Vorige week zondag fietste ik door de wijk en kwam bij de Jensemaheerd dit spandoek met tekst tegen.
Welkom thuis Blanda. Grote letters, een dikke uitroepteken erachter en kleurige feestvlaggetjes. Het kan niet missen, hier zijn ze heel blij dat Blanda weer terug is. Ik heb overwogen om aan te bellen en vragen te stellen maar zag hier toch van af. Een thuiskomst is ook een privéaangelegenheid, wat gaat ons dat aan verder? Aan de andere kant, een stille en geruisloze thuiskomst hoefde voor de spandoekophangers nou ook weer niet, de hele buurt mag het weten. Maar goed, de hoed en de rand liet ik even voor wat het was. De komkommertijd loopt ten einde, een periode waarin de zeilaspiraties van een 13 jarige het wereldnieuws op de vaderlandse voorpagina's verdrong en waarin half "hulpverlenend" Nederland zich over de rug van Laura Dekker probeerde te profileren. Dagelijks sterven duizenden 13 jarigen in de wereld aan ondervoeding, aids of mishandeling maar in het verwende Nederland tuimelt iedereen over elkaar heen als een 13 jarige een wereldreis wil zeilen.
Waarom Blanda uit Beijum weg is geweest en waarnaar toe blijft mooi geheim. Een verre reis, een ziekenhuisopname of iets anders? Alles te weten maakt niet gelukkig. Maar Blanda is in elk geval weer thuis.
zondag 30 augustus 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten