Een explosie van speelgenot ontmoette ik vanmiddag omstreeks vijf uur op een speelveldje in Beijum-Zuid. Ineens waren daar meer dan 20 kinderen die in de zandbak bezig gingen, de schommels gingen bezetten en gingen voetballen. Alsof het was afgesproken. Een prachtig gezicht, spelende kinderen, wat een onschuld. Alhoewel, dat laatste, klopt dat wel? Er werd geruzied over wie er op de schommel mocht en een paar kinderen bekogelden elkaar met zand. Op kinderniveau vind ik dat niet erg, een beetje strijd en ruzie komt in de beste families voor. Ernstiger wordt het bij zgn. volwassen mensen, vaak merk je dat veel zogenaamde grote mensen klein zijn gebleven. Laat me daar nu niet over uitwijden, voorbeelden te over en dat ook op wijkniveau.
Nog vier nachtjes slapen, ik doe even alsof ik een groot kind ben, en dan is de zomertijd weer aangebroken. Het is vanaf zondag ineens tot half negen 's avonds licht en deze kinderen kunnen dan ook na de avondmaaltijd buitenspelen. Een verheugend vooruitzicht en dat geldt zeker ook
voor volwassenen. Mooi dat jonge grut, maar af en toe wil je ze wel achter het spreekwoordelijke behang plakken. Vanaf zondag is er een goed alternatief: naar buiten met die handel. Naar de wipkippen, de glijbanen, de schommels en de voetbalveldjes. Het leven is goed in Beijum. Wat een geweldige winter hebben we hier gehad. En wat komt er een mooie lente- en zomerperiode aan,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten