DE NATUUR ZOEKT ALTIJD EEN EVENWICHT

De Zuidwending maakt dat Beijum een beetje op Giethoorn lijkt, althans dit gedeelte van de wijk. Met wat fantasie zie je de punters, rondvaartboten, kano's en roeiboten hier al varen. Het is een mooi beeld en het roept romantische gevoelens op; met een lekker glas wijn op een mooie zomerdag in een gondel door Beijum gevaren worden. Niet alleen, nee je prille verkering zit naast je en er is een ingehuurde violist bij die prachtige muziek maakt op de achterbank. Je wil net je diepste gevoelens naar je liefje uitspreken als je om je heen kijkt. Wat een troep (filmpje). Een wrakke fiets op de kade, vuilnis in het water en drie winkelkarren maken dat je denkt: is dit een omgeving om tegen haar te zeggen, ik hou van je schat?
Wat kunnen mensen toch asociaal en goor zijn, denk je. Je laat je even uit je hum brengen maar niet te lang want je amoreuze gevoelens zijn te sterk om die te laten vertroebelen door aso's en hun stompzinnige uitingen. Maar een glimlach breekt weer door als je tien meter verder gevaren bent. Hoe dieren van iets hufterigs weer wat moois kunnen maken. Boven op een omgekeerde winkelkar zat een moedereend met enkele kinderen heerlijk te relaxen. Hoe moet je het omschrijven, hadden ze van de nood een deugd gemaakt? Het dekt de lading niet helemaal, maar er was van iets asociaals iets sociaals gemaakt. Van iets liefdeloos iets liefdevols. Blij kijk je je verkering aan, je omhelst haar en begint intens te zoenen. De violist speelt een gevoelig lied op deze prachtige zwoele avond. Het wordt schemerig en je hoort het ruizen van de bladeren in de bomen. Je voelt je blij en gelukkig want je weet, het positieve zal altijd weer sterker zijn dan het negatieve. En dat allemaal op de Zuidwending in Beijum. Klik de foto groter om de familie beter te kunnen aanschouwen.

EEN PAAR HONDERD BALLONNEN DE LUCHT IN

De oprukkende oranjegekte beperkt zich niet tot het vaderlands grondgebied. Ook de blauwe lucht boven winkelplein West moest er vandaag aan geloven. Om klokslag 4 uur vanmiddag werden ruim 200 balonnen bevrijd uit een metershoge voetbal op het plein. De winkeliersvereniging van Winkelcentrum Beijum is verantwoordelijk voor deze actie. Er werden boekjes met wedstrijdschema's uitgedeeld en kinderen konden een kaartje met adresgegevens invullen die aan hun ballon werd bevestigd. De eigenaren van de balonnen die het verst komen hebben kans op aantrekkelijke prijzen.

De winkeliersvereniging is erg actief de komende tijd. Zo staan er braderieën gepland op vrijdag 20 juni en 3 oktober. En op zaterdag 14 juni wordt er iets moois georganiseerd in het kader van vaderdag.

De lucht was mooi blauw vanmiddag en de wind stond gunstig. Wie weet komen er oranje balonnen in Duitsland terecht..(foto en filmpje)

JEU DE BOULES

De foto had in Zuid Frankrijk genomen kunnen zijn, of in een buitenwijk van Parijs. Maar hij werd gisteravond midden in Beijum geschoten en wel aan de Bentismaheerd. Op het centrale plein van het Centraal Wonen-project ligt deze rustieke jeu de boulesbaan. Waar is de stokbrood, de wijn en de camping?

Ook bij Innersdijk is een jeu de boulesbaan, u weet het misschien nog wel, deze werd twee jaar geleden geschonken door de Rabobank. De oranje kleur is hier nog niet te bespeuren. Gelukkig is er meer dan voetballen.
http://www.njbb.nl/

KLEURRIJK KOKEN SLUIT SEIZOEN AF MET EEN BARBECUE

Elke vrijdagavond kwamen ze het afgelopen seizoen in het Heerdenhoes bijeen en vanavond hadden ze een afsluitende barbecue in de tuin van deelnemer Chris Bax. Koken en samen eten, twee bezigheden bij uitstek die binding creëren tussen mensen. Ook is het een ideale combi om verschillende culturen met elkaar in contact te brengen.

Het afgelopen seizoen was er steeds zo'n vier of vijf vrijdagavonden achtereen een kok uit een bepaald land die het eten verzorgde. Na die serie avonden kwam er weer een ander land, en dus een andere kok, aan bod. Tijdens Kleurrijk Bruisend Beijum werden de deelnemers ingezet als vrijwilligers om hapjes uit te delen.

De maaltijden tijdens de Kleurrijke avonden kostten de deelnemers maar een euro, de stichting Buurthuizen in Beijum (BIB) subsidieerde dit project.

Op de film ziet u René, Corry, Figen, Marie-Josée, Kees, Anita, Marcella en Chris. Zoals u op de film kunt horen waren deze avond de helft van het aantal mensen aanwezig die op een normale avond in het Heerdenhoes meededen.

DE LAATSTE HAND AAN DE RODE PIMPERNEL

In mei zou het klaar zijn, maar dat lukt niet helemaal. Het doet er niet toe want de bouwwerkzaamheden bij de Rode Pimpernel zijn in een afrondende fase beland. Achter, langs het fietspad, is een mooi nieuw speeltoestel zichtbaar en voor wordt gewerkt aan een nieuwe entree. Vanochtend waren ze daar nog mee bezig. De Rode Pimpernel is onderdeel van de SKSG. Vandaag stond in het Dagblad van het Noorden dat de SKSG en stichting de Zijlen de Wegafarm de helpende hand hebben toegereikt. De geitjesboerderij maakt een doorstart en volgens het artikel in het Dagblad gaat de Zijlen de dieren kopen.Verheugend nieuws voor Beijum, Lewenborg en voor bezoekers uit de stad.
Zo blijkt maar weer dat samenwerken de krachten bundeld!
www.dezijlen.nl
www.sksg.nl

HUISHOUDELIJK

Het is niet zo dat ik het 2e gedeelte van Jan Krist zijn verhaal al heb en wacht met plaatsen om de spanning vast te houden. Hij heeft zijn vervolgverhaal eenvoudigweg nog niet opgestuurd. Jan heeft een nieuwe baan bij "De Volksmond", de grootste organisatie voor opvang van zwervers en daklozen in Amsterdam, en dit zal hem ook de nodige tijd en energie kosten. Nog even geduld hebben.

DE BIBLIOTHEEK ( Filmpje)

De bieb aan de Ypemaheerd is er na de verbouwing, een jaar geleden alweer, welliswaar qua ruimte op achteruit gegaan maar niet wat betreft sfeer, beleving of mogelijkheden. Het is onderdeel geworden van een gezamelijk ontmoetingscentrum in Beijum, de Wegwijzer. Organisaties als Stiel, MJD, Vensterwijk zitten er en ook zijn de wijkagenten er te vinden. Het pand heeft eigenlijk hetzelfde manco als het Plein, het is er niet gezellig en aantrekkelijk. Het is natuurlijk zo dat je niet voor de gezelligheid naar Stiel, de MJD of de wijkagenten gaat. Maar het is er verder ook niet sfeervol en Beijum loopt er de deur niet plat. Het zou een plek moeten zijn in de wijk waar de mensen zich thuisvoelen.

Een uitzondering is de bibliotheek, die ziet er gezellig, uitnodigend en sfeervol uit. Attente, open en aardige personeelsleden staan er altijd voor je klaar. Zoals Marijke en Boukje, hier op de film aan het werk. http://www.mijneigenbibliotheek.nl/ http://www.makkelijklezenplein.nl/

OP DE FIETS HEBBEN ZE MEER CONTACT MET MENSEN

Een paar weken geleden plaatste ik op Beijumnieuws
een foto van vier stadswachten op Plein-West. Ze waren aanspreekbaar en benaderbaar, een stadswacht te voet kan zich nou eenmaal slecht afsluiten. Het is ook niet de bedoeling dat ze zich afsluiten, het contact met de mensen op straat is een van de essentiële elementen van het werk. Donderdagavond kwam ik deze stadswachten met de fiets tegen bij het woonwagenkampje op de hoek van de Zuidwending en de rotonde bij de Wibenaheerd. Even dollen en ouwehoeren met twee bewoners, een praatje maken en contact hebben. Rechts staat Rob Pater, het hoofd van de stadswachten van het district Oost. Te voet en op de fiets komen politieagenten of stadswachten vaak persoonlijker over, een rijdende politieauto oogt anoniemer. En verder gingen ze weer: "We gaan op weg naar de jeugd van Lewenborg."

BIJ VOETBALLEN HOORT BIER

Ik val een beetje in herhaling. Wederom zag ik een Beijumer creatief met een winkelkar omgaan. Nou ja, creatief, laten we zeggen: gemak dient de mens. Deze man zag ik vanavond een uur voor aanvang van Nederland- Denemarken midden in de wijk langs de Zuidwending lopen. Vierentwintig blikjes bier, nog geplasticifeerd in een doosbodem, vervoerde hij op weg naar huis en de televisie. Waarom neem je hier een kar voor? "Moet ik het bier op mijn schouders dragen dan"? Wil je wel op de foto? "Is best, maar doe maar op de rug genomen." (klik groter!)

Ergens begin ik sympathie te ontwikkelen voor al die Beijumers met hun (eigen) winkelkar. Ik durf het niet zo goed, maar ik zou ook wel een willen hebben. Kijk toch eens hoe gemakkelijk het is, zie foto, waarom zou je inderdaad dat zware bier op je schouders gaan dragen? Je hebt een hond bij je, je hebt dorst, er komt voetbal op tv en je wil die blikken veilig thuis zien te krijgen. Is toch veel te gevaarlijk op de fiets en daarom kun je toch beter een winkelkar nemen? Scheelt rugklachten, ongelukken en ziekeverzuim. En de hond moet toch ook uit?

DE EERSTE SCHOOL OOK DERTIG JAAR

Het is niet goed uit te lezen maar het staat er echt: De Doefmat dertig jaar. Hoe kan het ook anders, de Doefmat was de eerste school in het dertig jaar oude Beijum.

Als je een stuk verder de wijk in rijd zie je bij de Dom Helder Camara School met dikke letters aangegeven dat deze school 25 jaar bestaat. De Heerdstee bestaat 28 jaar en de eerste jaren bivakkeerde deze school in barakken aan de Framaheerd.

Mooie en zo goed als nieuwe scholen allemaal. Vroeger had je van die statige oude en met strengheid(bovenmeesters) doorwrochte scholen. Dat was in de tijd dat dokter zijn, de politieagent of meester nog status hadden. Er was ontzag en je sprak ze met u aan. Maar dat is verleden tijd, we leven in het moderne Beijum van 2008. Nu de 1e Montessorischool nog een mooi nieuw gebouw.

ZIT ER IETS VAN WAARDE IN DE GROND?

De grond onder de komende nieuwbouw achter het voorhuis van de Boerderij heeft een archeologisch beschermde status. Er zou met andere woorden wel eens iets in de grond kunnen zitten wat historisch gezien interessant of van waarde is en vandaag was het een gewroet en gegraaf van jewelste aan de Beijumerweg. Want stel dat je iets vind wat je hele leven op de kop zet? 


Deze vier schatgravers gaven aan nog niet echt iets van waarde te hebben gevonden. Ze zijn in opdracht van woningbouwvereniging de Huismeesters aan het werk in de kleigrond en verbonden aan BV de Steekproef in Zuidhorn.

"De Steekproef begeleidt u bij het proces van archeologisch onderzoek, zodat u er geen omkijken naar hebt", aldus de site http://www.desteekproef.nl/

De mannen van De Steekproef zijn niet in de zandbak-fase blijven steken, het is een serieus beroep.Maar er kleeft iets jongensachtig-avontuurlijks aan dit beroep. Want stel nou toch eens, je zet je graafgereedschap in de grond en ineens..

NATIONALE STRAATSPEELDAG

Riekje, Nanja en Annelies (vlnr)organiseerden de 1e straatspeeldag in de Froukemaheerd. Want ook in Beijum werd er vandaag op straat gespeeld, een stukje straat bij de 1e Montessorischool werd hiervoor afgezet. Zonder verkeer is het nog leuker en onbezorgder spelen op straat.

Het is een leuk initiatief al moet ik zeggen dat ik het meer iets vind voor echte verstedelijkte wijken. In Beijum spelen elke dag kinderen op straat, op pleinen en op de vele speelveldjes, ze komen hier qua speelgelegenheid niks tekort. Maar een kniesoor die daar op let, weg met het verkeer hier aan de Froukemaheerd vandaag. De straat is van ons!

http://www.veiligverkeernederland.nl/

AANVULLING FAMILIE VISSER

Janneke Visser, de moeder van het grote gezin in Beijum die naar Stadskanaal verhuist, wilde nog even wat aanvullen op het artikel van twee weken geleden ("Met pijn in het hart verlaten ze Beijum"). De Noorse Broeders, de religieuze stroming waar ze mee verbonden zijn, klinkt zo volksmondachtig vind ze. Ze stuurde me een link van de CGN, de Christelijke Gemeente Nederland:http://www.brunstad.org/nl/ De (media)aandacht ervaart ze als een prettig afscheidsritueel van de wijk. Een der komende dagen staat de familie geportretteerd in het Dagblad.

Soms lijkt het alsof de datum niet klopt van de berichten die ik plaats. Dit komt omdat ik ze eerst als concept opsla, ze worden dan gepubliceerd op de datum waarop ze als concept opgeslagen stonden. Zo heb ik al twee artikelen panklaar liggen om morgen op het net geplaatst te worden. De datum is niet meer te veranderen zodat het lijkt alsof ze vandaag op het web gezet zijn.

HEEL JE INNERLIJK KIND

Je hebt mensen die doorlopend verdrietig zijn, boos gefrustreerd of depressief. "Het kind" in deze mensen voelt zich dan niet prettig en gelukkig. Dit kan zonder aanwijsbare redenen zijn, alsof er zomaar een bui overtrekt bij ze.

Greet Kroon uit Beijum verzorgd al jaren cursussen on je gewonde innerlijk kind te helen. Afgelopen weekend kwam ik haar tegen in de Lidl en schoot deze foto. Ze zit nu vakantie te vieren op Kreta maar ze is over een week terug en weer beschikbaar voor cursussen en individuele therapie. Op haar website las ik onderstaande vragen:
Heb je het gevoel dat je niet écht een plek hebt op deze wereld, dat je er niet bij hoort, dat je anders bent dan anderen? Ben je bang om in de steek gelaten te worden? Heb je te maken gehad met incest of is je seksualiteit op een andere manier beschadigd? Voel je je snel schuldig?Geloof je, dat wat je ook doet, het nooit goed genoeg is? Heb je moeite om je gevoelens te uiten? Of vraag je je af wie je nu werkelijk bent? etc. .......dan is het mogelijk, dat je in bepaalde situaties nog steeds de herinnering aan een verward, bang, boos, verdrietig of eenzaam kind met je meedraagt.

Volgens Greet kun je je pas echt vrij voelen als je innerlijk kind geheeld is. Meer weten? Kijk eens op: http://home.wanadoo.nl/innerlijk-kind//inleiding.htm In het najaar gaat ze ook weer cursussen geven.

NIEUW BIJ HET CROSSVELDJE

Het crossparcoursje, verscholen in het Groene Hart nabij de Jaltadaheerd, heeft sinds kort een houten startheuveltje. Een paar weken geleden moest je nog gewoon van de zandheuvel afsjesen, nu dender je tien houten plankjes naar onderen. En een vaart dat je dan hebt! Persoonlijk vind ik het houten startpunt te stijl aflopen en ook dit jongetje(foto) durfde geen tweede keer, bang dat hij over de kop zou vliegen. Maar een beetje gevaar en spanning hoort bij het crossen. Als je je gewoon laat gaan sla je niet over de kop. Maar je moet van angst en schrik ook niet je voorrem intrekken want dan ga je geheid tegen de vlakte. Een helm opdoen is hier geen overbodige luxe.

EXTRA DRUK BIJ ALBERT HEIJN

De een zijn dood is de ander z'n brood, zo werkt het in de economische wereld. Het doet denken aan opgestaan plaats vergaan, als jij weg bent heb ik profijt. Er is niemand dood gegaan en ook is er niemand vertrokken, maar als één super in een wijk als Beijum tijdelijk gesloten is profiteert de ander direct.

De Lidl was gisteren en vandaag gesloten i.v.m. verbouwingsperikelen en direct zie je langere rijen aan de kassa's bij de concurrent(en). Zoals vanmiddag bij Albert Heijn (foto), je moest toch even langer wachten voor je aan de beurt was. Morgen gaat de Lidl weer open en wordt de spoeling weer wat dunner. Enkele maanden geleden was er brand aan de Atensheerd en de Lidl had daar ook last van. Morgen gaat de winkel weer open.

VAN ANKARA NAAR BEIJUM

Bovenstaande kop is een beetje gedateerd want mijnheer Çevik woont al dertig jaar in Nederland. Hij had ooit een groentenwinkel aan de Westersingel maar die is niet meer. Wel heeft hij nog een zaak in Emmen en in nog een noordelijke plaats die me ontschoten is. Mevrouw Çevik kwam drie jaar geleden over naar Nederland en ze wonen met drie zonen en een dochter in Beijum. Een paar keer vroeg ik haar de afgelopen weken of ik een foto van haar mocht maken maar steeds weigerde ze. Maar maandag trof ik haar met haar man en toen mocht het ineens wel. Heeft de man binnen de Turkse cultuur toch wat meer in de melk te brokkelen dan de vrouw? Ik kan alleen voor mezelf spreken, ik vind al die verschillende kleuren en culturen hier geweldig.

VOORBEREIDINGEN NIEUWBOUW

De herbouw van de Boerderij aan de Beijumerweg is al weer enige weken gaande. De hele afgelopen maand is aan het voorhuis gewerkt, buiten is het dak vernieuwd en binnen werd de indeling aangepast aan de wensen van de nieuwe huurder. Zie hiervoor filmpjes en artikels in het archief van april en mei.

Achter het voorhuis zijn nu ook de eerste handelingen verricht voor nieuwbouw van onder meer de theeschenkerij en voor een kinderdagverblijf. Eerst zullen de fundamenten gelegd moeten worden. Als ik me niet vergiste van deze afstand, zie foto, werd er al gegraven de afgelopen dagen. Binnenkort meer!

LAMMERT DOEDENS

Het lukt me bijna niet meer om in Beijum onversneden Gronings te knauwen. Dat is een van de redenen dat ik altijd blij ben als ik Lammert Doedens tegen het lijf loop. "Kom hier doe", roept hij steeds als ik hem tegen kom. Zijn gebod kan ik niet negeren. 

Bekijk die kop, zie die ogen! Je kunt hem via de foto niet horen praten maar vertellen dat hij kan. Platgrunnings, en wel op zijn mooist. We zijn geboren streekgenoten dus dat gaat mooi samen op. Ik mag niet slijmen maar zeg het toch even, Lammert is een geweldige leraar. Zo'n anderhalf jaar geleden haalde hij OOG-TV met ik dacht een les die hij gaf voor de kinderen van Dom Helder Camaraschool. Hij was ook organisator van een tentoonstelling over de wijk en is in het dagelijks leven leraar geschiedenis.

 Vertel hem niks over de geschiedenis van de wijk, hij weet echt alles. Ik wil eigenlijk nog iets schrijven, over iets wat we beiden weten, maar als ik dat doe krijg ik ruzie met hem. En mok Lammert nait kwoat, nait te best! Hij was ongeveer twee jaar geleden al een keer razend om een publicatie van mij dus ik moet op mijn tellen passen.Het moet nog even geheim blijven en ik mag hier het primeurtje niet vertellen, wel kan ik zeggen dat het iets heel leuk is en promotie voor Beijum. Wist nait zo plazen? Aldus Lammert. Zuid-Oost Groningers die geëmigreerd zijn naar Beijum en Grunnings willen praot'n moeten bij hem zijn. 

Geweldige kerel en iemand die dingen gedaan krijgt. ( Even iets anders, ik begreep dat de familie Visser die twee weken geleden op Beijumnieuws geportretteerd werd deze week in het Dvhn komt ivm 30 jaar Beijum. Zie ook het artikel hier, scroll ongeveer tien dagen naar beneden)

PARANORMALE MINIBEURS

Niet te lezen als je de folder niet aanklikt. Hij lag er al even maar dan nu op Beijumnieuws: het eerstvolgende programmaonderdeel van Stichting de Lotusheerd.

MET SHANTI NIKET NAAR DE VOGEZEN

Al jaren zit Vasu Macquoy met zijn spiritueel centrum aan de Heratemaheerd in Beijum. Kijk. voor zijn aanbod ook op http://www.shanti-niket.nl/
Vandaag stuurde hij bovenstaande folder op, klik hem groter om te lezen.
Ook stuurde hij onderstaande informatie over een klankhealing:
KLANKMEDITATIE
Op zondag 22 juni geeft Maria van 't Land, die opgeleid is door klankschalenspecialist Hans de Back, samen met Vasu een klankmeditatie met diverse etnische muziekinstrumenten. Door de geluidstrillingen van o.a. klankschalen worden spanningen zowel in je lichaam als in andere lagen van je bewustzijn losgemaakt en opgelost. Je luistert niet alleen met het oor, maar met je hele aandacht aanwezig in het nu. Terwijl je ontspannen ligt, kun je een innerlijke reis maken in een licht veranderde bewustzijnstoestand. Hierdoor ontstaat harmonie, wezenlijke vrijheid, nieuwe mogelijkheden en ruimte. Je energiesysteem wordt in evenwicht gebracht. Deze klankmeditatie opent de deuren van je hart en is een zomerkadootje voor jezelf.Wanneer: zondag 22 juni 2008, 10.30 – 12.00 uur en 14.00 – 15.30 uur. (Eventueel ook op zaterdag 21 juni bij voldoende belangstelling).Kosten: € 20,00
SUGGESTIE: doe je vriend/vriendin/familie een plezier met dit unieke kado: een kadobon te bestellen bij Vasu.

VOLKSTUINTJES IN BEIJUM (ingezonden)

Aan de zuidrand van Beijum, met uitzicht op Voetbal en Berg is een rijtje volkstuinen. Deze tuinen horen bij Volkstuinvereniging “De vier wijken”. De vereniging heeft tuinen aan de Froukemaheerd, de Fossemaheerd, aan de rand van Lewenborg en aan de Woldweg.
In de moestuinen van de Froukemaheerd zijn ongeveer 10 tuinders actief. Sommigen daarvan zijn halve landbouwers en andere stoppen wat dingen in de grond en wachten af. Allemaal vinden ze het fantastisch om steeds weer mee te maken dat vanuit niets meer dan zaad en grond, planten groeien die je dan ook nog kunt opeten.
Wij hebben er de gewone dingen zoals boontjes, wortels en kool maar ook kweepeer, druiven, mierikswortel en artisjok. Op dit moment, eind mei, is de eerste lichting spinazie al weer eetbaar, staan de kolen in bloei en kun je rabarber oogsten.
Tuinieren geeft een fantastisch gevoel van contact met de omgeving en is erg rustgevend. Er zijn nog perceeltjes vrij!

IMPRESSIE VAN MAF-FESTIVAL

Ik ben er maar een paar minuten geweest dus vraag me niks over namen van Idol-deelnemers of van optredende popgroepen. Maar wat geeft het, het gaat per slot van rekening om de muziek en de lol, Music And Fun. Het was overwegend goed weer maar tegen drie uur begon het te regenen. Dit was hoofdzakelijk vervelend voor de standhouders, de muzikale activiteiten vonden binnen plaats. Een tent voor de optredende groepen en een tent voor Idols.

Zou het geen goed dee zijn om het jaarlijks terugkerend festival op Plein-Oost te houden? Nu zit het wat achteraf verscholen aan de Beijumerweg. Het Trefpunt is al jaren een prima locatie en de organisatie is steeds prima, maar een MAF-festival op Plein-Oost zou wellicht meer uitstralen over de hele wijk. Twee foto's, waaronder een van het boogschieten voor kinderen, en een filmpje. http://www.trefpuntbeijum.nl/

JAN KRIST VERTELT (Deel 1)

Het verhaal van Jan begint in november 2006. Zijn droom, El Pico, heeft hij niet kunnen realiseren en hij keert samen met zijn vrouw Saskia en zoon Duco terug naar Nederland."We hebben na acht maanden van intensieve samenwerking en onderhandeling met een financier plots te horen gekregen dat hij toch niet verder wil." De foto (klik hem groter!) laat zien hoe ver ze waren met het inrichten van Veliz Rubio, de locatie in het Zuid-Spaanse Andelusië waar ze hun hersteloord voor mensen met schizofrenie wilden opstarten.

Het is zover, na drie weken van afscheid nemen en uitleg geven aan vrienden en bekenden en ons opgebouwde netwerk in Andalusië hebben we ons bestaan weer gereduceerd tot de inhoud van 1 kofferbak vol met spullen. Duco moet dit keer de achterbank delen met de twee honden.
We vertrekken ‘ s ochtends vroeg, het dorpje Turre is nog in diepe rust, ik verstoor deze rust door luid claxonerend de straat uit te rijden. De stemming is best goed, het eerste uur zingen we mee met nummers van Metallica, Ali B of Andre Hazes. Maar naar mate de reis vordert worden we ook steeds stiller, ieder is bezig in gedachte met zijn eigen afscheid.
De reis gaat prima, de honden houden zich geweldig. Net over de grens van Spanje houden we halt en overnachten in een hotel. De volgende dag racen we met 160 km op de teller door een zeer regenachtig Frankrijk. Rond de klok van 21.00 uur parkeren we dan eindelijk de auto in de parkeer garage op de Ossenmarkt . In korte broek, de honden trekkend aan de riemen, lopen we naar het land van Kokanje, daar hebben we afgesproken met onze dochter.

De nacht brengen we door in haar kleine huisje op het Deliplein om de volgende dag ons intrek te nemen in het iets grotere huis van onze andere dochter in Begum.
Terug in de malle molen van Nederland, eerst een uitkering regelen. Formeel zijn we nu dakloos! Als ik me aanmeld bij de balie, gaat het als een lopend vuurtje. We worden goed geholpen. Zo zullen we de komende twee weken bijna elke dag wel even bij de Sozawe moeten zijn voor het invullen van 1 of ander formulier.
We dienen een verzoek in bij de woningbouwvereniging voor urgentiepunten. We komen niet in aanmerking wordt ons verteld. Wel als ik uiteindelijk een aardige mevrouw aan de telefoon krijg die mij ken van het Ommelanderhuis kent en het avontuur Andalusië heeft gevolgd. Zij denkt met ons mee en gaat een goed woordje voor ons doen.
Gerrie en Bart, oud collega’s lopen het vuur uit de sloffen om ons op de voorrangslijst van de kraakwacht te krijgen en dat lukt. Na twee weken Nederland in het piep kleine huisje van onze dochter kunnen we voor de periode van drie maanden ons intrek nemen in een huis aan de Galenuslaan.

Duco zit inmiddels al weer op school en heeft in no time alweer allerlei vriendjes te spelen.
Ondertussen zijn we druk bezig met solliciteren in de regio Nederland. Ondertussen werk ik voor het uitzendbureau in de jeugdpsychiatrie. Tussendoor voer ik sollicitatie gesprekken, dan weer in Breda, dan weer Utrecht, uiteindelijk vind ik een werkgever die goed aansluit bij mijn ambities. Ik accepteer een functie als locatie manager voor een GGZ instelling die zich bezig houdt met sociale activering / dagbesteding en werk te vinden voor mensen met een psychiatrische achtergrond, standplaats Purmerend.
Weer op zoek naar een woning, die vinden we in Wormer, half april 2007 gooien we de verhuiswagen weer vol en verkassen naar Noord Holland. Prachtig vrijstaand huis, goede buurt maar wel een forse huur. Eindelijk kunnen we tot rust komen. Duco weer naar school in het dorp, (ja, in een jaar tijd drie scholen). Ook hier past Duco zich moeiteloos aan. Maakt snel contact en kan het lestempo prima volgen.

Ik ben volop aan het werk in Purmerend, ik betrap me erop dat ik ’s ochtends fluitend naar het werk ga. Saskia brengt de dagen door met solliciteren, het op orde brengen van allerlei regeldingen en het uitlaten van de honden. Hoewel het solliciteren aanvankelijk weinig succes heeft slaagt Saskia erin om in juli een baan te vinden als facilitair manager voor twee dagen in de week.
Na drie maanden zit mijn interim periode erop, de teams in Purmerend zijn het er unaniem over eens dat ze met mij door willen gaan. Ik voel me vereerd en voel me thuis bij deze club. Bij mijn officiële aanstelling krijg ik een appelboom cadeau. En zo is de cirkel weer rond. Bij mijn vertrek uit Groningen gaf ik het Ommelanderhuis een appelboom.
Langzaam wennen we aan ons nieuwe bestaan…………….
Binnenkort: deel 2, mét een persoonlijke foto.

GEEN RAMP IN BEIJUM

Verschillende mensen informeerden gisteravond al of ik er wat vanaf wist. En ook vanochtend weer, wat is er gebeurd? Iemand wist met zekerheid te vertellen dat Innerdijk, of in elk geval een gedeelte ervan, in de brand had gestaan. Dat moest ik toch weten? Nee, daar wist ik niks van. Wel weet ik dat er gistermiddag omstreeks vijf uur een grootscheepse rampenoefening bij Innersdijk heeft plaatsgevonden. Gierende sirenes van brandweerauto's en ambulance's zorgden voor een onheilspellende sfeer en als je niet anders wist zou je denken: hier is iets afschuwelijks gebeurd. Toneelstukken, theathervoorstellingen, autorijden en goed voetballen, je moet er allemaal voor oefenen. Maar om adequaat een ramp te kunnen bestrijden, en om daarbij goed hulp te kunnen verlenen, ja daar zul je ook voor moeten trainen. Dat is wat er gebeurde, gisteren eind van de middag. Laten we hopen dat het bij oefenen blijft.

RELIGIE IN BEIJUM (DEEL2; DE HINDOESTANEN)

Even was ik in verwarring en dacht dat de naderende Orange-gekte in deze Beijumer tuin aan het losbarsten was. Maar echt oranje zag ik er niet bij, wel paars, geel en veel rood.

Mijnheer R. Kanhaai uit Beijum poseert bij de hindoe-vlaggen en hij legt uit:" er wordt af en toe een hindoe-mis bij me thuis gehouden. Onze eigen God, Hanumaan, krijgt tijdens zo'n mis een vlag, een rode vlag." En ene Doerga Matha zou volgens mijnheer Kanhaai maar liefst negen vlaggen krijgen. Maar dat is nog niet alles, andere Goden krijgen ook vlaggen als ik hem moet geloven.

Het lijkt me een vriendelijk geloof, een geloof waarbij andere Goden niet worden vergeten. Zo moet het ook zijn, denk ik. Gun ieder zijn of haar God en steek er eventueel de vlag voor uit.

Het kan zijn dat ik mijnheer Kanhaai door taalproblemen niet helemaal goed heb begrepen maar ik laat me graag corrigeren. Wél begreep ik dat er elke eerste zondag van de maand om drie uur een hindoe-mis wordt gehouden in Beijum,"daar, bij die school", aldus mijn heer Kanhaai. Hij wees richting de Doefmat en ik ga er gemakshalve van uit dat de maandelijkse mis in het Heerdenhoes plaatsvind, en wel met een heuse Hindoestaanse dominee erbij.
Als nuchtere Groninger laveer ik tussen twee uitersten als het om geloven gaat. Aan de ene kant denk ik: tis toch wat, wat is de wereld toch één groot gekkenhuis. Anderzijds ben ik voor respect als het om geloofsuitingen gaat. Geweldig dat dit allemaal zomaar kan, ik ben blij in het gekkenhuis, pardon in het mooie en bonte Beijum te wonen.

http://www.hindoeraad.nl/innederland.html

KOMKOMMERNIEUWS(2)

Deze foto werd afgelopen week gemaakt. Drie kinderen in een karretje waar ze achter elkaar in kunnen zitten, voortgeduwd door iemand met een oranje hesje aan. Waar de reis heen ging was me niet duidelijk en ik had ook geen zin om dit aan het hesje te vragen. Wel keken twee van de drie kinderen achterom, lachten en zwaaiden.

Nee, gewone en dagelijkse dingen zijn niet nieuwswaardig. Dit artikel ook niet. In kranten en tijdschriften heb je als lezer soms het vermoeden dat de boel vol moet, dat bepaalde artikelen als bladvulling dienen. Als blogger kun je op dit gebied niet achterblijven. Dit is dan ook pure blogvulling. Maar ik blijf het raar vinden dat schietpartijen, overvallen, oorlog, geweld en meningsverschillen het nieuws zo domineren. Een beetje moralistisch, ik geef het toe, maar waarom scoort een vredig plaatje zoveel slechter? Ik denk omdat het saai is. Een beetje heibel, gezever en gedonder geeft meer leven in de brouwerij. Als die kar op een zebrapad was overreden, traumaheli erbij etc., ja dan was dit nieuws geweest. Gelukkig komt het EK-voetballen er zo aan.

ONTWIKKELINGEN

Ik ben geen echte journalist, ook al afficheer ik me op Beijumnieuws als zodanig. Maar om er amateurjournalist neer te zetten, nee dat vond ik wat te onwaardig klinken. Ook al dekt het de lading natuurlijk wel.

 Maar wat heeft dat beroep mooie en spannende kantjes, het spel met scoops, iets onder embargo ontvangen, vertrouwen en wantrouwen, wetend dat iedereen zich mooi voor wil doen als hij/zij in het nieuws komt, de ethische grenzen, de brutaliteit, de integriteit, de hele mix fascineert me mateloos. Ik zou zo over willen stappen van de zorg naar de journalistiek, prachtig vak. Zo weet ik al iets over de Montessorischool maar moet het onder embargo houden tot het écht naar buiten mag.

 En, Jan Krist stuurde vanochtend zijn eerste epistel. Ik zal even kijken of het geredigeerd moet worden, maar ik weet dat Jan attractief kan schrijven dus dat zal wel in orde zijn. Ik kan vast verklappen dat de appelboom een centrale rol heeft gespeeld in Jan's leven de laatste jaren. Nou ja, centraal, laat ik het er op houden dat de appelboom hem heeft ontroerd.. Eerst moet ik als de donder een nieuw artikel over vrouwengroep Orchidee schrijven voor de Regiokrant van Jaap van Leeuwen. Maar, binnen 24 uur: the Krist-story!!!!

DIT KAN BERT NIET LAPPEN

Shoetime-Bert blijft, zoals het een echte schoenmaker betaamt, graag bij zijn eigen leest. Kapotte schoenen, tassen of andere lederen gebruiksartikelen? Ga naar Bert en hij maakt het perfect weer in orde.

Maar voor de derde keer is nu deze, hoe moet je het noemen, pui of reclamezuil geramd. Niet express, nee hier is geen sprake van vandalisme. Maar vrachtauto's rijden vaak de parkeerplaats voor zijn zaak op om achteruit rijdend te kunnen keren. Al drie keer is het gebeurd dat zo'n achteruitrijdende vrachtwagen met de kont tegen Bert's winkel aanreed. Hij moet er nogal wat tijd in stoppen om te achterhalen wie het heeft gedaan, verzekeringen inschakelen etc. Bert heeft wel wat beters te doen:" de eerste keer was het de bakker, ik heb hem kunnen opsporen maar hij heeft echt niks in de gaten gehad. De 2e keer is ook na veel mitsen en maren opgelost en nu, deze derde keer, is er een Duitse vrachtauto tegen aan gereden. Een heel gedoe en correspendentie met de onfortuinlijke dader en zijn versicherung." Lachend en quasi-hopeloos poseert Bert voor de fotograaf.

De hele infrasructuur rondom Winkelcentrum-West is niet helemaal je van het. De gesloten bussluis, af en toe laait de discussie weer op om die te openen, zorgt op drukke dagen voor een problematische aan- en afvoer van auto's. Met veel passen en meten kunnen vrachtwagens hun goederen afleveren en weer wegrijden. Het houdt allemaal niet over op dit gebied op West. Maar een beetje relativering is op zijn plaats, de meeste ondernemers op Plein-Oost zouden deze problemen graag voor lief nemen.

DE GOUDEN GIDS IS ER WEER

Natuurlijk wilden ze wel op de foto. Al vijf jaar brengen ze elk jaar de Gouden Gids rond en de stemming zit er nog goed in. Wat wil je ook, ze zijn nog maar net begonnen. Mevrouw Harms uit Beijum zucht wel een beetje van de warmte, voor haar had het wat frisser mogen zijn. Haar man staat monter naast haar op de foto en heeft er voor de 5e keer zin in:" we brengen dit jaar 15000 Gouden Gidsen rond, een groot gedeelte in Beijum maar ook o.a. in Paddepoel en Selwerd." Ze lopen nu met zijn drieën door Beijum te bezorgen en zoonlief werd er ook nog even bij geroepen, maar "zet hem toch maar niet op de foto want hij is chagerijnig." Moet kunnen allemaal, want dankzij de familie Harms heeft Beijum weer een jaar lang een Gouden Gids.

HUISHOUDELIJK.

Hieronder weer een filmpje, dit keer over de ontwikkelingen rondom de 1e Montessorischool. De meningen over filmpjes op Beijumnieuws zijn verdeeld, sommigen vinden het leuk en anderen vinden dat ze de teksten domineren. Ik zal er voor waken dat dit overwegend een schrijfblog blijft en niet teveel een filmblog wordt.

Er komen nog niet zoveel reacties op de artikelen, sommige mensen vinden het blijkbaar handiger om die aan me te mailen. Ik ga ze er alleen niet allemaal op plakken en knippen.
Ik kreeg nog wel weer een reactie op het vloek-incident, iemand stuurde nog wat links op over internettiquette, zie onder. Verder maar geen aandacht aan besteden, dit om het Gregorius-Nekschot-effect te vermijden. Cartoons willen verbieden zodat iedereen nieuwsgierig wordt en ze wil zien..

http://www.fayawebdesign.nl/
wikipedia.org / wiki/Nettiquettehttp://web.inter.nl.net/users/ Maurice.Makaay/ netiquette/

Ik weet niet hoe het de lezer vergaat maar ik begin behoorlijk zenuwachtig van Jan Krist te worden. Wanneer stuurt die man zijn verhalen nou op? Ligt hij soms met een potje bier in het Vondelpark te relaxen? Moet ik hem wéér achter de broek aan zitten?

SPANNENDE TIJD VOOR 1e MONTESSORISCHOOL

Vanavond om 24 uur is de echte sluitingstijd wat betreft het indienen van bezwaren tegen de Montessori-bouwplannen aan de Wibenaheerd. Tot nu toe zijn er geen bezwaren binnengekomen maar je moet de Goden natuurlijk ook niet verzoeken. Voor de school hoop ik dat ik mensen hier niet op het idee zet om op het laatste moment nog een bezwaarschrift in te dienen. De gevoelens van sommige omwonenden zijn te begrijpen en te respecteren, iedereen wil graag zijn of haar eigen vertrouwde woongenot behouden. Maar de schoolleiding, de ouders, de ouderraad en niet te vergeten de kinderen gun je zo langzamerhand duidelijkheid. En niet alleen duidelijkheid maar ook een definitieve start in een mooie nieuwe school. Ze hebben lang genoeg in de wachtkamer gezeten en iedereen wil graag een moeilijke periode waar de school in verkeerd heeft afsluiten. Alhoewel, een moeilijke periode afsluiten? Die is al lang voorbij. Een betrouwbare en transparante directeur, en een oplopende leerlingenaantal markeren markeren het groeiende vertrouwen in de ontwikkelingen van de 1e Montessorischool. Tegen de veertig nieuwe aanmeldingen zijn er gekomen na het begin van dit bijna aflopende schooljaar!

Directeur Han van der Vlist mag nog niet echt wat zeggen over de "uitslag" en hij stelt zich terecht diplomatiek op. Maar zo dicht bij de eindstreep, pardon de beginstreep bedoel ik, mag het natuurlijk niet meer mis gaan. Ik heb hem uiteraard het filmpje even laten zien voor ik het ging publiceren, hij staat namelijk wel érg beweeglijk in beeld. Het lijkt alsof hij letterlijk staat te popelen om met "zijn" school een nieuw hoofdstuk in het Montessori-boek in te gaan. De humor ontbreekt Han van der Vlist niet als hij zijn bewegelijkheid op het filmpje typeert:we zijn een school in beweging. En zo is het. Mooie en goede dingen komen vaak langzaam. En dit gaat zeker ook op voor de 1e Montessorischool in Beijum.

KUN JE KANGEROOS OOK ETEN?

Ranjit Bhagwandas uit Melbourne is een paar dagen op bezoek bij vrienden in Beijum. Een echte Australier, welliswaar met Sri Lankan roots, maar toch al echt meer dan 25 jaar woonachtig Down Under.

 Op de Heerdstee krijgen kinderen al vroeg Engelse les. Wat is er mooier dan les te krijgen van een echt Engels sprekend iemand? Geweldige technologische ondersteuning maakten de les tot een ware happening. Want, d.m.v. Google Earth kon worden ingezoomd op zijn geboorteplaats in Sri Lanka en hij kon zo allerlei plekken in Melbourne aanwijzen en er iets bij vertellen. 

Met enige schroom wisten de kinderen hun eerste Engelse vragen aan een Australiër te stellen. Die vragen logen er niet om. Have you ever met the Dutch Queen? Christmas time in summer? Tell us about it! What time is it now in Melbourne? De wereld is groter dan Beijum en aan de andere kant van de wereld ziet het er allemaal weer heel anders uit. Het was een levendige les vol nieuwsgierige vragen en vooral de kangoeroes wekten de nodige nieuwsgierigheid en vragen op. 

Hoe kunnen ze zo hoog springen? En worden ze ook opgegeten? Hoe komen ze in de buidel van de moeder?

DE BEIJ(UM)RIJDER 3

Ik kom wat minder in Beijum Noord in vergelijking met Zuid, terecht dat daar wat klachten over komen. Daarom de auto gepakt en een rondje door de Rensumaheerd gereden om het goed te maken. Natuurlijk moest de muziek op een gegeven moment overslaan en roet in het eten gooien, verder is het allemaal goed gelukt. Ik zou best aan de Rensumaheerd willen wonen, wat een prachtig uitzicht op Zuidwolde. Niet op de film te zien, dat uitzicht, maar het is er wel. Beijum, in de stad wonen maar ook een beetje op het platteland.

30 JAAR BEIJUM

Door een misverstand is onderstaande oproep nog niet geplaatst maar hij mag niet ontbreken op Beijumnieuws. Beter laat dan nooit, de wijk bestaat dit jaar dertig jaar en het Dagblad van het Noorden gaat hier aandacht aan besteden.

De wijk Beijum bestaat 30 jaar. Daarom is Dagblad van het Noorden op zoek naar Beijumers die al 30 jaar in de wijk wonen en/of in Beijum geboren zijn, daarover in de krant willen vertellen en op de foto willen. De interviews verschijnen op maandag 26, dinsdag 27, woensdag 28 en donderdag 29 (de echte verjaardag van Beijum) in de krant. Als u mee wilt werken, kunt u een mailtje sturen naar maaike.trimbach@dvhn.nl.

Er staat niet bij welke maand het is maar het moet mei zijn.

Een lezer reageerde nog en vroeg of ik niet meer in de tekst wilde vloeken. Ik had godverdomme geschreven in het artikel "weer thuis". Zie twee weken geleden. Beste lezer, ik zal er geen gewoonte van maken. Maar God kan wel een wat van mij verdragen want we zijn goede vrienden. En in elke relatie is wel eens wat. God is niet zo gauw gekwetst, het zijn vaak de mensen die er last van hebben. Ik zal het niet meer doen. Want vloeken en beledigen is op internet verboden.
Zie voor info over spelregels qua internet-schrijverij onderstaande link.
http://www.bipt.be/nl/513/ShowContent/1734/Nettiquette/Nettiquette.aspx

GAAN DE MONTESSORI-PLANNEN DOOR?

Morgen is de sluitingsdatum voor het indienen van bezwaren tegen de bouwplannen van de 1e Montessorischool aan de Wibenaheerd. Niemand heeft bezwaar tegen nieuwbouw van de school. Wel hikken sommige buurtbewoners aan tegen de herstructureringsplannen rondom de school, er zouden rijen huizen voor de reeds bestaande huizen worden gebouwd als de plannen doorgaan.
Morgen gaat directeur Han van der Vlist, als alles goed gaat, in op de nieuwste ontwikkelingen rondom de veranderingsplannen. Morgenvroeg heb ik een filmafspraak met van der Vlist en als alles klopt kunt u hier morgen een filmpje zien waarin hij de nieuwste ontwikkelingen bespreekt.

SPORTEN EN BEWEGEN IN HET KARDINGEPARK

Het zijn mooie lange avonden. Als je in deze tijd van het jaar door het Kardingepark fietst, zoals vanavond, dan is het allemaal sportiviteit en beweging wat de klok slaat. Joggers, mensen die hun hond uitlaten, vliegeraars, de voetballers op het voetbalveld, een klimmer die hoog in de klimtoren bungelt( foto), een skeelergroepje vanuit het Kardinge-sportcentrum( foto), het Kardinge sportpark wordt optimaal benut op het ogenblik. Bij Pitch &Putt wordt gegolfd, in het cartcentrum scheuren de cartwagens door de bocht en ook stuiven een paar wielrenners je voorbij. Geweldig allemaal, wat een leven hier en wat een mogelijkheden. Op een steenworpafstand.

MET PIJN IN HET HART VERTREKKEN ZE UIT BEIJUM

Het is wellicht het grootste gezin van Beijum. Maar niet lang meer, over ongeveer zes weken verlaten ze de wijk om een nieuw bestaan op te bouwen in Stadskanaal. Jack en Janneke Visser zijn in 1992 getrouwd en kregen maar liefst zeven kinderen. Van links naar rechts op de foto zijn dat: Jan-Peter, Reinoud,Hélène, Samantha, William, Laurens en Emma. Zeven in Beijum geboren kinderen. Wat vindt William van zijn aanstaande vertrek? "Ik vind het spannend en leuk maar ik zal mijn vriendjes erg missen." Met weemoed in hun stem blikken Jack en Janneke alvast terug, ze woonden 22 jaar in Beijum:"we hebben Beijum erg gewaardeerd. Welk geloof of achtergrond je hier ook hebt, je kunt je hier in de wijk vrij voelen." Wat zullen ze het meest gaan missen? "Je hebt alles hier en we zullen vooral ook de ongedwongenheid missen. De jaarlijkse rommelmarkt tijdens koninginnedag vonden we ook altijd prachtig om bij te zijn. We zullen Beijum erg missen maar in Stadskanaal kunnen we ook wat moois opbouwen."

Als wens voor de Beijumers leest Janneke een spreuk voor uit de bijbel, vers 3 van 3:' Al die u hebt leren kennen, dat liefde en trouw u niet verlaten. Bindt ze om uw hals, schrijf ze op de tafel van uw hart.'

Janneke en Jack verhuizen naar Stadskanaal omdat het hoofdkantoor van de Noorse Broeders daar gevestigd is. Ze zijn beiden lid van deze religieuze beweging. Een leuke en hartelijke familie verlaat Beijum.

NAAR DE DIERENTUIN

Mei is schoolreismaand. Bussen vol met schoolkinderen vertrekken deze dagen naar plaatsen als Hellendoorn, Appelscha, Zuidlaren(Sprookjeshof), naar Lauwersoog of ergens anders heen. Als er maar iets te doen is voor kinderen, dat is het enige criterium wat telt. Deze kinderen stapten vanochtend vroeg in de bus om naar Emmen te reizen. Het Emmer dierenpark wordt met een bezoek vereerd. Ook zijn daar uiteraard ijsjes, patatjes en speeltoestellen. Voor elk wat wils. Ze zijn nog niet terug maar ongetwijfeld wordt het een fijne dag. Kinderen die wagenziek worden mogen voorin naast de meester of juffrouw plaats nemen.

BARST MAAR!

Collega's gezocht staat er. Nee, geen collega-raamingooier natuurlijk maar medewerkers voor Albert Heijn. De laatste weken zijn er weer wat ruiten ingekegeld bij het enige overdekte winkelcentrum in Beijum. 

De schuifdeuren zijn onlangs vervangen maar in de rest van de ruiten zitten praktisch overal barsten en reparaties. Een medewerker vertelde me dat de gaten in de ruiten zijn gekomen doordat er dikke stenen tegen aan zijn gegooid.

 Geen inbraakneigingen maar pure vernielzucht. Je kunt er allerlei sociologische en psychologische verklaringen op los laten. Maar een ding is duidelijk: de daders hiervan voelen zich niet erg verbonden met hun omgeving. Ze zien er geen gat meer in en heel Beijum zal dat weten.

MATTI GELATI IN KLOKHUIS

Het ijspronkwagentje van de Froukemaheerd, en van heel Beijum natuurlijk, gaat dit jaar landelijke bekendheid krijgen. Onlangs zijn er opnames gemaakt voor het kinderprogramma Het Klokhuis. Het programma waar de opnames voor zijn gemaakt wordt pas in het najaar uitgezonden maar wordt in de zomer van 2009 herhaald. Het thema van de uitzending zal zijn, en hoe kan het ook anders, ijs. Garmt en Erik komen zelf niet in beeld maar Matti Gelati zelf wel uitgebreid. Wat is dat met de beide heren en de ijswagen? Erik was deze winter al op televisie met een gastrol in Onderweg naar Morgen, en nu dit weer. Het duurt gelukkig nog even, maar als Matti komende winter weer in de berging staat kun je toch een keer van het wagentje genieten in Klokhuis.

WILT U GELD GEVEN VOOR DE SPONSORLOOP?

Het schooljaar 2007/2008 gaat de laatste fase in. Nog een dikke maand en de scholen in Noord-Nederland hebben al weer zomervakantie. Traditioneel wordt deze tijd benut voor schoolreisjes en sponsorlopen.

Deze twee meiden zitten op de Doefmat en gingen ongeveer tien dagen geleden langs de huizen. De vraag was of je geld wilde geven voor de sponsorloop. Je kunt geld per rondje geven of een totaalbedrag als je wil. Uiteraard kun je ook niks geven als je al te knieperig of kritisch bent. Want, kunnen die scholen zichzelf niet bedruipen, moeten ze nou bedelend de deuren langs? Zit wat in. Maar ik kon deze meiden niet weerstaan en moest ze iets geven voor de moeite. Ik kan me niet meer herinneren waar ze precies voor liepen, waar het geld aan besteed zou worden.

SNOEP-REACTIES EN JAN KRIST

Het artikel over Ewout die een snoepwinkeltje heeft aan de Isebrandtsheerd riep een paar reacties op. Zie zaterdag j.l.
Bijvoorbeeld deze:
Ze doen ook fietsreparaties voor 2 euro en banden plakken voor 50 cent.

En deze:
Er zijn nog meer werknemers en niet ewout alleen en het idee is niet bedacht door ewout ma door marit en nikay, fatima enz... werken er ook en zijn er ook bazen dus dit is niet zo eerlijk!!dus zet dat er ook even bij want dit klopt niet!

Ik wil het goed maken: alle bazen, stichters én werknemers kunnen samen op de foto op Beijumnieuws als ze willen. Meld je even!

Vanochtend had ik eindelijk Jan Krist te pakken, ik heb hem weer gebeld en hij nam op. Hij is net twee weken op vakantie naar Marokko geweest en gaat nu echt deze week de stukken leveren!
Ik kan vast verklappen dat hij terug is in het vak wat hem bekend en groot heeft gemaakt: daklozenopvang. Hij werkte een maand geleden nog binnen de psychiatrie van Amsterdam, maar hij is nu teamleider binnen de grootste daklozenopvang-organisatie in de hoofdstad, bij stichting Volksbond. De noordelijke en nuchtere inbreng van Jan kunnen ze daar goed gebruiken. Hij vertelde nog dat tijdens zijn beginperiode bij het Ommelanderhuis werd gezegd dat hij naar Amsterdam moest gaan omdat het daar allemaal voorop liep qua ontwikkelingen. Maar is dat wel zo? "Ze lopen hier vijf jaar achter, het lijkt wel of de daklozen-ontwikkelingen hier heeft stilgestaan."
Deze week in dit theather: Jan Krist vertelt zijn verhaal. Mét foto.

PAPIERMOLENTJE

Het was zo'n zwemdag die er een beetje tussen inviel vandaag. Net te koud voor een openluchtbad of het Zilvermeer en te goed weer voor een subtropisch zwembad als bij Kardinge.

Toch heeft Kardinge een goed alternatief voor dit halfhalf-zwemweer, namelijk het buitenbadje en het gazon er vlakbij. Je zag een prachtig patroon vandaag bij het buitenbad: als de zon ging schijnen werd het ineens druk in het Papiermolentje, ging de zon schuil achter de wolken dan gingen de meeste zwemmers weer naar binnen. Opvallend waren de makke eenden bij het Papiermolentje, een dezer dagen plaats ik nog een prachtige foto die ik vanmiddag van twee duckies maakte.

Het zou toch geen gek idee zijn als Kardinge zijn buitenbadje iets groter maakt zodat de keuzemogelijkheid qua weertype nog aantrekkelijker wordt.

DE PIZZABAKKERS

Op zondag ga je meestal gemakkelijk eten. Ophaalchinees, patat, broodjes shoarma of een pizza. Zoals al gemeldt is Beijum sinds een maand of twee een nieuwe pizzeria rijker: Ancona. Ik mocht letterlijk en figuurlijk een kijkje in de keuken nemen van dit nieuwe bedrijf en moet zeggen, het zag er goed uit. Frisse koppen, een goede stemming, schone handen en hard werken. Tweede van rechts staat de eigenaar mee te werken, ik ben zijn naam even kwijt. Je kunt je pizza er halen maar de bezorgers scheuren ook door de wijk om je bestelling aan de deur af te leveren. Ik kan alleen voor mezelf spreken, de pizza ging er goed in. Probeer het zelf!

http://www.pizzeria-ancona.nl/

Ypemaheerd 4, Plein-oost

HAPPY FAMILY OEFENT

In augustus gaat de theathervoorstelling over huiselijk geweld, gespeeld door theathergroep Happy Family uit Beijum, in premiere. Voorstellingen zullen o.a. in Veendam, Hoogezand, Delfzijl en in Beijum te zien zijn. Regiseur Tine Collet en de groep vrijwilligers oefenen elke week in het Centraal Wonen-project aan de Bentismaheerd.

Op de foto ziet u twee vrouwelijke acteurs terwijl op de achtergrond, achter het zelfgemaakte decorstuk, een mannelijke speler zijn tekst hardop oefent. Happy Family gaat het zware thema huiselijk geweld op een toegankelijke en luchtige manier aan het publiek presenteren. Het is niet uit te sluiten dat bepaalde patronen tussen man en vrouw u bekent voor zullen komen. Kom dat zien! Ook in Beijum. Maar eerst moet er nog even flink geoefend worden. Voor verdere info zie de twee vorige artikelen over Happy Familie in het archief hier links.

DE SNOEPWINKEL VAN EWOUT

De échte ondernemers beginnen vaak al op jeugdige leeftijd ondernemende initiatieven te ontplooien. Het kan niet anders of Ewout van der Veer uit Beijum is later zo'n zakenman die kan zeggen dat hij het handelen als kind al in zich had. Sinds een paar maanden is hij aan huis een snoepwinkel begonnen, ik werd erop geattendeerd door een briefje op het prikbord van Albert Heijn. Op de foto zie je Ewout zitten met de prijslijst: lolly's kosten 10 cent, snoepzakjes 20 cent, energydrankjes 50 cent en chocoladekoekjes kosten ook een dubbeltje.

Zijn aanbod blijft niet tot snoep beperkt, boeken voor een euro, knuffels voor 50 cent en Boomerang kaarten voor 10 cent. De meeste nieuwsgierigheid wekken de twee onderste aanbiedingen op zijn lijstje bij me op,- klik de foto groter om het te lezen. Ewout verkoopt ook verrasingspaketten, mét video kost zo'n pakket 2 euro en zonder video kost het pakket 1 euro. Wat zou dat nu zijn? Nieuwsgierig geworden? Ga eens naar De Snoepwinkel van Ewout aan de Isebrandtsheerd nummer 60.

DE COMPUTERSHOP

De basis van dit medium is een computer met al zijn facetten. Geen geblog en ook geen toegang tot Beijumnieuws zonder computer. Het is niet anders, de papieren nieuwsbrengers verminderen qua oplages en digitaal nieuws is in opmars.

Af en toe moet ik even een computeronderdeel hebben om verder te kunnen bloggen, mailen of surfen. Een muis, toetsenbord, een memorystick etc. Hiervoor ga je naar de computerwinkel op Plein West, lekker dichtbij. Je kunt je computer er uiteraard ook laten maken of grotere onderdelen kopen. Platte beeldschermen, computers, schijven, moederbord, externe harde schijven etc. Albert Jonker werkt al net zo lang in de computershop op West als dat de winkel hier ook zit. Vijf jaar alweer. Een handige winkel voor digitaal Beijum.

BLOGGER MEETS WEBMASTER

Ruim een half jaar is Beijumnieuws in de lucht en aan de kijkcijfers te zien heeft het zich een plaatsje in het medialand van Beijum veroverd. Hoe komt zoiets eigenlijk over bij andere wijksites/blogs? Zijn er argusogen en is er kleingeestigheid? Nijd of afgunst? Ik dender per slot van rekening zo maar en ongevraagd de digitale speelruimte van deze wijk binnen. 

Edgardo Moguella is webmaster van de Froukema-site, een site die tracht de Froukemaheerd te promoten en te verbinden. In deze tijd van zelfprofilering en het profileren van je eigen toko kan een binnendringer als Beijumnieuws natuurlijk weerstand oproepen. Wil je met je gesubsidieerde site je straat bedienen, kaapt zo'n in het wild lopende blogger ineens allerhande nieuwtjes voor je weg en zet ze op zijn blog. Hoe valt zoiets? Oorlog en frustratie? Cordon sanitair of tegenwerking?

Kijk naar de foto en weet, er is niks aan de hand. Blog lekker en promoot de wijk en ook de Froukemaheerd, ga gerust je gang! Dat straalt hij uit, een en al vriendelijkheid en geen spoortje negativiteit. Het gaat niet alleen om het persoonlijk belang maar ook om het wijkbelang. Edgardo komt uit wat hij "het mooie Uruguay" noemt en hij is de gemoedelijkheid zelve. Zou profileringsdrang een Nederlands trekje zijn? Hij gunt me het succes van Beijumnieuws gewoon en wat mij betreft hoort het ook zo. Beijumnieuws vervult klaarblijkelijk in een behoefte, snel en interactieve nieuwtjes en wetenswaardigheden uit Beijum direct op het web (genoeg geprofileerd zo!). Na wat verbaal gestoei en uitwisseling over kijkcijfers en inhoudelijkheden wensen we elkaar het beste. Respect hoef je niet altijd af te dwingen, soms is het ook natuurlijk aanwezig. http://www.froukemaheerd.nl/

OP 25 MEI: IDOLS

Een paar dagen geleden zag ik deze kids spandoeken maken. Verfkleren aan en grote witte doeken van tekst voorzien. Wat ze aan het doen waren? Wel, op 25 mei wordt er een Idols-wedstrijd georganiseerd, aldus een begeleidster. Jongerensoos "a place to be" van het Trefpunt is erbij betrokken en volgens het meisje zouden scholen uit Beijum ook mee doen. Een wijkblogger kan niet alles weten en informeerde of er weer een (M)usic (A)nd (F)un was op die dag. Voorgaande jaren werden er namelijk Idol-wedstrijden in een feesttent georganiseerd tijdens MAF-festivals.Volgens haar was dit niet het geval. Mocht ik meer info hebben dan publiceer ik dit nog. De voorpret was op deze dag bij het Trefpunt al merkbaar. Want, zingen is mooi. Maar er zal ook gejuichd moeten worden.

DE WET VAN DE JUNGLE

Vanochtend tegen negen uur ging ik op weg om boodschappen te doen. Ik zat me net te bedenken of ik het artikel over "de ander ben jezelf" van gisteren niet te hard heb geschreven; had dat niet wat aardiger gekund?

Op dat moment ontwaarde ik een fladderende duif en rondvliegende veren. In doodsangst probeerde de duif zich aan de moordende wurggreep van deze kat of poes te ontworstelen. Volstrekt kansloos, dit hapje liet de moordenaar niet aan zich voorbij gaan. Op het moment dat deze scherpschutter de dader en slachtoffer op de gevoelige plaat vastlegde zocht de beul een rustig plekje. Waar zou de moordenaar meer van genieten? Van zijn macht en overheersing? Ik ben de baas! Of ging het om een lekker stukje vlees? Kijk naar het pedantige en trotse loopje, klik ook hier de foto groter.
Het gebeurt elke dag en ook vanochtend weer om 9 uur. Een moord met voorbedachte rade in Beijum.

IK HEB MIJN FIETSCERTIFICAAT!

Een fiets moet veilig zijn en vooral ook als je dagelijks naar school heen en terug fietst. William Visser uit Beijum toont trots zijn fietscertificaat. Zijn fiets is veilig en goedgekeurd want nagekeken door politie.(stadswachten i.s.m. de regiopolitie; klik de foto groter en u leest het!)

William is geboren en getogen Beijumer maar hij verlaat over een week of zes onze wijk om te verhuizen naar Stadskanaal. De familie Visser woonde hier een jaar of twintig en ze verlaten Beijum met pijn in het hart.

William is een van de zeven kinderen en samen met hun ouders beginnen ze een nieuw leven in de Kanaalstreek. Binnenkort wordt hier de familie Visser met foto en al geportretteerd. Een bijzondere familie verlaat Beijum.

VENSTERWIJK-KRANT

Honderden kinderen in Beijum kwamen deze week thuis met een Vensterwijkkrantje. Vier pagina's telde deze themakrant die ging over de themaweek "de ander ben je zelf" die gehouden werd van 21 tot en met 25 april. Sponsorlopen, een kleurplaat, tips over pesten, pleintekenen, weerbaarheid, de schooltuinen; al deze dingen en meer vormden de inhoud van de krant. Maar liefst veertien kinderen maakten deel uit van de redactie en de eindredactie was in handen van locatiemanager René Schaap en Sanne Kamminga. Het ziet er leuk uit en door de vele fotootjes en artikeltjes kunnen de meeste kinderen wel iets of iemand uit de wijk herkennen. Uiteraard ontbreekt het opvoedende element niet, "omgaan met elkaar" gaat over respect en wat je zaait zul je oogsten.

Het thema "de ander ben jezelf" heeft wellicht een te hoog volwassenheid-gehalte en gebaseerd op de slogan "de maatschappij dat ben jij." Of dat kinderen van 5 tot 12 jaar aanspreekt? Ik ben een meisje en jij bent een jongen. Jij bent donker en ik ben wit. Jij bent een sukkel, jij een loser maar hij is vet en zij is cool. Hoezo ben jij voor Ajax! Fuck you man! Ik ben ik en jij bent jij! Rot op, ik wil op jouw niet lijken man! Misschien had er ook een artikel over eerlijk en niet schijnheilig omgaan met elkaar moeten instaan. Of een artikel over 'zeggen waar het op staat en maak het niet mooier dan dat het is.' Kinderen zijn vaak eerlijker en natuurlijker dan volwassenen. Wil niet zeggen dat je ze geen normen en waarden hoeft bij te brengen.http://www.vensterwijkbeijum.nl/

LEKKER WEER OM HET DAK OP TE GAAN

De pannen liggen weer bijna allemaal op het dak van het voorhuis van de Boerderij. Op de foto ziet u iemand van aannemersbedrijf Rottinghuis jongleren om een dakpan weer op de goede plek te krijgen.

Of het lekker is om nu op het dak te werken? "Jawel, maar aan de zuidkant is het amper te doen, daar brandt de zon te fel; hier onder de bomen is het goed uit te houden."

Het is voorjaar en er wordt een mooi nestje gebouwd in het Groene Hart. Volgende week gaan ze binnen aan de slag.

BARBECUE BIJ AMBIENTE

Antilliaanse mensen mogen graag gezellig samen buiten zitten of staan. Op de Antillen leent het weer zich daar meestal uitstekend voor, hier moeten ze het wat dat betreft hebben van enkele zonnige periodes per jaar. De afgelopen weken kwamen ze op dit gebied volledig aan hun trekken en gisteren werd er buiten een barbecue georganiseerd. Als je ze zo samen ziet kletsen en ouwehoeren vergeet je even dat Nederland driekwart van het jaar een koud en regenachtig polderlandje is. Bekijk het filmpje onder maar even.

Op de foto staan van links naar rechts: Earling, Marcel (Schatkamer), Tirso en Iby zich voor te bereiden op de barbecue. Iby vond het leuk dat Ambiënte weer eens in het nieuws komt en ik kan me dat eerlijk gezegd een beetje voorstellen. Het gaat eigenlijk hardstikke goed met Ambiënte in het Trefpunt. En daar waren omwonenden en andere Beijumers een paar jaar geleden niet helemaal gerust op. Waarom zou iets alleen maar nieuwswaardig zijn als er gekloot is? Geen overlast, geen gedonder, nee een gezellige soos waar vooral Antilliaanse mensen zich thuis kunnen voelen. Nederlandse mensen natuurlijk ook wel maar die komen er nu eenmaal minder. Ga er eens kijken zou ik zeggen. Ik voel me er als witte Grunninger met mijn knauwerig accent altijd erg welkom.

RODE PIMPERNEL IN AFRONDINGSFASE

Het is een kwestie van weken en misschien wel van dagen. Naschoolse opvang én kinderopvang zitten dan in een veel groter en mooier jasje aan de Emingaheerd. De Rode Pimpernel is bijna klaar. Niet alle omwonenden aan de Grevingaheerd waren even content met de uitbreiding, anderzijds zijn er veel ouders die er wél blij mee zijn. En wat te denken van de groep waar het uiteindelijk om gaat? De kinderen van Beijum.

Aan deze bouwvakker vroeg ik vanochtend wanneer alles achter de rug is." Als het opgeleverd gaat worden" kreeg ik als antwoord. Iedere bedrijfstak heeft zijn of haar eigen humor. In mei zou alles klaar zijn, dus zeer binnenkort gaan hier de poorten open voor een nieuw begin!
http://www.sksgkinderopvang.nl/