Vanochtend tegen negen uur ging ik op weg om boodschappen te doen. Ik zat me net te bedenken of ik het artikel over "de ander ben jezelf" van gisteren niet te hard heb geschreven; had dat niet wat aardiger gekund?Op dat moment ontwaarde ik een fladderende duif en rondvliegende veren. In doodsangst probeerde de duif zich aan de moordende wurggreep van deze kat of poes te ontworstelen. Volstrekt kansloos, dit hapje liet de moordenaar niet aan zich voorbij gaan. Op het moment dat deze scherpschutter de dader en slachtoffer op de gevoelige plaat vastlegde zocht de beul een rustig plekje. Waar zou de moordenaar meer van genieten? Van zijn macht en overheersing? Ik ben de baas! Of ging het om een lekker stukje vlees? Kijk naar het pedantige en trotse loopje, klik ook hier de foto groter.
Het gebeurt elke dag en ook vanochtend weer om 9 uur. Een moord met voorbedachte rade in Beijum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten