet ondergaan, maar waar de zon aan het zicht wordt onttrokken door gekleurde (sluier)bewolking.

Zie foto links midden.

Verrek, het kon. Via een drive-in een lekkerbekje of bakje kibbeling scoren.

Nog niet meegemaakt, een corona-pindinges aan een stok. Afstand bewaren. Maar niet verkeerd dat de mensen op Lauwersoog hun vis kunnen blijven verkopen.

Zie foto boven.

Foto rechts, vis eten in de auto met een mooi uitzicht erbij (buiten eten was ook te koud). Niet verkeerd mensen, warme tot hete vis in de vrieskou verorberen. Knoflooksaus der bie.

Het was vanzelfsprekend donker op weg terug naar Stad. Wel mooi en sfeervol, veel boerderijen aan weerskanten van de weg hadden mooie kerstverlichting aan.

Zie afbeelding links beneden.

Voor Adorp waren de contouren van Stad links in de verte al weer zichtbaar.

Zie foto rechts beneden, een beetje wazig. Rechts is een flatgebouw in Vinkhuizen zichtbaar.

Mooi om weer in Stad terug te komen, wat een vrije mogelijkheden heb je hier toch.

Gelukkig, thuisgekomen stond de kerstboom nog steeds overeind (met duct tape aan het plafond). Zie foto beneden. 

Glühwein in een pan verwarmen, verhitten. En tevreden en gelukkig een laatste kerstavond vieren.

Prettige avond iedereen.