Er zit ongeveer een minuut tijdverschil tussen deze beide foto's. De linker foto is heimelijk vanuit de promenade van het winkelcentrum genomen, de andere foto van binnen in de winkel. 
De dames schrokken zich in eerste instantie kapot door het flitslicht, u ziet het ge weerkaatst op de onzichtbare ruit. Ik moést wel even naar binnen, de broodbakkers en verkopers werken a.h.w. in een glazen huis, van voor en van achteren kan iedereen ze bekijken en zien hoe ze werken. En dan ook nog ongevraagd op de foto en op het wereld wijde web? Nee, dat gaat te ver. Ik weet niet hoe het de Beijumers vergaat, maar ik kijk altijd met veel genoegen naar de bakkers en broodverkopers van de broodafdeling in Albert Heijn. Het ziet er zo knus, dorps en ambachtelijk uit! De jasjes, de hoedjes, ja, het wekt nostalgische gevoelens bij me op. Het doet in de verte wat denken aan de meisjes van Verkade, of Zeeuws Meisje. U ziet trouwens bedrijfleider Willem Hagting iets op de broodafdeling repareren. Het lijkt alsof het dat ding is waar plastik broodzakken mee dicht gemaakt worden. Ik moet zeggen, het zag er vaderlijk en zorgzaam uit hoe hij het broodpersoneel bij stond. Alsof hij ook zo een lekke band van je gaat repareren als je zou aangeven dat je na je dienst in de winkel nog vijf kilometer huiswaarts zou moeten fietsen. Het gebeurt allemaal in het groenste dorp van de stad Groningen. In Beijum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten