woensdag 16 maart 2022

COLUMN UIT LEWENBORG (241)

 Een leeg hoofd

Heb jij ook al last van de voorjaarskriebels? De temperaturen lopen langzaam op en het is alweer goed te doen om lekker in de zon te zitten, weliswaar uit de wind een beetje vitamine Z op je gezicht. Het doet wonderen en aangezien ik wel dol ben op de zon, ben ik alvast aan de grote opruiming en schoonmaak begonnen. Ja, als je een kast leeg trekt, kan die meteen even lekker uitgesopt worden toch… Het hele huis is inmiddels opgeruimd en geordend, overtollige spullen op de weggeefhoek gezet waar anderen dan ook weer blij van worden.

Een paar dagen rust en daarna de tuin aangepakt, alle onkruid uit de bloembakken en de blaadjes aangeveegd. Twee containers verder en alles is  spik en span. Dan open je de schuurdeur en daar kon je werkelijk je kont niet keren. Zowel voor, als achter niet. Tijd om hulp in te roepen, eentje die heel handig alles ordent. Samen stonden we in de schuur, want ik moest natuurlijk wel zelf besluiten wat weg kon en wat niet. Opeens had ze iets oranjes in haar had en het vouwde zich uit. 

‘Wat is dit dan?’ vroeg ze.

‘Nou, dat is een hangzak,’ zei ik. Ze schoot in de lach. Dom woord natuurlijk, al lachend zei ik; ‘ja, vorige jaar had ik een volle hangzak.’ Toen was het hek van de dam, ze pieste nog net niet in haar broek van het lachen. Dubbelgeslagen stonden we daar van de slappe lach.

‘Jij hebt ook altijd wat geks,’ zei ze al hikkend van de lach. Met moeite kon ik er uit krijgen dat die volle hangzak voor plantjes waren en nu verrot was en deze oranje hangzak daar weer neer wilde hangen. Oké, ze snapte de bedoeling. Tja, woordspelingen blijven soms erg komisch. 

Een uurtje verder was de schuur zodanig opgeruimd dat je er nu wel de salsa kan dansen. Zo ook in mijn schuurtje voor. Man oh man, wat bewaar je toch veel spullen die je helemaal niet meer gebruikt. Weg ermee, iedereen blij. Nu heb ik weer ruimte in overvloed en hoop dat ik nu eindelijk eens heb geleerd om de spullen meteen op z’n plaats terug te leggen in plaats van:  Ach, dat doe ik morgen wel… jaja, volgende week of beter gewoon nooit dus. Zo creëer je chaos. Ik kan niet tegen die chaos, dan krijg ik een soort kortsluiting in mijn hoofd en is de boel niet meer te overzien. Je begrijpt dus wel dat ik blij was met haar hulp. En nu alles op z’n plek terug leggen! Punt uit!  Een leeg hoofd geeft een fijn gevoel. Heerlijk om te schoonmaken zonder dat je spullen van de ene plek naar de andere plek legt, waar het dan altijd weer in de weg ligt. Nu kan ik mijn creatieve brein weer gaan laten kraken over lettertjes, die samen een geheel moeten vormen voor mijn tweede boek.

Een leeg hoofd, doet wonderen

en kan ik mij gaan afzonderen

zonder mij te bekommeren en te beslommeren.

2022©Vlindertje73

Foto van: Gerd Altmann from Pixabay

Geen opmerkingen: