Ze staan er tot een uur of vier vanmiddag, dus het kan nog even.
Met even wordt bedoeld: boodschappen doen in Winkelcentrum Beijum en wat houdbaars afgeven aan de dames die staan te posten voor het inzamelen van de kerstpakkettenactie.
Boven, bij de in- en uitgang van de Lidl. Links, ter hoogte van de kassa's van de AH.
De blogger liet zich tegen kwart voor twaalf even die kant oprijden. Eerst even de haren laten bijknippen bij Gerrie de Boer, de oer-kapper van Beijum.Koud buiten, vooral als je niet beweegt. Bewonderenswaardig des te meer dat inzamelaars belangeloos uren buiten gaan staan om klanten aan te spreken, flyers uit te delen. Op de linker foto staat in het rood Saskia Herbst. Top of the top, net als Liesbeth Laning en andere vrijwilligers. Niet lullen maar poetsen. Poetsen is dan geduldig staan wachten.
Liesbeth en Saskia willen na dit (tiende!) jaar het stokje dorgeven. "Het is een keer genoeg geweest, ik doe het met heel veel liefde maar het is wel een tijdsinvestering. Volgend jaar wil ik er in november en december meer voor mezelf en m'n gezin zijn."
Gelijk heeft ze. Hebben ze. Nou Beijumers. Ontvangen is gemakkelijker dan inzamelen en geven, maar gaan er een paar mensen opstaan die deze tien jaar oude traditie een vervolg gaan geven? We beleven het ik-tijdperk, maar mensen hebben elkaar nodig. Ook in Beijum waar de komende week meer dan honderd gezinnen of alleenstaanden blij verrast zullen worden met een kerstpakket.
Foto rechts, we zijn geëmancipeerd in Beijum. De kerstman is een kerstvrouw geworden. Met een soort van cliniclown-neus.
The most happiest time of the year komt er weer aan. In Beijum doen we niet alleen aan ik maar ook aan wij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten