Laatst moest ik hals over de kop naar de Etos. Het was op een zondag. Zoals iedereen weet zijn tegenwoordig de winkels ook open op zondag. Het is wat joh, toen ik de Etos binnenstapte wist ik niet wat ik zag. Geven ze het hier weg of zo, dacht ik nog. Ik telde wel een man of vijftien in die winkel en dat om 16.40 uur. Niet te geloven toch? Vervolgens kon ik nog net even door de naastgelegen A.H. om vlees voor mijn diertjes te kopen, dat was ik die week ervoor ook vergeten. Zó stom, blijkbaar was ik even teveel met mezelf bezig geweest. Lees, de laatste puntjes op de ‘i’ zetten van mijn boek. Bij de A.H. was het ook nog harstikke druk, vijf minuten voor sluitingstijd. Tjonge tjonge…
We hebben de hele week de tijd om boodschappen te doen. Ergens zijn wij mensen gewoon verwend met zulke ruime openingstijden. Door de weeks zijn de winkels van 8.00 uur tot 20.00 uur open en zijn er hier in de stad Groningen zelfs winkels te vinden die tot 22.00 uur open zijn.Hebben mensen het dan zo druk door de weeks, of denken zij dat ze het druk hebben? Het leven lijkt wel een mallemolen, waarin de tijd nooit eens stil lijkt te staan. We gaan door en door…
Ik kan het mij goed voorstellen, dat mensen met kinderen en die hard werken en/of tweeverdieners, met of zonder kinderen het erg druk hebben. Buiten het werk om, moeten de kids naar clubjes en weet ik wat nog meer allemaal. Ik zie het zo voor mij, met plaatjes en al erbij. Iets als dit: Als je als vrouw bijvoorbeeld een gezin hebt, man en kinderen. Ja, die moeten dan op tijd de deur uit. Kinderen hun brood mee voor tussen de middag en zo nodig niet te vergeten ook zwem of gymspullen. Ik hoor het al… manlief is weer eens zijn sleutels kwijt, iedereen aan het zoeken. Wat een stress op de vroege ochtend. Als je dan eindelijk zelf op je fietsje naar je werk zit denk je al, wat eten we vanavond? De kinderen zijn om half 4 thuis en moeten dan nog naar allerlei clubjes gebracht en gehaald worden. Tussen het heen en weer brengen van de kids, doe je snel even een paar boodschappen. Als je thuis komt is er nog niks opgeruimd, dus even vlug vlug alles voor het oog schoonmaken. Snel eten koken en voor manlief een bord in de magnetron klaar zetten.Net als je denkt, daar gaat mijn uurtje sporten, gaat de deur open en heb je even tijd om elkaar hallo en gedag te zeggen. Je racet met een gang weer op je fietsje naar de sportschool. Helemaal bezweet kom je daar aan en de warming up heb je al gedaan. Je bent gaan sporten voor ontspanning, maar je voelt eigenlijk alleen maar erge spanning in je lijf. Je denkt aan hoe je vanavond nog even met dat spannende boek op de bank kan hangen, terwijl je je benen onder je lijf vandaan loopt op zo’n loopband, waarop je niet vooruit komt. Als je na het sporten thuiskomt, staat het aanrecht nog net zo vol als je deze hebt achtergelaten. Zucht…
Pas op dat jezelf niet doordraait. Bedenk - als je jezelf hier een beetje in hebt herkend - dat het anders kan. Meer momenten voor jezelf. Stil staan bij je gevoel. Voelen en handelen vanuit je binnenste…je eigen ik. Als je niet leeft kun je niet voelen. En als je niet voelt, leef je niet echt.
De economie draait ook wel door hoor, als je op zondag eens geen boodschappen doet, maar een rustdag creëert.
2017©Vlindertje73
Note: Aanstaande woensdag heb ik een gesprek bij een uitgever. Wil je hiervan op de hoogte blijven, schrijf je dan in voor mijn “nieuwsbrief.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten